หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 488

หลินมั่วเหลือบมองเธอและพูดอย่างเย็นชา “เธอนี่พบเจอผู้ชายมามากจริงๆ เลยนะ!”

“จุดนี้ไม่เห็นต้องย้ำอีกก็ได้นี่!”

ในตอนที่เซี่ยฟังเรียนอยู่ เธอไม่ได้คบกับจ้าวซินเพียงคนเดียวเท่านั้น แต่ในระหว่างนั้นยังเคยคบกับแฟนหนุ่มอยู่หลายคน ซึ่งตอนนั้นก็คุยกันอยู่ในโรงเรียน

ได้ยินเช่นนั้น จู่ๆ เซี่ยฟังก็หน้าเสียขึ้นมาอย่างที่สุด

เซี่ยฟังตบโต๊ะและพูดด้วยความโมโห “หลินมั่ว แกว่าอะไรนะ?”

“แกลองพูดอีกทีสิ!”

จ้าวซินก็จ้องมองไปที่หลินมั่วอย่างโกรธเคืองเช่นกัน สุดท้ายแล้วตอนนี้เขายังคงคบกับเซี่ยฟังอยู่

“หลินมั่ว แกพูดอย่างนั้นได้ยังไง?”

“เพื่อนเก่ากันทั้งนั้น เรานึกถึงนายอยู่ตลอด ไม่คิดเลยว่านายจะมารังแกผู้หญิงแบบนี้!”

“มีใครเป็นอย่างแกบ้าง?”

จ้าวซินพูดด้วยความโกรธ

ในใจของคนอื่นๆ ก็แอบหัวเราะ เพราะจริงๆ แล้วพวกเขาก็รู้เรื่องราวความสัมพันธ์อันอื้อฉาวของเซี่ยฟังอยู่เช่นกัน

ทว่าตอนนี้จ้าวซินกำลังไปได้สวย พวกเขาจึงต้องประจบประแจงจ้าวซิน ก็เลยต้องช่วยจ้าวซินพูด

“หลินมั่ว นายจะทำเกินไปแล้วนะ!”

“ผู้ชายตัวใหญ่ จะมาดูถูกผู้หญิงคนหนึ่งได้ยังไง นายยังเป็นลูกผู้ชายอยู่หรือเปล่า?”

“ไสหัวออกไปเลยนะ คนอย่างนาย มีสิทธิ์อะไรมาร่วมงานเลี้ยงรุ่นของพวกเรา!”

“ไอ้เศษสวะ พูดจาดีๆ ไม่ได้ก็หุบปากซะ!”

ทุกคนโหวกเหวกไม่หยุด มองไปที่ท่าทางวางมาดนั่น เพื่อรุมหลินมั่ว

เมื่อเซี่ยฟังเห็นเช่นนั้น ก็อดไม่ได้ที่จะทำหน้าตาให้ดูน่าสงสารมากยิ่งขึ้นแล้วชี้ไปที่หลินมั่วพลางพูดด้วยความโกรธ “นายแซ่หลิน นายพูดออกมาให้ชัดซิ”

“ทำไมฉันถึงเคยเจอผู้ชายมามากมาย?”

“ถ้าวันนี้ไม่พูดออกมาให้ชัดๆ ฉันกับนายไม่จบกันแค่นี้แน่!”

หลินมั่วทนไม่ไหว “เรื่องเน่าๆ ของตัวเธอเอง เธอจำไม่ได้เลยหรือไง?”

“ฉันไม่อยากจะเสวนาเรื่องไร้สาระกับเธอหรอกนะ และคืนนี้ฉันก็ไม่ได้มาหาพวกนายด้วย”

“พวกนายไม่ต้องสนใจอะไรมากหรอก ฉันจะถามว่า เงินนี่มันพอสำหรับจ่ายค่างานเลี้ยงรุ่นคืนนี้ได้หรือเปล่าต่างหาก!”

หลินมั่วพูดเสียงเรียบนิ่ง

ทุกคนต่างมองหน้ากันไปกันมา จ้าวซินโบกไม้โบกมือพูด “ช่างเถอะ ในเมื่อนายยืนกรานแบบนี้ งั้นคืนนี้นายก็เข้ามาร่วมงานด้วยเถอะ”

“แต่ว่า หลินมั่ว ฉันขอพูดก่อนว่า”

“แขกสำคัญในคืนนี้คือเติ้งจวิน ตอนนายจะพูดจะจาก็ระวังๆ คำพูดหน่อย”

“นายพูดกับพวกเราแบบนี้ พวกเราก็ไม่ได้ใส่ใจหรอก”

“แต่ตอนนี้เติ้งจวินเป็นหัวหน้าใหญ่แล้ว ถ้านายล่วงเกินเติ้งจวินล่ะก็ ถึงตอนนั้น แม้ว่าเติ้งจวินจะไม่จัดการกับนาย ฉันก็จะไม่ปล่อยนายไปอย่างแน่นอน เข้าใจไหม?”

หลินมั่วเบะปาก “ไม่ต้องห่วงน่า ฉันไม่มีทางล่วงเกินเขาหรอก!”

เซี่ยฟังยิ้มเยาะ “นายข่มเหงรังแกผู้หญิงอย่างเราๆ ได้ จะกล้าล่วงเกินพี่จวินเหรอ? ถุ้ย!”

“บอกไว้เลยนะ นายต้องอยู่ให้ห่างจากพี่จวิน”

“นายเป็นแค่คนล้างห้องน้ำ อย่าเอาพี่จวินไปเกลือกกลั้ว!”