หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 3142

สวี่เจี้ยนกงและฟังฮุ่ยต่างก็ถูกคำพูดของสวี่ปั้นซย่าดึงดูดความสนใจ

หลินมั่วถูกคนล้อม แม้แต่สวี่ปั้นซย่ายังถูกส่งกลับมาก่อน ยิ่งแสดงให้เห็นถึงความร้ายแรงของสถานการณ์

สวี่เจี้ยนกงเงียบไปครู่หนึ่ง พูดปลอบโยนเล็กน้อยในคำพูด

“ปั้นซย่า หลินมั่วต้องปลอดภัยกลับมาแน่นอน ตอนนี้พวกเราสามารถทำอะไรได้บ้าง”

สวี่ปั้นซย่าเงียบอยู่นาน ริมฝีปากที่ซีดขาวเปิดปากพูดอีกครั้ง

“ตอนนี้พวกเราไม่ต้องทำอะไรทั้งนั้น เชื่อใจหลินมั่ว เขาไม่เคยทำให้เราผิดหวังเลย”

ตอนเย็น สวี่เจี้ยนกงผัดผักจานหนึ่ง และข้าวต้มขาวสามถ้วย ครอบครัวสามคนนั่งทานอาหารในห้องโถงอย่างเงียบงัน

ปล่อยให้ปลานอกบ้านตัวนั้นมีชีวิตอยู่ไปอีกสักพัก รอจนหลินมั่วกลับมาแล้วค่อยฆ่ามันเอามาทำอาหารแบบเต็มโต๊ะ

หลังจากสวี่ปั้นซย่ากินข้าวเสร็จ ก็ได้มองดูพระจันทร์นอกหน้าต่างอย่างเงียบๆ พูดพึมพำในใจ

“หลินมั่ว คุณต้องกลับมานะ ขอร้องคุณต้องกลับมา…”

…

ชายแดนประเทศว่านเซี่ยง หลินมั่วกำลังเตรียมตัวสำหรับการรบครั้งสุดท้าย

เขาสั่งให้ตู้จี๋รวบรวมผู้ติดตามทั้งหมดเข้าด้วยกัน รวมเป็นจำนวนหนึ่งล้านคน มองไม่เห็นจุดสิ้นสุด

“ทุกท่าน ข้าน้อยหลินมั่ว ผู้นำของพันธมิตรต้าฉวีภายในพันธมิตรศิลปะการต่อสู้ ครั้งนี้พวกคุณมาช่วย หลินมั่วรู้สึกขอบคุณเป็นอย่างยิ่ง หลังจากการรบครั้งนี้”

“คนที่กลับมาอย่างปลอดภัยจะได้รับเงินคนละห้าหมื่น คนพิการมาหาผมจะได้เงินคนละหนึ่งแสน ครอบครัวของผู้เสียชีวิตมาหาผมจะได้ห้าแสน ผมหลินมั่วจะไม่ให้ทุกท่านต้องสูญเสียโดยเปล่าประโยชน์!”

คำพูดของหลินมั่วทำให้ผู้ติดตามด้านล่างรู้สึกดีใจ จากนั้นส่งเสียงต่อๆกันไป

แม้ว่าพวกเขาจะเป็นผู้ศรัทธา แต่ศาสนาไม่สามารถให้เงินพวกเขา นโยบายเวลานี้ของหลินมั่วแน่นอนว่าทำให้ขวัญกำลังใจของพวกเขาพุ่งสูงขึ้น

“หลินมั่ว นี่จะไม่มากเกินไปหรือ”

ตู้จี๋เดินเข้ามา ผู้ติดตามเหล่านี้มีจำนวนเกือบหนึ่งล้านคน หลินมั่วจะหาเงินได้มากขนาดนี้เหรอ

“สุภาพบุรุษทุกท่าน วันนี้ผมจะให้โลกได้เห็นว่า หวาซย่าของผมไม่เคยก่อเรื่อง แต่ไม่เคยกลัวการมีเรื่อง!”

หลินมั่วออกคำสั่ง ครั้งนี้เขาไม่ได้พกหน้ากากปีศาจหลานหลิงมาด้วย การเคลื่อนไหวในครั้งนี้เพียงพอที่จะสั่นสะเทือนทั่วสหประชาชาติ เขาต้องการปรากฏตัวบนโต๊ะของผู้มีอำนาจทุกระดับในโลกในฐานะหลินมั่วแห่งหวาซย่า ไม่ใช่บุคคลนิรนาม

ค่ายทหารประจำการของประเทศว่านเซี่ยง เอลวิสยังคงใช้ชีวิตอย่างสุขสบายในเต๊นท์ของตัวเอง

ในเวลานี้ ทหารสอดแนมคนหนึ่งปรากฏตัวขึ้นที่ประตูเต๊นท์ด้วยสีหน้าตื่นตระหนก ตะโกนว่า

“ขอเข้าเฝ้าฝ่าบาท มีข่าวสำคัญทางทหารมาแจ้ง”

เสียงเพลงในเต๊นท์หยุดลงกระทันหัน เอลวิสที่แต่งตัวไม่เรียบร้อยเดินออกมาเท้าเปล่า ใบหน้าเต็มไปด้วยความเคร่งขรึม

“ฉันบอกแล้วไม่ใช่หรือ เวลานี้อย่าให้ใครมารบกวนฉัน แกอยากตายเรอะ?”

ทหารคนนั้นไม่สนใจความเคร่งขรึมของเอลวิส และได้ตะโกนเสียงดังว่า

“ฝ่าบาท มีทหารจำนวนมากปรากฏตัวขึ้นที่ชายแดนของเรา ตอนนี้กำลังมุ่งหน้ามาหาพวกเรา ผู้นำคือหลินมั่ว พวกเราโดนล้อมเอาไว้แล้ว!”