หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 3615

สรุปบท ตอนที่ 3615 เป็นแบบนี้ได้ยังไง!: หัตถ์เทวะหมอเทวดา

สรุปเนื้อหา ตอนที่ 3615 เป็นแบบนี้ได้ยังไง! – หัตถ์เทวะหมอเทวดา โดย พลอย

บท ตอนที่ 3615 เป็นแบบนี้ได้ยังไง! ของ หัตถ์เทวะหมอเทวดา ในหมวดนิยายสัจนิยม เป็นตอนที่โดดเด่นด้วยการพัฒนาเนื้อเรื่อง และเปิดเผยแก่นแท้ของตัวละคร เขียนโดย พลอย อย่างมีศิลป์และชั้นเชิง ใครที่อ่านถึงตรงนี้แล้ว รับรองว่าต้องติดตามตอนต่อไปทันที

ชายผู้มีบาดแผลที่ตามองไปที่เรือรบองค์กรมนุษย์งูที่อยู่ไกลออกไป

แกอยากจะดูพวกเราอย่างสนุกอยู่ตรงนั้นไม่ใช่เหรอ

งั้นฉันก็จะให้แกได้รู้ว่าผลลัพธ์ที่อยู่ตรงนั้นคืออะไร

“เล็งเป้าไปที่เรือรบนั่นแล้วยิงโจมตีซะ!”

วิธีของชายผู้มีบาดแผลที่ตานั้นดีอย่างมาก

นั่นก็คือให้เรือรบองค์กรมนุษย์งูโจมตีเพื่อดึงดูดความสนใจของหมึกยักษ์

ถึงเวลานั้นต่อให้คนของตนเองจะตาย พวกมันก็จะต้องตายไปด้วย!

ตามเสียงของชายผู้มีบาดแผลที่ตา

เรือรบเซิงหลางยิงระเบิดไปหาเรือรบองค์กรมนุษย์งูที่อยู่ไกลออกไป

ทันใดนั้น ไรอันที่กินเมล็ดทานตะวันอยู่บนเรือรบองค์กรมนุษย์งูก็มีสีหน้าที่เปลี่ยนไป

“มั่วหลิน พวกมันยิงโจมตีเราแล้ว!”

หลินมั่วที่อยู่ข้างๆ มองดูระเบิดที่กำลังอยู่บนฟ้าแล้วก็ไม่ได้ลนลานอะไร

“ไปกันเถอะ พวกเราไปหลบในท้องเรือก่อน”

“มันโจมตีไม่ถึงพวกเราหรอก แต่น้ำทะเลจะกระเด็นมาโดนเราได้”

ไรอันอึ้งกับประโยคแรกของหลินมั่ว

แค่ประโยคต่อไปก็ทำให้เขานั้นเข้าใจขึ้นมาทันที

ทั้งสองคนเดินเข้าไปท้องเรืออย่างไม่รีบร้อน

มองดูระเบิดที่ใกล้เข้ามาเรื่อยๆ แล้วก็ไม่ได้มีความตื่นเต้นใดๆ

แม้แต่ไรอันก็ไม่ทันสังเกตว่า ตนเองนั้นเชื่อมั่นหลินมั่วอย่างอัตโนมัติขนาดนี้แล้ว

หากเป็นแต่ก่อน ต่อให้มีคนบอกไรอันว่าระเบิดลูกนั้นโจมตีไม่ถึงแน่นอน

ไรอันก็จะต้องไปหลบให้ไกล เพื่อรับรองความปลอดภัย

แต่ตอนนี้เพียงคำพูดธรรมดาๆ ประโยคเดียวของหลินมั่วก็ทำให้ไรอันมั่นใจอย่างยิ่งว่าระเบิดลูกนั้นจะโจมตีไม่ถึง

และก็อย่างที่คิด ระเบิดที่ดูดุดันนั้นเมื่อถึงกลางอากาศก็ค่อยๆ ลดความเร็วลง

สุดท้ายได้ตกลงในทะเลที่อยู่ห่างจากเรือรบองค์กรมนุษย์งูประมาณสองสามร้อยเมตร

พลังของระเบิดทำให้น้ำทะเลนั้นพุ่งกระจายไปรอบๆ

ดาดฟ้าของเรือรบองค์กรมนุษย์งูก็เปียกชุ่มด้วยน้ำทะเล

บนเรือรบเซิงหลาง ชายผู้มีบาดแผลที่ตามองดูระเบิดตกอยู่หน้าเรือรบองค์กรมนุษย์งูกับตาตนเอง

เขาก็กัดฟันโกรธอย่างมาก

“ระเบิดยิงไกลกว่านี้ไม่ได้เหรอ”

เมื่อรับรู้ถึงวิกฤตความเป็นความตายมากยิ่งขึ้น

หมึกยักษ์ก็ตัวสั่นทันทีและหันกลับไปโจมตีอีกครั้ง

ราวกับว่าเมื่อกี้เพียงแค่หมุนตัวเฉยๆ

ชายผู้มีบาดแผลที่ตาที่อยู่บนเรือรบเซิงหลางที่ตอนแรกดีใจอย่างมากก็ถึงกับตะลึง

มองดูหมึกยักษ์ที่ยื่นหนวดสัมผัสออกมาสองหนวดแล้วทำลายเรือรบอีกครั้ง

ชายผู้มีบาดแผลที่ตาก็เกิดความรู้สึกแค้นเคืองใจ

ทำไมหมึกยักษ์นี่ไม่ไปโจมตีขโมยสองคนนั้นกัน!

เพียงเพราะว่าพวกเขาจอดนิ่งอยู่นอกเขตพื้นที่ทะเลลึกเหรอ

ระยะเวลาสี่สิบนาทีสั้นๆ หนวดสัมผัสทั้งแปดของหมึกยักษ์ก็ออกปฏิบัติทั้งหมด

เรือรบที่ถูกมันพังทลายมียี่สิบกว่าลำ

ตอนนี้เหลือเพียงเรือรบสี่ห้าลำที่ยังไม่ถูกมันทำลายเท่านั้น

ชายผู้มีบาดแผลที่ตามองดูหมึกยักษ์ที่หายตัวไปอีกครั้ง หนังตาขวาของเขาก็กระตุกไม่หยุดเลย

และตัวเขาก็ดูจิตตกอย่างมาก

“แย่แล้ว เป้าหมายของมันคือฉัน”

ประวัติการอ่าน

No history.

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะหมอเทวดา