หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 3071

“เจ้าชายทรงเห็นความศรัทธาของผมที่มีต่อประวัติศาตร์ว่านเซี่ยง จึงทรงพระราชทานอนุญาตให้ผมเข้าออกหอจดหมายเหตุของราชวงศ์”

“หลังจากที่ผมได้อ่านเอกสารทางประวัติศาตร์กว่าห้าสิบปี จู่ๆได้พบกับปรากฏการณ์ที่แปลกประหลาดมากอย่างหนึ่ง

ไม่ทราบว่าท่านจาเทอร์จะให้ผมอธิบายสักหน่อยได้ไหม”

ความคิดเดียวในใจของจาเทอร์ว่านหลิวตอนนี้คือให้เหวินเฉียงจากไปโดยเร็ว ดังนั้นหลังจากที่คนหลังถามคำถาม เขาจึงตอบรับทีนทีโดยไม่ลังเลใจ

“คุณพูดเถอะ!”

เหวินเฉียงพยักหน้า แล้วพูดต่อว่า “ประมาณยี่สิบปีก่อน มีบันทึกการไปรักษาพยาบาลกับพ่อหมดหมอผี แต่การรักษาพยาบาลครั้งนี้ไม่มีบันทึกใดๆ”

จาเทอร์ว่านหลิวได้ยินถึงตรงนี้จู่ๆก็ตัวเเข็งทื่อ แต่เขาก็แสร้งทำเป็นตอบนิ่งๆว่า

“บางทีเขาอาจจะลืมเขียน!”

“ตอนแรกผู้น้อยก็คิดเช่นนี้!”

เหวินเฉียงพูดอย่างเห็นด้วย พลางหยิบกระดาษโน๊ตสีเหลืองเก่าๆออกมา

“แต่บังเอิญ วันนั้นมีบันทึกการเบิกยาจากโรงพยาบาลพ่อหมดหมอผี ทว่าไม่มีบันทึกยาที่เบิกไป”

“ดังนั้น ด้วยความอยากรู้อยากเห็นของผู้น้อย จึงได้ตรวจสอบบันทึกสินค้าคงคลังตอนสิ้นเดือนอีกครั้ง

และพบเรื่องที่น่าสนใจมาก”

เหวินเฉียงพูดพลาง เลื่อนนิ้วไปที่ด้านล่างของกระดาษสีเหลือง

“ยาหายไปเยอะขนาดนี้ โรงพยาบาลพ่อหมดหมอผีไม่สนใจเลยเหรอ”

“หนำซ้ำยาพวกนี้ ดูเหมือนจะเตรียมไว้สำหรับผู้หญิงคลอดบุตรนะ!”

ได้ยินถึงตรงนี้ จาเทอร์ว่านหลิวกำหมัดที่เกร็งเอาไว้แน่นจนเส้นเลือดขมับปูดขึ้น

สีหน้าของเขาเปลี่ยนเป็นเคร่งขรึม

“เจ้าหนุ่ม เจ้าไม่รู้หรือว่าความอยากรู้อยากเห็นเป็นหนทางไปสู่ความตาย”

“รู้มากเกินไป ก็ไม่ค่อยเป็นผลดีต่อคุณ”

น้ำเสียงของเขาเต็มไปด้วยคำเตือน

ใครจะคิดว่ายังมีคนบนโลกนี้ไปค้นคว้าเอกสารเก่าแก่หลายร้อยล้านฉบับ และยังจับผิดรายละเอียดเล็กๆน้อยๆได้อีกด้วย

“พวกโง่จริง น่ารำคาญพวกมัน!”

เหวินเฉียงหยุดพูดแล้วโน้มตัวไปข้างหน้า

“แต่ว่าท่านกล้าเหรอ”

จาเมอร์ว่านหลิวหน้าดำคร่ำเครียดแล้วยิ้มเยาะ “เหอะ ผมรบมาสิบกว่าปี ยังไม่เคยกลัวใคร”

“ไม่ต้องให้ฝ่าบาทสั่ง วันนี้ฉันจะฆ่าคุณเอง”

พูดจบ เขาก็ยื่นมือขวา คว้าคอของเหวินเฉียงไว้เหมือนกรงเล็บเสือตะปบ

แต่เมื่อกำลังจะใช้นิ้วทั้งห้าออกแรงบดขยี้ บีบให้เหวินเฉียงคอหักอยู่นั้น

ฝ่ายหลังก็เผยให้เห็นรอยยิ้มแปลกๆ

“ภายในหนึ่งชั่วโมงแค่ผมไม่แจ้งให้ลูกน้องรู้ว่าผมปลอดภัย ความลับเรื่องของลูกชายสุดที่รักของท่านจะแพร่กระจายไปทั่วทั้งเครือข่ายว่านเซี่ยง”

“เมื่อถึงตอนนั้น ท่านคิดว่าเจ้าชายใหญ่ เจ้าชายสามและเจ้าชายหก จะอนุญาตให้ลูกชายสุดที่รักของท่านมีชีวิตอยู่อีกไหม”

“ส่วนผมนั้นคงไม่เป็นไร ตายแล้วได้ลากเจ้าชายคนหนึ่งไปฝังเป็นเพื่อน ชีวิตนี้ของผมก็คุ้มค่าแล้ว!”

“ฮ่าฮ่าฮ่า!”