หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 3536

สรุปบท ตอนที่ 3536 สวะ!: หัตถ์เทวะหมอเทวดา

สรุปตอน ตอนที่ 3536 สวะ! – จากเรื่อง หัตถ์เทวะหมอเทวดา โดย พลอย

ตอน ตอนที่ 3536 สวะ! ของนิยายสัจนิยมเรื่องดัง หัตถ์เทวะหมอเทวดา โดยนักเขียน พลอย เต็มไปด้วยจุดเปลี่ยนสำคัญในเรื่องราว ไม่ว่าจะเป็นการเปิดเผยปม ตัวละครตัดสินใจครั้งสำคัญ หรือฉากที่ชวนให้ลุ้นระทึก เหมาะอย่างยิ่งสำหรับผู้อ่านที่ติดตามเนื้อหาอย่างต่อเนื่อง

สีหน้าของเนี่ยชิงดูแย่มากถึงขีดสุด

เขาปล่อยมือจากลูกน้องโง่เขลาเหมือนหมูไป

สายตาของเนี่ยชิงเริ่มเเสดงความกังวลบ้าง

“เล่าทุกอย่างที่เกิดขึ้นให้ฉันฟังทั้งหมด อย่าพลาดแม้เเต่รายละเอียดเดียว”

“ครับ”

หลังของลูกน้องเริ่มมีเหงื่อเย็น เขาเริ่มเล่าเรื่องราวที่เกิดขึ้นระหว่างมั่วหลินกับดาบคลั่ง

เมื่อฟังลูกน้องรายงานจบ เนี่ยชิงก็ยิ่งกังวลมาก

ดูแล้วมั่วหลินนั้นจะไม่ง่ายอย่างที่คิด

แบบนี้ดูท่า ตัวเองต้องเตรียมตัวให้มากกว่านี้

“เอาล่ะ แกออกไปได้เเล้ว”

“สำหรับดาบคลั่งคนนั้น ก็เป็นแค่หมาบ้าที่ดาบหักไปแล้ว ไม่จำเป็นต้องฆ่ามันหรอก”

“ให้เจ้ารองเข้ามาหน่อย”

ลูกน้องคนนั้นเดินออกไปข้างนอกด้วยท่าทางเหมือนได้รับชีวิตใหม่

ไม่นาน ชายหนุ่มคนหนึ่งเเต่งตัวสบายๆเดินเข้ามาภายในห้อง

“พี่ใหญ่ หาผมมีเรื่องอะไรครับ”

สายตาของเนี่ยชิงมองไปยังชายหนุ่ม เเล้วพูดเสียงเคร่งขรึม

“เจ้ารอง คู่ต่อสู้คนต่อไปของมั่วหลินนั่นคือใคร”

บนใบหน้าของชายหนุ่มมีสีหน้าครุ่นคิด จากนั้นพูดว่า

“ตอนนี้ระดับสามทั้งหมด พรุ่งนี้มีเพียงเเค่หัตถ์โลหิตไอ้หมอนั้นเท่านั้นที่สามารถสู้กับมั่วหลินได้”

หัตถ์โลหิตรอชำแหละ เป็นนักสู้ระดับสามบนเวทีประลองชีวิตความเป็นความตายของเรือแห่งความตาย”

สิ่งที่มันชอบทำมากที่สุดหลังจากเอาชนะคู่ต่อสู้ คือการเอามือของมันเข้าไปในร่างกายของศัตรู

จากนั้นค่อยๆบีบอวัยวะภายในของศัตรูให้แหลกละเอียด

ทุกครั้งที่มันเอามือออกมา จะมีเลือดสดสีเเดงฉาน

นี่เองคือที่มาของชื่อหัตถ์โลหิตรอชำเเหละ

หลังจากเนี่ยชิงครุ่นคิดอยู่สักพัก จู่ๆก็หยิบลูกกลมๆเคลือบขี้ผึ้งออกมาจากร่างกาย

“เอานี่ไปให้หัตถ์โลหิตรอชำแหละ บอกเขาว่า”

“หากฆ่ามั่วหลินได้ ฉันสามารถให้สิ่งที่เขาต้องการได้หนึ่งข้อ”

เมื่อชายคนที่เนี่ยชิงเรียกว่าเจ้ารองเห็นลูกกลมๆเคลือบขี้ผึ้งในมือของเนี่ยชิง

“แกลองไปชั้นสามเเล้วไปหาเจ้าของบาร์ บอกว่าฉันเป็นคนสั่งมา”

“ให้เขาใส่เครื่องปรุงลงไปในอาหารของหลินมั่วสักหน่อย”

“จะช่วยให้รสชาดของอาหารอร่อยยิ่งขึ้น”

เนี่ยชิงหยิบขวดเล็กๆออกมาจากอก แล้วส่งให้เจ้ารอง

บนใบหน้าของเจ้ารองเเสดงสีหน้าว่าเข้าใจ

“ผมจะรีบไปใส่ยาพิษ…เอ้ย ใส่เครื่องปรุง!”

เมื่อมองตามหลังของเจ้ารองที่เดินจากไป

เนี่ยชิงเผยให้รอยยิ้มที่เจ้าเล่ห์บนใบหน้า

ยาพิษขวดนี้ถูกสกัดมาจากสารพิษร้ายแรงหลายชนิดบนหมู่เกาะซีว่านเซียง

หนำซ้ำยังไร้รสไร้กลิ่น ละลายน้ำได้

แม้จะสัมผัสเพียงเล็กน้อย คนธรรมดาก็จะตายทันที

เนี่ยชิงสั่งให้เจ้ารองเอายาพิษขวดนี้ใส่ลงไปในอาหารของหลินมั่วทั้งหมด

“มั่วหลิน ไม่ว่าแกจะแน่แค่ไหน ก็ต้องตายเหมือนกัน!”

ประวัติการอ่าน

No history.

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะหมอเทวดา