หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 4317

สรุปบท ตอนที่ 4317 พูดคุยสนทนาที่โรงน้ำชา: หัตถ์เทวะหมอเทวดา

สรุปเนื้อหา ตอนที่ 4317 พูดคุยสนทนาที่โรงน้ำชา – หัตถ์เทวะหมอเทวดา โดย พลอย

บท ตอนที่ 4317 พูดคุยสนทนาที่โรงน้ำชา ของ หัตถ์เทวะหมอเทวดา ในหมวดนิยายสัจนิยม เป็นตอนที่โดดเด่นด้วยการพัฒนาเนื้อเรื่อง และเปิดเผยแก่นแท้ของตัวละคร เขียนโดย พลอย อย่างมีศิลป์และชั้นเชิง ใครที่อ่านถึงตรงนี้แล้ว รับรองว่าต้องติดตามตอนต่อไปทันที

ณ ถนนในเขตแปด

ชายใส่แว่นพาหลินมั่วมาที่โรงน้ำชาแห่งหนึ่ง

จากนั้นก็เล่าเรื่องทั้งหมดอย่างละเอียดให้เขาฟัง

เดิมทีผู้ดูแลของเขตแปดกับเขตสิบนั้นเป็นพวกอ่อนแอ

พอเห็นแก๊งห้าพิษแข็งแกร่งขนาดนี้ ก็รีบเข้าไปประจบประแจงยอมสยบโดยไม่แม้แต่จะต่อรองหรือดิ้นรน

ทั้งยังขอให้คนของแก๊งห้าพิษเข้ามาช่วยดูแลจัดการ

หากพูดกันตรงๆ พวกเรายอมยกเขตแปดและเขตสิบไปให้แก๊งห้าพิษด้วยตนเองเพื่อที่จะรักษาชีวิตไว้

และนี่คือจุดเริ่มต้นของหายนะของทั้งสองเขต

“พวกมันจะรังแกผู้หญิงข่มเหงชาวบ้านยังพอว่า”

“แต่ในสายตาของพวกมัน พวกเราไม่ต่างอะไรกับสัตว์เดรัจฉานเลย”

“หากมีใครขวางหูขวางตาทำให้พวกเขาไม่พอใจ การโดนซ้อมจนปางตายยังถือว่าเบามาก”

“บางคนโชคร้ายกว่านั้นก็จะโดนฆ่าทิ้ง”

เมื่อพูดมาถึงตรงนี้ ดวงตาของเขาก็แดงก่ำขึ้นมาอีกครั้ง

“ที่น่าโมโหกว่านั้น หากพวกมันถูกใจผู้หญิงคนไหนเข้า ก็จะถูกลักตัวไปทันที”

“หากมีคนในครอบครัวพยายามขัดขวาง ก็ล้วนจะถูกพวกมันฆ่าทิ้งทั้งนั้น”

หลินมั่วที่ได้ยินแบบนี้ก็ขมวดคิ้วขึ้น

แก๊งห้าพิษนี่เน่าเฟะถึงรากแล้วจริงๆ

พลังอำนาจแบบนี้มันเป็นภัยต่อคนรอบข้างจริงๆ

“จริงสิ เมื่อกี้ฉันเห็นว่านายจะเข้าไปจัดการพวกมัน”

“พวกเขาบอกให้นายนึกถึงครอบครัวบ้าง หมายความว่ายังไงกัน”

ชายใส่แว่นพูดสบถแล้วตบไปที่โต๊ะเสียงดัง

“จะหมายความว่าอะไรอีก!”

“เพราะมีคนไม่เห็นด้วยกับการกระทำของพวกมันหรือพูดจาไม่เข้าหูพวกมันหน่อย”

“พวกสารเลวพวกนี้ก็ฆ่าทิ้งทันที แถมยังตามหาคนในครอบครัวแล้วฆ่าทิ้งจนหมด”

“และที่น่าโมโหกว่านั้นคือทำขนาดนี้แล้ว พวกมันก็ยังไม่พอใจ”

“พวกมันถลกหนังของคนในครอบครัวแล้วแขวนโชว์ไว้ที่เขตพื้นที่ของพวกมัน”

ทันทีที่พูดจบ เถ้าแก่ของโรงน้ำชาก็เหมือนได้รับรายงานจากพนักงาน

เขาวิ่งหน้าตื่นเข้ามาอย่างเร็ว

“พระเจ้าช่วย!”

“ทูนหัว นายอย่าสร้างปัญหาให้ฉันเลย หากพวกมันได้ยิน ตัวฉันและโรงน้ำชานี้คงจะจบเห่แน่!”

“วันนี้ถือว่าฉันเลี้ยง นายเปลี่ยนที่คุยเถอะนะ!”

พูดพลางเถ้าแก่ที่อายุมากแล้วก็โบกไม้โบกมือไล่แขก

มันใช่ที่ที่พวกเขาจะไปได้เหรอ

หากถูกพวกมันรู้เข้า จะต้องตายแน่ๆ!

“นี่นาย…”

ตอนที่ชายใส่แว่นจะปฏิเสธ

เขาก็เผลอไปสบตากับหลินมั่วเข้า

สายตานิ่งเฉียบคู่นั้นราวกับสามารถสะกดจิตวิญญาณของคนไว้

เพียงแค่สบตาเดียว ชายใส่แว่นก็รู้สึกเย็นยะเยือกจนหนาวสั่นไปทั่วตัว

“นายอยากจะฆ่าพวกมันไม่ใช่เหรอ”

หลินมั่วพูดเสียงเรียบ

“แค่นายพาฉันไป ฉันจะฆ่ามันให้เอง!”

ชายใส่แว่นที่ได้ยินแบบนี้ก็แทบจะลืมหายใจ

แต่ขณะนี้เขาถึงเพิ่งนึกขึ้นได้

สถานการณ์เกาะนรกในตอนนี้มันอันตรายมาก

การออกมาท่องเที่ยวคนเดียว หากไม่มีความสามารถหน่อยคงตายไปนานแล้ว

“ได้ ฉันจะพาไป!”

ประวัติการอ่าน

No history.

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะหมอเทวดา