หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 341

ทันใดนั้น ผู้คนก็เริ่มเซ็งแซ่

“เกิดเป็นคน ต้องมีศักดิ์ศรี เรื่องเล็กแค่นี้ก็ต้องคุกเข่า ไม่อายบ้างหรือ”

“จริงด้วย ไม่ว่าจะเป็นเงินเล็กน้อย หรือเรื่องใหญ่ขนาดไหน ก็ไม่ควรคุกเข่าพร่ำเพรื่อ”

“ก็อย่างที่ฉันบอกน่ะ ผู้หญิงคนนี้ปกติคงจะไม่มีศักดิ์ศรีเท่าไหร่ ไม่งั้นคงไม่คุกเข่าง่ายขนาดนี้”

“คุกเข่า ฮ่าๆ ทำมาเอาศีลธรรมเข้ามาข่ม ทำชุดของคนอื่นเปื้อนเสียหาย ก็ต้องจ่ายค่าเสียหาย แค่คุกเข่าก็ไม่ต้องจ่ายแล้วหรือ”

ผู้หญิงท่าทางดุร้ายตะโกนออกมาเสียงดัง "อย่าไปเชื่อเธอ เธอแค่ต้องการเรียกร้องความเห็นใจ คุณให้เธอจ่ายค่าเสียหาย ถ้าเธอไม่จ่ายก็แจ้งตำรวจ แล้วเราจะเป็นพยานให้!"

เมื่อฟังคำพูดของทุกคน หญิงสูงศักดิ์ดูเหมือนจะได้รับการสนับสนุน เธอก็ยิ่งลำพองใจ "อย่ามาใช้ลูกไม้นี้กับฉัน!"

“ไม่จ่ายเงินก็แจ้งตำรวจ!”

“คุกเข่าไปก็ไม่มีประโยชน์!”

ใบหน้าของหลินมั่วเย็นชา และกำลังจะเดินเข้าไป

ในขณะนั้น ผู้คนต่างเดินเข้ามาดูเหตุการณ์ โดยมีผู้จัดการอู๋เดินนำมา

“เกิดเรื่องอะไรขึ้นครับ” ผู้จัดการอู๋ถาม

หญิงสูงศักดิ์รีบเล่าเสริมเติมแต่งเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นให้เขาฟัง ท้ายที่สุดก็พูดว่า “ดูแล้ว เธอไม่น่าจะเป็นคนที่ได้รับเชิญมาร่วมงานนะ”

“ฉันแนะนำว่า พวกคุณควรจะตรวจสอบดูว่า เธอมีบัตรเชิญในตัวหรือเปล่า!”

ผู้จัดการอู๋มองเฉินอวี๋ “สวัสดีครับ รบกวนคุณแสดงบัตรเชิญให้เราดูหน่อย!”

สีหน้าเฉินอวี๋เปลี่ยนเป็นสีแดง มือทั้งสองข้างกำชายเสื้อ และไม่พูดอะไร

“ผมให้คุณแสดงบัตรเชิญครับ!” ผู้จัดการอู๋พูดเสียงดุดันขึ้น “ไม่อย่างนั้น ผมต้องแจ้งตำรวจ”

“เข้ามาตามอำเภอใจ ถือว่าเป็นขโมยนะครับ!”

“ไม่...ไม่...” เฉินอวี๋ร้อง “ฉัน...ฉัน...”

“เสียเวลาอยู่ได้ แจ้งตำรวจเลย!” หญิงสูงศักดิ์ด่าทอ “แค่ฉันมองก็รู้แล้ว ผู้หญิงคนนี้ท่าทางลับๆ ล่อๆ ต้องเป็นขโมยแน่ๆ”

ผู้คนรอบๆ ต่างก็ตะโกนขึ้น "ใช่ แจ้งตำรวจเลย สถานที่หรูหราแห่งนี้ มีคนแบบนี้เข้ามาได้ยังไง!"

"พาเธอออกไปก่อนที่จะสร้างมลพิษให้ที่นี่!"

ใบหน้าของผู้จัดการอู๋เคร่งขรึม ขณะที่เขาหยิบโทรศัพท์ขึ้นมา เฉินอวี๋ก็ลุกขึ้นเตรียมจะวิ่งหนี

ผู้จัดการอู๋โมโห “คุณท่านนี้ ผมไม่สนใจว่าคุณเป็นใคร”

“แต่ว่ามาทำร้ายคนที่นี่ แถมยังมาบอกให้เราปล่อยโจร แบบนี้ไม่ได้แน่นอน!”

“ไม่ได้งั้นหรือ” หลินมั่วยิ้มเยาะ ทันใดนั้นก็คว้าคอของผู้จัดการอู๋ แล้วยกเขาลอยขึ้นทั้งตัว พร้อมคำรามเสียงดัง “ตอนนี้ได้หรือยัง!”

เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยหลายคนเห็นดังนั้น ก็รีบกรูกันเข้ามา “ปล่อยผู้จัดการของเราเดี๋ยวนี้”

หลินมั่วยังไม่ปล่อย เขาปล่อยหมัดและเตะ ในไม่ช้าก็ล้มเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยทั้งหมด

ทุกคนรอบตัวตกตะลึง ไม่คาดคิดว่าหลินมั่วจะมีความสามารถที่ยอดเยี่ยมเช่นนี้

หลินมั่วโยนผู้จัดการอู๋ไปด้านข้าง ดึงเฉินอวี๋ไว้ข้างหลังเขา และพูดเบาๆว่า "เธอโอเคไหม"

น้ำตาของเฉินอวี๋ไหลออกมา แล้วพูดเสียงสั่น “พี่หลิน...”

หลินมั่วยิ้ม

ผู้จัดการอู๋ลุกขึ้นมา แล้วส่งเสียงคำราม “นายกล้ามาก กล้ามาทำร้ายคนอื่นที่นี่”

“นายรู้ไหมว่าฉันเป็นใคร”