หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 3187

“นายคิดว่าตนนั้นมีอารมณ์ขันมากใช่ไหม”

ตูเผิงมองดูอาวุธดาบคาตานะในมือของตนที่หลอมขึ้นมาจากเหล็กพันปี มือยังไม่ทันจะสัมผัสโดนตัวดาบก็รับรู้ถึงความหนาวเหน็บแล้ว

จากนั้นเขาก็มองดูเครื่องยิงจรวดที่... หลอมขึ้นมาจากเหล็กธรรมดาของไท่จื่อ จากนั้นก็มองไปรอบๆ

บนรถเอสยูวีที่มาล้อมพวกเขาไว้นั้นก็มีหลายคนลุกขึ้นยืน อาวุธที่ถือในมือไม่ใช่เครื่องยิงจรวดก็คือปืนแก็ตลิง

สมาชิกองค์กรพิราบดำที่อยู่ด้านหลังต่างเอามือกุมหัวแล้วนั่งยองกับพื้น ความเคยชินนี้เห็นแล้วมันน่าเจ็บใจ

“นายจะหาคนดวลไม่ใช่เหรอ ไม่อยากจะสู้กับฉันก็ได้ นายเลือกได้เลย”

ไท่จื่อโบกเครื่องยิงจรวดในมือ และให้ตูเผิงเลือกคู่ต่อสู้เอง

ตูเผิงนั้นกระตุกยิ้ม เขามองไปรอบๆ และอยู่ๆ ก็เห็นอะไรเข้า

บนรถเอสยูวีคันหนึ่ง ชายหนุ่มที่ดูร่างกายบอบบางคนหนึ่งไม่ได้ถือปืนแก็ตลิงหรือเครื่องจรวด แต่แค่นั่งอยู่ตรงนั้น

“นาย คนที่นั่งอยู่ตรงนั้นนั่นแหละ ฉันไม่พอใจนายมานานแล้ว!”

ชายหนุ่มร่างผอมอึ้งไป จากนั้นก็ชี้ไปที่ตนเองอย่างไม่อยากจะเชื่อ