หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 3272

รถออฟโรดของหลินมั่วหยุดลงอย่างนิ่งๆที่หน้าประตูเมืองหลวงว่านเซี่ยง

ทันทีที่เปิดประตูรถ นักข่าวที่เตรียมตัวมาพร้อมกับกล้องถ่ายรูปก็กรูกันเข้ามาห้อมล้อมเขาทันที

ท่ามกลางแสงแฟลชที่สาดส่อง หลินมั่วเพียงแค่ยิ้มบาง ๆเท่านั้น

“หลินมั่ว ข้าพเจ้ารอนายจนแทบทนไม่ไหวแล้วนะ!”

เสียงหนึ่งดังขึ้น พร้อมกับเงาของเจียเต๋อเลี่ยที่วิ่งตรงเข้ามา เขากอดหลินมั่วอย่างแรง

เจียเต๋อเลี่ยสวมอาภรณ์ของกษัตริย์ พร้อมใบหน้าที่เต็มไปด้วยรอยยิ้มแห่งความจริงใจ

“เจียเต๋อเลี่ย ผมบอกคุณแล้วว่าผมรักเพียงสวีปั้นซย่าคนเดียว คุณไม่มีโอกาสหรอก ล้มเลิกความคิดไปเถอะ!”

“นายพูดบ้าอะไรน่ะ! ฉันก็รักแต่พระชายาของฉันเหมือนกัน”

บนสนทนาที่ดีของทั้งคู่นั้นก็ถูกบันทึกไว้โดยนักข่าวเช่นเดียวกัน

พรุ่งนี้ความสัมพันธ์ระหว่างทั้งสองจะเป็นที่รู้ทั่วโลกว่าแน่นแฟ้นเพียงใด

“ผมขอคำนับท่านเสนาบดีหลักเมือง!”

เหล่าขุนนางที่ตามหลังเจียเต๋อเลี่ยมา ต่างก็เร่งรุดมาข้างหน้า พร้อมกับคุกเข่าคำนับหลินมั่วอย่างนอบน้อม

“ประเทศว่านเซี่ยงของเรานี้ได้รับพรจากสวรรค์ชั้นฟ้า ด้วยการมีทั้งฝ่าบาทและเสนาบดีหลักเมืองเป็นยอดคนแห่งยุคนี้ ปรนะเทศว่านเซี่ยงของเราจะต้องยืนยงไปอีกพันปี!”