หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 43

เพิ่งกลับมาถึงหน้าห้องทำงานของสวี่ปั้นซย่า หลินมั่วก็พบกับสวี่เจี้ยนกงกับฟังฮุ่ยอย่างไม่คาดคิด

สวี่เจี้ยนกงสวมสูทตัวใหม่เอี่ยม และใส่นาฬิกาโรเล็กซ์เรือนนั้นของหลินมั่ว ท่าทางดูมาดมั่นมาก

ฟังฮุ่ยก็สวมชุดที่เพิ่งหยิบมาใส่เพื่อร่วมงานเลี้ยงชนชั้นสูง ลำคอสวมใส่สร้อยคอเส้นใหญ่ แต่งกายประดับประดาด้วยเพชรพลอย

“เอ๊ะ เรื่องแค่นี้ยังต้องลำบากปั้นซย่าเหรอ คุณให้เขามาหาฉันก็พอแล้ว!”

สวี่เจี้ยนกงโยนซองเอกสารออกมา แล้วโบกมือพูดขึ้นว่า “คนต่อไป!”

พนักงานคนนั้นก็เก็บซองเอกสารนั้นขึ้นจากพื้นอย่างเงียบๆ แล้วก้มหน้าก้มตาจากไป

มีพนักงานเข้ามาอีกคนหนึ่งเดินเข้าไป “คุณสวี่ครับ นี่คือใบสั่งของชุดใหม่ครับจำเป็นต้องให้ประธานสวี่เซ็นชื่อ!”

สวี่เจี้ยนกงไม่แม้แต่จะมอง “วางไว้ตรงนี้ เดี๋ยวฉันเซ็น”

พนักงาน “คุณสวี่ครับ นี่...นี่ต้องให้ประธานสวี่เซ็นเท่านั้นครับ”

สวี่เจี้ยนกงรู้สึกขัดเคือง “ไม่ใช่ นายหมายความว่าอย่างไร”

“ปั้นซย่าเป็นลูกสาวของฉัน เธอเป็นซีอีโอของบริษัทนี้ บริษัทเป็นของเธอก็เหมือนเป็นของฉัน”

“ฉันเซ็นหรือว่าเธอเซ็นต่างกันตรงไหน”

“ผมไม่ได้หมายความว่าแบบนั้นครับ...” พนักงานพูดอย่างอึกอัก “หลักๆ คือต้องดำเนินการผ่านบัญชีของบริษัท ต้อง...ต้องใช้ตราประทับขอบริษัท...”

สวี่เจี้ยนกงชะงักไป สีหน้าไม่พอใจ “ฉันรู้แล้ว วางไว้ตรงนี้ กลับไปฉันจะไปเอาตราประทับจากลูกสาวฉัน!”

พนักงานยังลังเล สวี่เจี้ยนกงพูดอย่างโมโหว่า “ที่ฉันพูดกับนายไม่ได้ยิน?”

พนักงานวางเอกสารลงอย่างตื่นตกใจ สวี่เจี้ยนกงโบกมืออีกครั้ง “คนต่อไป พวกนายเร็วกว่านี้ได้ไหมทำงานออกมาได้แค่นี้สมกับเงินรางวัลที่ได้ไปเมื่อวานไหม”

พนักงานกลุ่มหนึ่งโกรธแต่ไม่กล้าพูดอะไรออกมา ส่งเอกสารของตัวเองไปวางอย่างตื่นๆ

หลินมั่วมีสีหน้าพูดไม่ออก สวี่ปั้นซย่าเพิ่งจะได้เป็นซีอีโอสวี่เจี้ยนกงกับฟังฮุ่ยก็มาสร้างเรื่องแล้ว

ดูจากท่าทีแล้วคนที่ไม่รู้ก็คงนึกว่าสวี่เจี้ยนกงเป็นซีอีโอเสียเอง