เข้าสู่ระบบผ่าน

หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 4203

ติงเต้าเหรินไม่พูดยังจะดีเสียกว่า

พูดทีก็มีแต่โชคชะตาเหมือนหมา มีอนาคตที่ดี หรือไม่ก็จบเห่

เล่นเอาหม่าปังเต๋อใจสั่นกระสับกระส่ายไปหมด

“ท่านเทพติง อธิบายหน่อยได้ไหมครับ!”

ติงเต้าเหรินส่ายหน้าอย่างจนปัญญา

“โชคชะตาดีขนาดนี้แท้ ๆ แต่กลับใช้ไปโดยเสียเปล่า!”

“เป็นถึงคนที่ปัญญาเปิดแล้วแท้ ๆ ทำไมไม่รู้จักใช้สมองหน่อยล่ะ?”

“ไม่งั้นนายคิดว่าโชคชะตาซวย ๆ แบบนี้ จะมีวาสนาที่ดีได้ขนาดนี้เหรอ”

“ทั้งทะลวงพลัง ทั้งปัญญาเปิด แถมยังเอาตัวรอดจากความตายได้อีก!”

พูดถึงตรงนี้ เขาก็หยุด ไม่พูดอะไรต่ออีก เพราะถ้ายังไม่เข้าใจอีก เขาก็ไม่อยากยุ่งแล้ว

พอหม่าปังเต๋อโดนพูดตรง ๆ แบบนี้ ก็เริ่มเข้าใจขึ้นมาทันที

และในวินาทีนั้นเอง เขาก็เข้าใจอย่างถ่องแท้ว่า

คุณหลินมั่วนี่แหละ คือดาวนำโชคของเขา!

“เอาล่ะ ที่ควรพูดก็พูดไปหมดแล้ว ไม่ควรพูดก็เผลอพูดไปแล้วเหมือนกัน!”

“ได้เวลาแล้ว ฉันต้องเดินทางต่อแล้ว!”

ว่าเสร็จ เขาก็เก็บกระดองเต่าขึ้นมา

“การพบกันคือวาสนา ก่อนจะจากกัน ฉันขอมอบของขวัญชิ้นสุดท้ายให้พวกนาย!”

ตอนที่ถูกล็อก

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะหมอเทวดา