หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 480

สวี่เจี้ยนกงและฟังฮุ่ยต่างก็ตกตะลึง

“ยังหาคนๆ นี้เจออีกด้วย”

ฟังฮุ่ยพูดอย่างประหลาดใจ จริงๆ แล้วเธอคิดมาโดยตลอดว่าหลินมั่วเป็นคนเอานาฬิกาไป

สวี่ตงเสวี่ยเบะปาก “เหอะ หาเจอได้ก็แปลกแล้ว”

“นี่ก็เรียกว่าคนร้ายจงใจสร้างเรื่องวุ่นวายเพื่อให้ตัวเองรอดพ้นเบี่ยงเบนเป้าหมายโยนความผิดให้คนอื่นเป็นคนร้าย”

“ให้ตัวเองที่เป็นขโมยไปจับขโมย นี่จะจับได้เหรอ”

สวี่ปั้นซย่าพูดอย่างโมโห “เธอหุบปาก ฟังหลินมั่วพูดให้จบก่อนได้ไหม”

สวี่เจี้ยนกงโบกไม้โบกมือ “หลินมั่ว แกมีวิธีการอะไร ที่สามารถเอานาฬิกากลับคืนมาได้”

หลินมั่วพูดด้วยน้ำเสียงเบาๆ ว่า “พ่อ ก่อนหน้าผมได้ยินคุณหนานพูดว่า นาฬิกาเรือนนี้เป็นนาฬิกาที่ระบุตำแหน่งได้ทุกเมื่อ ใช้สำหรับกันขโมยโดยเฉพาะ”

“ขอแค่ติดต่อสำนักงานใหญ่ ก็สามารถระบุตำแหน่งของนาฬิกาได้”

“อยากจะหานาฬิกาเรือนนี้ให้เจอ ไม่ยาก”

สวี่เจี้ยนกงเบิกตามองกว้างอย่างตกตะลึง “จริงเหรอ”

“งั้น…งั้นรีบระบุตำแหน่ง พวกเรารีบไปตามนาฬิกากลับมา…”

หลินมั่วพยักหน้า “ผมติดต่อร้านค้าเฉพาะอย่างสักครู่ ให้พวกเขาช่วยระบุตำแหน่ง”

“แต่ว่า นี่ต้องใช้เวลาสักหน่อย”

สวี่เจี้ยนกงพูดอย่างดีใจ “ไม่เป็นไร ใช้เวลาเท่าไหร่ก็ได้ทั้งนั้น”

“ขอเพียงแค่ตามกลับมาได้ งั้นก็เป็นสิ่งที่ดีที่สุดแล้ว”

หลินมั่ววิ่งไปในห้องนอน ติดต่อเฉินเซิ่งหยวน ให้เขาจัดการเรื่องนี้

สวี่ปั้นซย่ามีความรู้สึกภาคภูมิใจ พูดอย่างโมโหว่า “เสวี่ยเอ๋อร์ ตอนนี้เธอยังมีอะไรจะพูดไหม”

“ฉันก็พูดแล้วไง หลินมั่วไม่ได้เอานาฬิกาเรือนนี้ไปแน่นอน！”

สวี่ตงเสวี่ยค่อนข้างติดอ่าง เบะปากพร้อมพูดว่า “ใครจะรู้ล่ะ！”

“ไม่แน่เขาอาจจะจงใจซ่อนไว้ที่ไหนสักแห่ง หลังจากนั้นก็หามันออกมา”

“พ่อแม่ ฉันไม่สน ฉันขอพูดให้ชัดเจนก่อน”

“ฉันและหวงเหลียงไม่ได้เอานาฬิกาเรือนนี้ไป ถ้าหากระบุตำแหน่งว่าอยู่ในห้องของเรา งั้นไม่เกี่ยวกับเราสองคน”

สวี่ปั้นซย่าพูดอย่างโมโห “หาเจอในห้องของพวกเธอ ยังจะไม่เกี่ยวกับพวกเธอสองคนเหรอ งั้นเกี่ยวข้องกับใครล่ะ”

สวี่ตงเสวี่ยพูดด้วยน้ำเสียงที่เยือกเย็น “ไม่แน่ใครบางคนอาจจะจงใจซ่อนไว้ในห้องของเรา เพื่อนใส่ร้ายพวกเราโดยเฉพาะนะ！”

สวี่ปั้นซย่าโมโหจนพูดอะไรไม่ออก สวี่ตงเสวี่ยคนนี้ เล่นลิ้นซะจริงๆ