หลินมั่วส่ายหัว ”หลังจากผลมั่นถัวละลายหมด ฤทธิ์ของยาจะแรงมาก”
“ถ้าดื่มเข้าไปจนหมด ฤทธิ์ของยาก็จะแรงเกินไป”
“คุณหนูหนานร่างกายอ่อนแอ ถ้าดื่มยาเข้าไปตรงๆ แบบนี้ ร่างกายที่อ่อนแอก็จะไม่ได้รับการบำรุง แต่จะเป็นอันตรายแทน”
“ผมจำเป็นต้องใช้เข็มเงินปิดเส้นลมปราณของเธอ แล้วกระจายฤทธิ์ยาของผลมั่นถัวไปยังตำแหน่งที่แตกต่างกัน”
“ทุกครั้งที่ใช้เข็ม จริงๆ แล้วก็เพื่อปิดเส้นลมปราณของเธอ”
“ด้วยวิธีนี้ การป้อนยาสองช้อนในทุกๆ ครั้งก็จะสามารถส่งฤทธิ์ยาไปได้ทั่วร่างกาย แล้วก็จะไม่มีผลกระทบใดๆ ต่อร่างกายของคุณหนูหนานด้วย!”
ผู้อาวุโสเฮ่อถึงบางอ้อทันทีและอุทานออกมาว่า “คุณหลินนี่มีความสามารถประดุจเทพจริงๆ!”
“ไม่คิดเลยจริงๆ ว่าสามารถใช้วิธีนี้รักษาโรคได้ด้วย”
“ได้เห็นเทคนิคของคุณหลินในวันนี้ ก็นับว่าชีวิตนี้ของคนแก่อย่างผมไม่เสียเปล่าแล้วล่ะ!”
หนานป้าเทียนก็รู้สึกทึ่งสุดขีดเช่นกัน และในใจก็รู้สึกเคารพเลื่อมใสหลินมั่วมากขึ้นไปอีก
หลังจากนั้นครึ่งชั่วโมง หลินมั่วก็ดึงเข็มเงินออกทีละเล่ม
แต่ระหว่างขั้นตอนนี้ ทุกคนก็พบว่าสีหน้าของหนานปิงเอ๋อร์ค่อยๆ เริ่มเปลี่ยนเป็นมีเลือดฝาดด้วยความตื่นตระหนกตกใจ
ต้องรู้ไว้ว่าหนานปิงเอ๋อร์ขาดเล็กน้อยเลือดมาตั้งแต่เกิด สีหน้าของเธอจึงซีดเซียวมากมาโดยตลอด
การรักษาของหลินมั่วมีประสิทธิผลขนาดนี้เลยเหรอ
หลังจากดึงเข็มเงินทั้งหมดออกแล้ว หลินมั่วก็พูดเบาๆ ว่า “คุณหนูหนาน คุณรู้สึกยังไงบ้างครับ”
หนานปิงเอ๋อร์หน้าแดงเล็กน้อย และพูดด้วยเสียงต่ำๆ ว่า “ฉัน…ฉันรู้สึกหิวมากเลย...”
หนานป้าเทียนอดไม่ได้ที่จะตกตะลึง “หิวเหรอ”
“จริง...จริงรึเปล่า”
เนื่องจากเหตุผลของสุขภาพ หนานปิงเอ๋อร์จึงกินข้าวน้อยมาโดยตลอด
สามารถพูดได้เลยว่าหลายปีที่ผ่านมาหนานป้าเทียนพยายามคิดหาทุกวิถีทางเพื่อที่จะทำให้เธอกินได้เยอะขึ้นอีกสักหน่อย แต่ดูเหมือนว่าหนานปิงเอ๋อร์จะไม่รู้สึกหิวเลยแม้แต่น้อย
นี่เป็นครั้งแรกเลยที่เธอพูดว่าหิว!
หลินมั่วพยักหน้า “ดูจากท่าทางน่าจะไม่เป็นไรแล้ว”
“คุณหนาน สั่งให้ครัวเตรียมข้าวต้มหน่อยครับ”
หนานป้าเทียนดีใจอย่างมากกับผลลัพธ์ที่เหนือความคาดหมาย และรีบโบกมือทันที “เร็วเข้าๆ สั่งให้ครัวเตรียมข้าวต้มเร็ว เตรียมข้าวต้มให้คุณหนูที!”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะหมอเทวดา
เซี่ยวซิงปัง ตายไปแล้วยังจะมาคุยได้อีก ตัวละครผิดนะ...
คือคนจีนมีนเป็นแบบนี้จริงๆใช่มั้ย ดูถูกคนอื่นเป็นนิจ หลงตัวเอง แล้วก็เห็นแก่ประโยชน์ส่วนตนเป็นที่ตั้ง ยิ่งอ่านยิ่งน่ารำคาญทั้งเรื่องทั้งเรื่องไม่มีห่าไรเลยพระเอกเกินให้คนดูถูกไปทั่ว พ่อแม่นางเอกก๋หน้าเงิน นางเอกก็นอกจากรักพระเอกแล้วไม่มีอะำรเลยนอกจากสร้างปัญหา เด่วคนนั้นจ้อง คนนี้ต้อง ให้พระเอกมาคอยกำจัด วนไปวนมา อ่านแค่สี่สิบตอนก็เอียนละ ไม่รู้จริงๆนิยายจีนมันเป็นแบบนี้ทุกเรื่องจนคิดว่านี่คือนิสัยจริงๆของคนจีนไปแล้วนะนี่...
อัพวันละ 20 ตอนเหมือนเดิมก้ดีนะแอด 🥺...
รอตอนใหม่นะครับ...
ยังรออยู่นะครับ...
ไม่อัพหลายวันแล้วครับแอดดดดด...
นิยายเรื่องนี้....อ่านไปไม่กี่ตอน...พ๊อตเรื่องสร้างพระเอกเป็นหมาตัวหนึ่ง...เท่านั้น...ไม่มีศักสรี อะไรเลย...โคตรโง่....ยอมให้คนอื่นกดขี่....หรือคนเขียนเองเป็นแบบนี้ครับ...งง...
นิยายไร้สาระของแท้...
นิยายน้ำเน่า...
นิยายขยะ คนแตงก็ขยะ...