หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 4352

ทางด้านหลินมั่ว ตอนนี้เขาได้แอบลอบไปถึงศูนย์พลังงานของห้องทดลองใต้ดินแล้ว

บริเวณนี้มีคนเฝ้าไม่มากนัก แบ่งกลุ่มกันสองสามคน เอนตัวอย่างเกียจคร้านอยู่รอบ ๆ บ้างก็เล่นเกมทายมือดื่มเหล้า บ้างก็เล่นไพ่แข่งขันกัน

ทางเข้า มีผู้ฝึกระดับปรมาจารย์เฝ้าอยู่ ทำให้คนพวกนี้ไม่ระแวดระวังอะไรเลย

นั่นกลับกลายเป็นความสะดวกสำหรับการเคลื่อนไหวของหลินมั่ว

เขาอาศัยจุดบอดของแสงไฟ ลอบเข้าไปใกล้กลุ่มคนเหล่านั้นอย่างเงียบเชียบ

พอหาเจอว่าใครเป็นหัวหน้าทีม เขาก็หยิบก้อนหินก้อนหนึ่งขึ้นมาโยนไปเบา ๆ

ไม่เบี่ยงไม่เบน โดนเข้าที่ไหล่ของหัวหน้าทีม

ด้วยแรงไม่มากนัก จึงพอแค่ทำให้เขารู้สึกตัว

หลินมั่วทำเช่นนี้เพื่อจะล่อหัวหน้าทีมที่พกยันต์สื่อสารไว้กับตัวออกมา แล้วจะสังหารทันที

น่าเสียดายที่แผนนั้นแม้จะสมบูรณ์แบบ แต่ผลลัพธ์กลับทำให้พูดไม่ออกจริง ๆ

หัวหน้าทีมโดนก้อนหินเข้าแค่ตบไหล่เบา ๆ

“บัดซบเอ้ย เพดานนี่หินตกลงมาอีกแล้ว ย้ายไปข้าง ๆ กันหน่อย”

ทั้งสี่คนที่ถือไพ่อยู่ก็เปลี่ยนตำแหน่งอย่างประสานกันดี

หลินมั่ว: “……”

นี่มัน…ไร้สาระสิ้นดี

ต้องรู้ว่าเพดานของห้องแล็บใต้ดินแห่งนี้ไม่เพียงมีโครงเหล็กขนาดใหญ่ค้ำไว้

แต่ยังมีตาข่ายป้องกันพิเศษอีกด้วย

เพื่อป้องกันไม่ให้เศษหินหล่นลงมา

โครงสร้างแบบนี้ถึงขั้นที่หลินมั่วยังรู้ดี แต่หัวหน้าทีมรักษาความปลอดภัยคนนี้กลับไม่รู้อะไรเลย

หลินมั่วบ่นในใจไปชุดใหญ่ แต่ก็ยังไม่ยอมแพ้ จึงโยนก้อนหินอีกก้อนออกไป

“ห่า! จะไม่หยุดใช่มั้ย”

หลินมั่วได้ยินหัวหน้าทีมสบถขึ้นมาก็ดีใจ

คราวนี้น่าจะเดินมาตรวจรอบ ๆ ซะทีล่ะ!

แต่สุดท้าย…

หลังจากสบถจบ พวกนั้นก็เปลี่ยนที่นั่งอีกครั้งต่อหน้าต่อตาหลินมั่วที่พูดไม่ออก

นิสัยหัวร้อนของหลินมั่วก็ปะทุขึ้นทันที

พอโยนก้อนหินลูกที่สามออกไป

หัวหน้าทีมก็ทนไม่ไหว ขว้างไพ่ในมือลงพื้น

“ไม่เล่นแล้ว วันนี้ดวงซวยแน่!”

แต่พอได้ยินคำถามของหลินมั่ว เขาก็ทำหน้าจะร้องไห้ทันที

“ใต้เท้า…ของที่ท่านพูดถึง…”

อึกอักอยู่ตั้งนาน ถึงเพิ่งนึกออกว่าหลินมั่วหมายถึงอะไร

“ของนั่น ผมเห็นมันเกะกะ เลยโยนไว้ที่ห้องพัก!”

สุดยอด!

หลินมั่วถึงกับพูดไม่ออก ชูนิ้วโป้งให้กับหัวหน้าทีมคนนี้ในใจ

ตามหลักแล้ว ของสำคัญแบบนี้ ต่อให้พกติดตัวก็ต้องระวังตลอด

แต่นี่กลับโยนทิ้งไปหน้าตาเฉย

และนี่ก็ทำให้แผนของหลินมั่วพังไปด้วย

เดิมทีเขาอยากจะศึกษาวิธีการสื่อสารของแก็งห้าพิษก่อนจะทำลายห้องทดลองใต้ดิน

เพื่อเตรียมรับมือกับแก็งห้าพิษในอนาคต

แต่ดูท่าจากคนคนนี้ คงไม่มีอะไรให้ศึกษาแล้วล่ะ

“ราตรีสวัสดิ์!”

สิ้นเสียงพูด หัวหน้าทีมเบิกตากว้าง ดวงตาเต็มไปด้วยความสิ้นหวัง…