หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 4194

พอได้ยินคำว่า “ครึ่งคน” ปีศาจเฒ่าผีก็ทำหน้างง

แต่พอคิดตาม เขาก็เข้าใจทันทีว่ามันคืออะไร

ฉัน…ฉันโดนหักเหลือครึ่งเดียวเรอะ!

ไอบ้าเอ๊ย! นี่คือการบอกว่าฉันอ่อนแอจนไม่สมควรถูกนับเป็นคนทั้งคนใช่ไหมวะ!

ดูถูกกันเกินไปแล้ว!

“ผมไปดูพวกเขาฝึกกันดีกว่า!”

ปีศาจเฒ่ารีบหาข้ออ้างแล้วเดินหนีออกจากที่นั่นแทบจะทันที

ด้านหลัง หลินมั่วยังตะโกนไล่หลังด้วยน้ำเสียงแสบหู

“ปีศาจเฒ่า แค่นี้ก็โกรธแล้วเหรอ ทั้งอ่อนแอ ทั้งคิดมาก ท่านช่างกล้านักนะ!”

ปีศาจเฒ่าถึงกับสะดุดเท้าตัวเองจนเกือบล้มคะมำ แต่ก็ไม่พูดอะไร รีบสาวเท้าเร็วขึ้น

เขากลัวว่าหากเผลอพูดอะไรออกไป จะกลายเป็นคำด่าที่ควบคุมไม่ได้

หลินมั่วเดินกลับมาที่ลานฝึก แต่ที่นั่นก็ไม่มีเงาของปีศาจเฒ่าแล้ว

ยังไม่ทันได้ถามอะไร เสวี่ยเหลียนก็เดินเข้ามาด้วยความสงสัย

“เมื่อครู่คุณทำอะไรน่ะ ถึงได้ทำให้ปีศาจเฒ่าโมโหจนหนวดขยับขนาดนั้น”

“เขาบอกแค่ว่ารู้สึกไม่สบาย แล้วก็เดินกระฟัดกระเฟียดกลับไปเลย”

หลินมั่วลูบคาง “ว่าแล้วว่าทั้งอ่อนแอทั้งคิดเล็กคิดน้อย!”

เสวี่ยเหลียนหลุดหัวเราะออกมา ตอนนี้เธอก็พอจะเข้าใจว่าทำไมปีศาจเฒ่าถึงโมโห

ก็เป็นถึงจอมยุทธ์อาวุโสแท้ ๆ แต่กลับถูกหลินมั่วจิกกัดอยู่เรื่อย

ใครไม่ปรี๊ดแตกก็บ้าแล้ว

“ใครจะกล้าว่าเขาเท่าคุณกัน”

“ไม่เป็นไรหรอก เขาเป็นพวกเจ้าคิดเล่ห์เยอะ ขืนไม่ปราบบ้างเดี๋ยวจะเหลิง!”

หลินมั่วพูดแบบไม่ใส่ใจ

เสวี่ยเหลียนรู้ดี หากใครโดนหลินมั่วแกล้งเล่นแล้วล่ะก็ แปลว่าได้รับการยอมรับในระดับหนึ่งแล้ว

“ว่าแต่ว่าเมื่อกี้พวกคุณคุยอะไรกันแน่ แต่ละคนหัวเราะกันจนหน้าเบี้ยวไปหมด!”

หลินมั่วเกาหัว แล้วเลือกจะไม่เล่าความจริง

นึกถึงตรงนี้ เสวี่ยเหลียนก็หรี่ตาลงอย่างรู้ทัน

“ไม่แปลกใจเลยว่าทำไมวันนี้คุณถึงพูดจาเรียบง่ายผิดปกติ ที่แท้ก็แค่อยากหาข้ออ้างไล่ฉันไปให้ไกลนี่เอง”

หลินมั่วหน้าซีดทันควัน

“คุณเข้าใจผิดแล้ว! ผมจะทำแบบนั้นได้ยังไง!”

“งั้นก็อธิบายหน่อยสิ!” เสวี่ยเหลียนชี้ไปที่สมุนไพรในใบสั่งยา

“อย่างหญ้าร้อยพิษน่ะใช้หญ้าไฟแดงของตุนหวงแทนได้ใช่ไหม”

“จริงด้วย!” หลินมั่วตบขมับตัวเอง “ผมลืมไปได้ยังไงกัน!”

แต่ท่าทางแสดงละครง่ายๆแบบนั้น หลอกเสวี่ยเหลียนไม่ได

“แสดงต่อไปเถอะ เจ้าบทบาทจริง ๆ!”

“‘เถาไม้อู่มู่’ กับ ‘ดอกคริสตัล’ ก็ไม่ได้ต่างกัน แล้วคงไม่ได้อยากได้ตำหรับยาสรรพคุณอื่นด้วย หลินมั่ว คุณคิดว่าความรู้ด้านการเป็นหมอฉันต่ำจนที่จะโดนหลอกง่าย ๆ งั้นหรอ”

หลินมั่วเห็นท่าไม่ดี รีบพูดแก้ตัวทันที

“คือผม…”