หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 3286

สรุปบท ตอนที่ 3286 ไม้หน้าสามหนึ่งร้อยครั้ง!: หัตถ์เทวะหมอเทวดา

ตอนที่ 3286 ไม้หน้าสามหนึ่งร้อยครั้ง! – ตอนที่ต้องอ่านของ หัตถ์เทวะหมอเทวดา

ตอนนี้ของ หัตถ์เทวะหมอเทวดา โดย พลอย ถือเป็นช่วงเวลาสำคัญของนิยายสัจนิยมทั้งเรื่อง ด้วยบทสนทนาทรงพลัง ความสัมพันธ์ของตัวละครที่พัฒนา และเหตุการณ์ที่เปลี่ยนโทนเรื่องอย่างสิ้นเชิง ตอนที่ 3286 ไม้หน้าสามหนึ่งร้อยครั้ง! จะทำให้คุณอยากอ่านต่อทันที

แม้แต่ตอนที่ถูกลากตัวออกไป

ข้าราชการที่ซื่อสัตย์จงรักภักดีต่างยิ้มแย้ม บางคนเดินไปเองโดยที่ไม่ต้องให้ลากตัวออกไป

ส่วนข้าราชการที่ทำชั่วมากมายนั้นก็มีใบหน้าขาวซีดและถูกลากตัวออกไป

หลินมั่วก้าวเดินไปหาฮั่วอัยนาที่ไม่รู้จะทำยังไง เขาปลอบใจเสียงเบาว่า

“พระชายาฮั่วอัยนา ไม่ต้องห่วง เจียเต๋อเลี่ยจะไม่เป็นอะไรหรอก”

น้ำตาเม็ดใหญ่ของฮั่วอัยนาไหลรินลงมา

เธอพยายามให้ตนไม่ร้องไห้อีก จากนั้นเอ่ยปากพูดว่า

“ขอบคุณนะหลินมั่ว”

หลินมั่วยิ้มออกมาแล้วส่ายหัวให้กับฮั่วอัยนาเบาๆ

“พระชายาไม่ต้องเป็นห่วง ช่วงนี้ฉันจะจัดการดูแลและควบคุมสถานการณ์ของประเทศว่านเซี่ยงให้คงที่ จนกว่าเจียเต๋อเลี่ยจะกลับมา”

สายตาของฮั่วอัยนาเต็มไปด้วยความรู้สึกขอบคุณ

เธอเองก็เป็นแค่ผู้หญิงธรรมดาทั่วไป แม้ว่าจะเป็นกุลสตรีมากความรู้

แต่เมื่อต้องเผชิญกับเหล่าข้าราชการก็ไม่รู้ว่าควรจะทำยังไงดี

หลังจากเห็นฮั่วอัยนาอุ้มลูกเดินจากไป หลินมั่วก็นั่งลงตามขั้นบันไดอย่างง่ายๆ

ฟังดูเสียงโอดครวญที่ดังมาจากด้านนอก หลินมั่วหยิบเอาเมล็ดทานตะวันในกระเป๋าออกมากิน

ทันใดนั้น พระราชวังที่เงียบสงบก็มีเพียงแต่เสียงกินเมล็ดทานตะวันของหลินมั่วและเสียงโอดครวญของเหล่าข้าราชการที่ถูกลงโทษ

“เสนาบดีหลักเมือง ข้าราชการทุกคนลงโทษเรียบร้อย”

หัวหน้าราชองครักษ์เอารายชื่อออกมาแล้วอ่าน

“ลงโทษไม้หน้าสามยี่สิบครั้งทั้งหมดห้าสิบสี่คน ยี่สิบสี่คนถูกลงโทษจนเป็นลมหมดสติไป ที่เหลืออีกสามสิบคนไม่สามารถขยับร่างกายได้”

หลินมั่วเลิกคิ้ว เขาจำได้แม่นว่ามีข้าราชการทั้งหมดแปดสิบเจ็ดคนนะ

“คนที่เหลือล่ะ”

“ที่เหลืออีกสามสิบสามคนยังลงโทษไม่ถึงสี่สิบครั้งก็เสียชีวิตแล้ว”

หลินมั่วยิ้มเบาๆ จากนั้นก็พูดอย่างไร้ทางออกว่า

“ฉันให้โอกาสพวกเขาแล้ว เสียดายที่พวกเขาไม่เอาไหน”

จากนั้นหลินมั่วก็มองไปที่หัวหน้าราชองครักษ์แล้วพูดว่า

สถานการณ์ตอนนี้เขาไม่สามารถที่จะจากไปจริงๆ

หากประเทศว่านเซี่ยงไม่มีใครมาเป็นแกนนำ ถึงเวลาก็จะต้องเกิดสงครามภายในอีกครั้งแน่นอน

และปัจจุบันก็มีเพียงหลินมั่วคนเดียวเท่านั้นที่สามารถเป็นแกนนำควบคุมดูแลประเทศว่านเซี่ยง

หากฮั่วอัยนามีนิสัยที่แข็งกร้างหน่อยก็พอจะควบคุมสถานการณ์ได้

แต่เธอถูกเจียเต๋อเลี่ยปกป้องไว้ดีมาก ไม่สามารถที่จะสู้กับพวกข้าราชการเจ้าเล่ห์ได้เลย

ไม่นานก็มีคนหนึ่งเดินเข้ามาจากด้านนอก นั่นก็คือจ้าวหนานเยว่ที่มือทั้งสองข้างยังพันด้วยผ้าพันแผล

“ผู้อาวุโสจ้าว คุณยังใส่ผ้าพันแผลนี้อยู่เหรอ”

หลินมั่วเห็นผ้าพันแผลบนข้อมือของจ้าวหนานเยว่ก็รู้สึกตลก

ตอนนั้นที่จ้าวหนานเยว่มาจัดการองค์กรพิราบดำที่ประเทศว่านเซี่ยง หลินมั่วก็ได้กำชับเป็นพิเศษว่า

หากเจอกับศัตรูที่แข็งแกร่งมาก ก็สามารถที่จะแสดงความอ่อนแอได้

และยังสามารถโชว์บาดแผลได้อีกด้วย ให้พวกอำนาจที่ถูกหลินมั่วและจ้าวหนานเยว่กดขี่เผยตัวออกมา

ก่อนหน้านี้เผ่าที่ทรยศหลินมั่วและแอบปลูกต้นเยี่ยม่านปรากฏตัวออกมาก็เพราะจ้าวหนานเยว่แกล้งทำเป็นว่าที่ตนบาดเจ็บก็เพราะถูกอวี้ฮวาทีอันทำร้าย

ประวัติการอ่าน

No history.

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะหมอเทวดา