หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 4373

หลินมั่วไม่ได้พูดอะไร เพียงเเค่รอฟังอู่เยี่ยพูดต่ออย่างเงียบๆ

ตั้งเเต่พบกันจนถึงตอนนี้

คำพูดเเละการกระทำที่ผิดปกติของเซวียอู่เยี่ยที่อยู่ตรงหน้า ทำให้หลินมั่วเต็มไปด้วยความสงสัย

ทุกอย่างดูผิดปกติเกินไป

เซวียอู่เยี่ยถอนหายใจยาว

“พูดตามตรง ผมเหลือเวลาไม่มากเเล้ว!”

พูดจบ สีหน้าอันสงบนิ่งของเขาก็พลันมีความรู้สึกไร้เรี่ยวเเรงเพิ่มขึ้นมา เเละแววตาก็เผยให้เห็นถึงความร่วงโรย

ในตอนนี้หลินมั่วก็เเน่ใจเเล้ว

ก่อนหน้านี้เขาไม่ได้ตาฝาดไปเอง!

เเน่นอนว่าสิ่งที่ทำให้เขาประหลาดใจที่สุดคือคำพูดของเซวียอู่เยี่ย

“อู่เยี่ย คุณหมายความว่าอะไร”

หลินมั่วถามด้วยความสงสัย

ปรมาจารย์ไม่เพียงเเต่อายุยืนยาวขึ้น เเต่ร่างกายยังเเข็งเเกร่งอย่างยิ่งอีกด้วย

ไม่ค่อยมีข่าวว่าปรมาจารย์จะเสียชีวิตด้วยโรคภัยไข้เจ็บ

เซวียอู่เยี่ยชี้ไปที่ศรีษะของตัวเองก่อน เเล้วอธิบายด้วยใบหน้าที่ขมขื่นว่า

“ก่อนหน้านี้ประมาทไปหน่อย โดนคนที่นี่ใส่ของ”

“ยังจำได้ไหมตอนนั้นที่พวกเราสกัดกั้นญี่ปุ่นบนทะเลตะวันออก”

หลินมั่วพยักหน้าอย่างไม่เข้าใจ

ตอนนั้น เป็นช่วงที่ประเทศจีนจัดการเเข่งขันคัดเลือกเเพทย์

เเละเป็นตอนที่เซวียอู่เยี่ยพาเขาขึ้นเรือรบของหนานกงจิงเลวี่ยราชาเเห่งทะเลตะวันออก

“ตอนนั้นเพื่อที่ผมจะควบคุมบัณฑิตหน้าขาว บังคับให้เขาส่งเลือดหัวใจออกมา”

“น่าเสียดาย ที่การล่าในที่สุดก็ถูกล่า”

เขาหลับตาทั้งคู่ลงเเละส่ายหน้าไม่หยุด

“ไม่คิดเลยว่าบัณฑิตหน้าขาวจะเป็นคนไม่ดี”

“ไม่เพียงเเต่จะหลุดจากการควบคุมของผมได้ เขายังใช้เลือดหัวใจย้อนกลับมาจัดการผมอีกด้วย”

“ตอนนี้ดูเหมือนผมสบายดี เเต่จริงๆเเล้วสมองของผมถูกพิษงูของเขาเข้าทำลายจนหมดเเล้ว

ได้ยินดังนั้น สีหน้าของหลินมั่วก็เผยความประหลาดใจ

ขณะที่เขากำลังจะก้าวเข้าไปตรวจอาการ เซวียนอู่เยี่ยกลับส่ายหน้าปฏิเสธ

“ไม่ทันเเล้ว!”

หลินมั่วเองก็ยอมรับว่าเเม้เเต่ตัวเขาเองรวมกับวิชาเเพทย์ที่สืบทอดมาก็ยังไร้ความสามารถ

“ขอโทษ!”

สุดท้ายหลินมั่วได้เเต่พูดสองคำนี้ออกมาอย่างหมดหนทาง

ในทางกลับกันเซวียอู่เยี่ยกลับดูปลงตกมากกว่า

“ไม่มีอะไรต้องขอโทษ!”

“ถ้าคุณมีใจคิดเรื่องนี้ สู้ไปช่วยผมดูเเลเขตเเดนใต้ให้ผมไม่ดีกว่าหรือ!”

จู่ๆเซวียอู่เยี่ยก็พูดขึ้น

“เขตเเดนใต้คือหยาดเหงื่อเเรงงานตลอดชีวิตของผม ผมไม่ต้องการให้มันเสื่อมสลายไปในมือของผม”

เขาสีหน้าเคร่งขรึม เเละจริงจัง

“หลินมั่ว ผมสามารถระดมทุกกำลังในเขตเเดนใต้เพื่อช่วยคุณจัดการกับตระกูลเซี่ยได้”

“เเต่หลังจากเรื่องนี้จบลง คุณต้องช่วยผมดูเเลเเละจัดการเขตเเดนใต้ให้ดี”

นี่คือข้อตกลงเเลกเปลี่ยนที่เซวียอู่เยี่ยเสนอ

หลินมั่วไม่ได้ให้คำตอบ เพียงเเต่ถามกลับไปว่า

“ในบรรดาคนหนุ่มสาวรุ่นใหม่ของจีน มีอัจฉริยะมากมายนับไม่ถ้วน เหตุใดต้องเป็นผม…”