เช้าตรู่ของวันรุ่งขึ้น เมื่อฟ้าเริ่มสาง หลินมั่วจึงตื่นขึ้นจากการหลับใหล
เขามองไปยังพระอาทิตย์ด้านนอก และเริ่มครุ่นคิดเกี่ยวกับสถานการณ์ในปัจจุบัน
ตอนนี้เรื่องที่ไม่มีวัสดุก่อสร้าง นับว่าเป็นปัญหาหนัก
เพราะต่อให้จะรื้อถอนท่าเรืออีกสองแห่ง ก็ไม่มีประโยชน์
เพราะยังไงก็ไม่สามารถใช้สร้างเป็นท่าเรือขนาดใหญ่ใหม่ได้
ทางเดียวที่พอจะเป็นไปได้ก็คือต้องไปซื้อวัสดุจากเกาะอื่น
แต่หลินมั่วเองก็ไม่ได้คุ้นเคยกับหมู่เกาะซีว่านเซียงนัก
จูถ่ง ซึ่งเป็นผู้ปกครองที่แห่งนี้น่าจะรู้เรื่องดีกว่าเขา
ณ สำนักงานการควบคุมและดูแล จูถ่งกำลังนั่งดื่มชาอยู่ในสวน
“ท่านจู ผมมาหาท่านเพื่อถามเรื่องบางอย่าง”
เสียงของหลินมั่วที่ดังขึ้นอย่างไม่มีปี่มีขลุ่ย ทำให้จูถ่งเกือบสำลักน้ำชาออกมา
“แค่ก ๆ ท่านหลิน ทำไมท่านถึงมาที่นี่ได้ล่ะ”
จูถ่งรีบหยิบทิชชูขึ้นมาเช็ดคราบน้ำที่มุมปาก ก่อนจะยิ้มออกมา
“พวกเราไม่มีวัสดุสำหรับสร้างท่าเรือใหญ่แล้วเหรอครับ”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะหมอเทวดา
ชักจะเบื่อกับ ERROR...
ERROR...
ดูไม่ได้อีกแล้ว...
ดูไม่ได้ ตอน 2379 ทั้งที่มีเหรียญ Error...
ทำไมดูไม่ได้...
ทำไมผมกดอ่านตอน 2211 ไม่ได้ครับ ขึ้นว่า Error เหรียญผมก็ยังเหลืออยู่ครับ Admin...
ราคาภาพตอนแรกบอก 2 ล้าน 5 แสน ต่อเหลือ 2 ล้าน ตอนท้ายบอก 2 แสน เพิ่มเป็น 6 แสน 555...
นิยายจีนร่วมสมัย อ่านก็ให้ได้สิ่งดีๆมากมาย...
นิยายที่มีแต่คนปัญญาอ่อน...
อัพหน่อยแอด ไม่อัพหลายวันแล้ววว...