เข้าสู่ระบบผ่าน

หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 4210

ท่ามกลางป่า

แสงแดดส่องผ่านใบไม้หนาทึบ สาดส่องเป็นจุดๆบนพื้น

ในป่า ร่างสองร่างตามกันมา

ถึงเเม้หูเฉวียนที่เดินตามหลังจะขาสั่นและหมดเเรงไปทั้งตัว

แต่เขาก็กัดฟันเเน่น เดินตามไปอย่างใกล้ชิด

ไม่นาน หลินมั่วก็หยุดฝีเท้าในที่สุด

“เหนื่อยไหม”

หูเฉวียนนิ่งไปครู่หนึ่ง จากนั้นก็ตอบตามตรง

“เหนื่อยมากครับ!”

หลินมั่วหัวเราะเบาๆ “คุณก็ยังถือว่าซื่อสัตย์ดี!”

จากนั้นเขาก็ถามต่อว่า “เคยคิดที่จะยอมเเพ้มั่งไหม”

เมื่อได้ยินคำพูดนี้ หูเฉวียนก็ไม่ลังเลเเม้เเต่น้อย ส่ายหน้าทันที

เกี่ยวกับพรสวรรค์ของตัวเอง เขารู้ดีกว่าใคร

นอกจากความตายแล้ว เขาไม่มีทางยอมเเพ้การฝึกฝนอย่างเเน่นอน

ไม่ว่าจะยากลำบากแค่ไหนก็ตาม!

ตอนที่ถูกล็อก

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะหมอเทวดา