เข้าสู่ระบบผ่าน

หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 4204

“คุณเป็นบ้าหรือเปล่าเนี่ย”

ถ้าหลินมั่วไม่พยายามข่มอารมณ์ไว้ คงเตะอีกฝ่ายไปนานแล้ว

สายตาเจ้านี่มันน่าขนลุกจริง ๆ

แต่หม่าปังเต๋อกลับไม่รู้สึกอะไรเลย มิหนำซ้ำยังยิ้มร่า ยกใบไม้แห้งในมือที่มีลักษณะเดียวกันขึ้นมาโชว์อีก

“ติงเต้าเหรินบอกกับผมเอง!”

“ว่าถ้าผมตามคุณไป ต่อไปอนาคตต้องรุ่งแน่นอน!”

หลินมั่วกำลังจะเอื้อมมือไปรับใบไม้นั้นมาดู ทันใดนั้นเองก็มีสายฟ้าแลบแวบหนึ่งผ่าลงมาจากฟ้า

แสงเงินวาบขึ้นพริบตาเดียว

ทั้งสองยังไม่ทันได้ตั้งตัว ใบไม้แห้งในมือก็กลายเป็นเศษเถ้าสีดำไหม้เกรียมไปเรียบร้อยแล้ว

นี่มัน…

หลินมั่วเงยหน้าขึ้นมอง ท้องฟ้ายังคงสดใสปลอดโปร่ง ไม่มีแม้แต่เมฆก้อนเดียว

แต่สิ่งที่น่าประหลาดก็คือ สายฟ้านั้นกลับผ่าลงมาตรงบริเวณที่พวกเขายืนอยู่พอดี

“พวกเรากลับไปก่อนเถอะ!”

หลินมั่วขมวดคิ้วเล็กน้อย

ตั้งแต่ได้เจอติงเต้าเหริน เหมือนทุกอย่างรอบตัวก็เริ่มแปลกประหลาดขึ้นเรื่อย ๆ

ในขณะเดียวกัน

ที่บริเวณโขดหินซึ่งอยู่ห่างจากเกาะนรกไปหลายร้อยกิโลเมตร

ตอนที่ถูกล็อก

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะหมอเทวดา