เข้าสู่ระบบผ่าน

หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 4068

เวลาล่วงเลยมาจนถึงเที่ยงวัน

ท้องฟ้าที่เคยแจ่มใสกลับมืดครึ้มลงอย่างกะทันหัน

กลุ่มเมฆหนาทึบกดทับลงมาจนรู้สึกหายใจไม่ออก

หลินมั่วยืนรอจนถึงตอนนี้ แต่ก็ยังไม่เห็นแม้แต่เงาของศิษย์สาว

ไม่ว่าจะเป็นทางฝั่งกุหลาบดำ หรือหม่าปังเต๋อ ต่างก็ไม่มีข่าวคราวของศิษย์เลยแม้แต่น้อย

ความรู้สึกไม่สบายใจในใจของเขาเริ่มทวีความรุนแรงขึ้นทุกขณะ

“ขออย่าให้มีอะไรเกิดขึ้นเลย!”

เขา…ผู้ที่ไม่เคยเชื่อในเรื่องสิ่งศักดิ์สิทธิ์มาก่อน กลับเอ่ยคำภาวนาเป็นครั้งแรกในชีวิต

และในจังหวะนั้นเอง…

เสียงเคาะประตูดังขึ้นอย่างกะทันหัน!

หม่าปังเต๋อที่ยืนอยู่ตรงหน้ามีสีหน้าหมองเศร้าและอารมณ์ที่ดำดิ่ง

หัวใจของหลินมั่วบีบรัดแน่นในทันที

ราวกับมีมืออันเย็นเฉียบมาบีบขยำหัวใจจนหายใจไม่ออก

ความรู้สึกหวั่นใจที่ก่อตัวมาตลอดก็พุ่งถึงขีดสุด

“ยังไม่เจอตัวอู่เหิ่นใช่ไหม”

เสียงถามของเขาแผ่วเบา ดวงตาเต็มไปด้วยความหวังลมๆ แล้งๆ

ขอแค่คำตอบปฏิเสธ… ขอให้พวกเขายังหาไม่เจอ…

แต่ความจริงกลับไม่เป็นเช่นนั้น

กุหลาบดำที่เดินตามเข้ามาพร้อมหม่าปังเต๋อ ทรุดตัวลงคุกเข่าตรงหน้าเขาอย่างแรง

“คุณหลิน…ฉันขอโทษค่ะ!”

ตอนที่ถูกล็อก

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะหมอเทวดา