ตามนัดหมายแล้ว วันนี้เป็นวันที่จะต้องไปรักษาให้ลูกสาวของหนานป้าเทียน
บนรถ ผู้อาวุโสเฮ่อมีสีหน้ารู้สึกผิด “คุณหลิน ขอโทษจริงๆ นะครับ”
“ผมบอกเชียนเสวี่ยแล้วว่าไม่ให้เธอไปรบกวนคุณ แต่ไม่ว่ายังไงเธอก็ไม่ฟัง”
“อันที่จริงเชียนเสวี่ยก็อยากขอโทษคุณเหมือนกันครับ”
“แล้วเธอก็รู้แล้วว่าการกระทำของตัวเองก่อนหน้านี้ทำให้คุณดูหมิ่นดูแคลนเป็นอย่างมาก”
“เธอเองก็อยากเปลี่ยนตัวเองเหมือนกัน เพราะงั้นเธอก็เลยเริ่มจากระดับเบื้องต้นและทำการฝึกฝนอย่างหนัก”
“คุณหลิน ถ้าเธอทำอะไรให้คุณไม่สะดวก คุณบอกมาได้เต็มที่เลยนะครับ ผมจะให้เธอกลับบ้านทันที!”
ผู้อาวุโสเฮ่อพูดมาขนาดนี้แล้ว หลินมั่วจะไม่ไว้หน้าเขาได้ยังไงกัน
“ไม่เป็นไรครับ!”
“เป็นวัยรุ่นรู้ว่าผิดแล้วรู้จักปรับปรุงตัวก็ดีแล้วล่ะครับ”
หลินมั่วตอบกลับทันทีโดยไม่ต้องคิด
ไม่นานพวกเขาก็มาถึงวิลล่าของหนานป้าเถียน
หนานป้าเถียนรออยู่ที่ห้องโถงใหญ่มานานแล้ว เมื่อเห็นหลินมั่วเขาก็เดินมาต้อนรับทันที
“คุณหลิน ผมจัดการผลมั่นถัวนั่นตามคำสั่งของคุณเรียบร้อยแล้วครับ”
หลินมั่วพยักหน้า และเดินไปที่ห้องผู้ป่วย หนานปิงเอ๋อร์ลูกสาวของหนานป้าเถียนยังคงนอนอยู่บนเตียงผู้ป่วย
ถึงแม้ว่าหนานปิงเอ๋อร์จะฟื้นแล้ว แต่ร่างกายของเธอก็ยังอ่อนแอมาก
เนื่องด้วยโรคที่ซ่อนอยู่ในร่างกายของเธอ หลินมั่วจึงไม่ได้ใช้ยากับเธอเท่าไรนัก ด้วยเหตุนี้จนกระทั่งตอนนี้เธอจึงยังไม่หายป่วย
ผลมั่นถัววางอยู่บนโต๊ะข้างๆ และนอกจากนี้ก็ยังมีเครื่องยาสมุนไพรอื่นๆ อีก ซึ่งทั้งหมดล้วนสั่งโดยหลินมั่ว
ผู้อาวุโสเฮ่อไปเลือกเครื่องยาสมุนไพรด้วยตัวเองอย่างพิถีพิถัน เครื่องยาสมุนไพรทุกชนิดล้วนมีคุณภาพที่ดีที่สุด
หลินมั่วใส่เครื่องยาสมุนไพรเหล่านี้เข้าด้วยกัน และบดด้วยครกบดยา จากนั้นก็ใส่ลงไปในหม้อต้มยาแล้วเคี่ยวช้าๆ
เวลาผ่านไปประมาณครึ่งชั่วโมง กลิ่นยาก็โชยออกมา
หลินมั่วเทยาน้ำเหล่านั้นออกมา แล้วจากนั้นเขาก็แช่ผลมั่นถัวลงในยาน้ำ
ทุกคนที่อยู่ข้างๆ มองเห็นอย่างชัดเจน และเห็นกับตาว่าผลมั่นถัวละลายราวกับใส่น้ำแข็งลงไปในน้ำร้อน
“นี่…นี่มันเป็นแบบนี้ไปได้ยังไง” ผู้อาวุโสเฮ่ออดไม่ได้ที่จะส่งเสียงออกมาด้วยความตกใจ
ต้องรู้ไว้ว่าถึงผลมั่นถัวนี้จะดูเหมือนเป็นผลธรรมดาๆ แต่จริงๆ แล้วแข็งมาก
ถึงแม้ว่าจะใช้ครกก็ไม่สามารถทุบผลมั่นถัวให้แหลกละเอียดได้
แต่ตอนนี้ยาน้ำนี่กลับละลายผลมั่นถัวได้อย่างงั้นเหรอ
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะหมอเทวดา
เซี่ยวซิงปัง ตายไปแล้วยังจะมาคุยได้อีก ตัวละครผิดนะ...
คือคนจีนมีนเป็นแบบนี้จริงๆใช่มั้ย ดูถูกคนอื่นเป็นนิจ หลงตัวเอง แล้วก็เห็นแก่ประโยชน์ส่วนตนเป็นที่ตั้ง ยิ่งอ่านยิ่งน่ารำคาญทั้งเรื่องทั้งเรื่องไม่มีห่าไรเลยพระเอกเกินให้คนดูถูกไปทั่ว พ่อแม่นางเอกก๋หน้าเงิน นางเอกก็นอกจากรักพระเอกแล้วไม่มีอะำรเลยนอกจากสร้างปัญหา เด่วคนนั้นจ้อง คนนี้ต้อง ให้พระเอกมาคอยกำจัด วนไปวนมา อ่านแค่สี่สิบตอนก็เอียนละ ไม่รู้จริงๆนิยายจีนมันเป็นแบบนี้ทุกเรื่องจนคิดว่านี่คือนิสัยจริงๆของคนจีนไปแล้วนะนี่...
อัพวันละ 20 ตอนเหมือนเดิมก้ดีนะแอด 🥺...
รอตอนใหม่นะครับ...
ยังรออยู่นะครับ...
ไม่อัพหลายวันแล้วครับแอดดดดด...
นิยายเรื่องนี้....อ่านไปไม่กี่ตอน...พ๊อตเรื่องสร้างพระเอกเป็นหมาตัวหนึ่ง...เท่านั้น...ไม่มีศักสรี อะไรเลย...โคตรโง่....ยอมให้คนอื่นกดขี่....หรือคนเขียนเองเป็นแบบนี้ครับ...งง...
นิยายไร้สาระของแท้...
นิยายน้ำเน่า...
นิยายขยะ คนแตงก็ขยะ...