หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 3469

สรุปบท ตอนที่ 3469 แผนการจัดหาวัสดุ: หัตถ์เทวะหมอเทวดา

ตอน ตอนที่ 3469 แผนการจัดหาวัสดุ จาก หัตถ์เทวะหมอเทวดา – ความลับ ความรัก และการเปลี่ยนแปลง

ตอนที่ 3469 แผนการจัดหาวัสดุ คือตอนที่เปี่ยมด้วยอารมณ์และสาระในนิยายสัจนิยม หัตถ์เทวะหมอเทวดา ที่เขียนโดย พลอย เรื่องราวดำเนินสู่จุดสำคัญ ไม่ว่าจะเป็นการเปิดเผยใจตัวละคร การตัดสินใจที่ส่งผลต่ออนาคต หรือความลับที่ซ่อนมานาน เรียกได้ว่าเป็นตอนที่นักอ่านรอคอย

เช้าตรู่ของวันรุ่งขึ้น เมื่อฟ้าเริ่มสาง หลินมั่วจึงตื่นขึ้นจากการหลับใหล

เขามองไปยังพระอาทิตย์ด้านนอก และเริ่มครุ่นคิดเกี่ยวกับสถานการณ์ในปัจจุบัน

ตอนนี้เรื่องที่ไม่มีวัสดุก่อสร้าง นับว่าเป็นปัญหาหนัก

เพราะต่อให้จะรื้อถอนท่าเรืออีกสองแห่ง ก็ไม่มีประโยชน์

เพราะยังไงก็ไม่สามารถใช้สร้างเป็นท่าเรือขนาดใหญ่ใหม่ได้

ทางเดียวที่พอจะเป็นไปได้ก็คือต้องไปซื้อวัสดุจากเกาะอื่น

แต่หลินมั่วเองก็ไม่ได้คุ้นเคยกับหมู่เกาะซีว่านเซียงนัก

จูถ่ง ซึ่งเป็นผู้ปกครองที่แห่งนี้น่าจะรู้เรื่องดีกว่าเขา

ณ สำนักงานการควบคุมและดูแล จูถ่งกำลังนั่งดื่มชาอยู่ในสวน

“ท่านจู ผมมาหาท่านเพื่อถามเรื่องบางอย่าง”

เสียงของหลินมั่วที่ดังขึ้นอย่างไม่มีปี่มีขลุ่ย ทำให้จูถ่งเกือบสำลักน้ำชาออกมา

“แค่ก ๆ ท่านหลิน ทำไมท่านถึงมาที่นี่ได้ล่ะ”

จูถ่งรีบหยิบทิชชูขึ้นมาเช็ดคราบน้ำที่มุมปาก ก่อนจะยิ้มออกมา

“พวกเราไม่มีวัสดุสำหรับสร้างท่าเรือใหญ่แล้วเหรอครับ”

เมื่อได้ยินคำถามของหลินมั่ว จูถ่งก็พยักหน้า

“ใช่ ผมก็กำลังจะบอกท่านเรื่องนี้อยู่พอดี”

ใบหน้าของจูถ่งนิ่งขรึมขึ้นมา ในขณะที่พูดกับหลินมั่ว

“วัสดุที่เรามีสำรองอยู่ตอนนี้ไม่เพียงพอสำหรับสร้างท่าเรือใหญ่แห่งใหม่”

“วัสดุจำพวกไม้ยังพอจัดการได้ แต่เหล็กและวัสดุอื่น ๆ ต่อให้เราขุดทั้งเกาะ ก็หามาไม่ได้แน่นอน”

“เพราะฉะนั้นแผนการสร้างท่าเรือใหม่คงเป็นไปไม่ได้ในตอนนี้”

หลินมั่วดูใบรายการวัสดุที่จูถ่งยื่นให้ เขาเปรียบเทียบอยู่ครู่หนึ่ง ก่อนจะพยักหน้า

แต่เขาก็ไม่ได้พูดอะไร และรอให้จูถ่งพูดต่อไป

ฟังจากน้ำเสียงที่จูถ่งพูดเมื่อครู่ เขาไม่ได้มีท่าทีที่จะยอมแพ้เลยแม้แต่น้อย

หลินมั่วเชื่อว่าจูถ่งต้องคิดแผนรับมือเอาไว้แล้วเป็นแน่

“แต่เกาะหลิงที่อยู่ใกล้ ๆ พวกเรามีเหมืองเหล็กขนาดใหญ่”

“ท่านมั่วหลินสามารถไปที่นั่นเพื่อเจรจาซื้อวัสดุได้”

จูถ่งพูดพร้อมกับแสดงสีหน้าปลง ๆ เป็นความรู้สึกที่ว่าแม้แต่นักรบก็ยังมีวันที่แก่ชรา

หลินมั่วแอบสังเกตรูปร่างของจูถ่ง ร่างกายของเขาเต็มไปด้วยไขมัน

แทบจะไม่มีร่องรอยของการออกกำลังกายเลย

นี่ทำให้หลินมั่วไม่รู้ว่าตัวเองจะตอบกลับไปว่าอะไร

จูถ่งหลุดออกจากภวังค์อดีตของตัวเอง เมื่อเห็นว่าหลินมั่วเงียบ

“คุณมั่วหลิน ผมเขียนจดหมายฉบับหนึ่งไว้ เมื่อคุณเจอเฉียนเต๋อกุย ก็ส่งจดหมายนี้ให้เขา”

“เขารู้ว่าต้องทำอย่างไร”

“แต่ผมไม่ได้ติดต่อกับเฉียนเต๋อกุยมานานหลายปีแล้ว ผมจึงไม่รู้ที่อยู่ที่แน่นอนของเขา”

“คุณคงต้องไปหาที่ตลาดหินแร่ด้วยตัวเอง”

จูถ่งหยิบจดหมายสีน้ำตาลจากกระเป๋าเสื้อและยื่นให้หลินมั่ว

หลินมั่วรับจดหมายมาและพูดขึ้นเบา ๆ

“ได้ ผมเข้าใจแล้ว”

ประวัติการอ่าน

No history.

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะหมอเทวดา