ทุกคนพากันทำความเคารพ สถานะของอาฟั่นในหมู่บ้านนี้สูงกว่าหัวหน้าหมู่บ้านด้วยซ้ำ
หลินมั่วเหลือบมองก่อนจะยกยิ้ม
ที่แท้อาฟั่นก็เคยเป็นคนไข้ของเขา
ปินจื่อรีบเข้ามาต้อนรับ “ไอหย๋า อาฟั่น มาแล้วเหรอครับ”
“มาๆๆ เชิญทางนี้ๆ”
“บ่ายนี้ผมจะดื่มเป็นเพื่อนอาเอง”
อาฟั่นเดินเข้าไปในบ้านโดยไม่สนใจใคร
พ่อของเสี่ยวอู่รีบยกเก้าอี้เข้ามาให้ “อาฟั่น เชิญนั่งก่อน”
อาฟั่นพยักหน้าก่อนจะนั่งลง แล้วก็ดันเห็นหลินมั่วที่อยู่ในห้องพอดี
เขาชะงักก่อนจะดีใจ
ท่ามกลางสายตาตกใจของผู้คน อาฟั่นเดินเข้าไปด้านหน้าของหลินมั่วก่อนจะพูดด้วยเสียงสั่น “หัวหน้าหลิน คุณ…คุณมาได้ไง”
“ไอหย๋า ผมไม่รู้ว่าคุณจะมา”
“ถ้ารู้ว่าคุณจะมา ผม…ผมจะได้รีบมาตั้งแต่เช้า”
ทุกคนประหลาดใจ ปินจื่อเองก็ตะลึง “อาฟั่น อา…อารู้จักเขาได้ไง”
อาฟั่นเหลือบมองเขา “ทำไมฉันจะไม่รู้จักล่ะ”
“นี่น่ะหัวหน้าหลิน ผู้อำนวยการแผนกฉุกเฉินของโรงพยาบาลเป่ยซี ”
“ก่อนหน้านี้ฉันเมาเหล้าเกือบตายก็ได้หัวหน้าหลินช่วยชีวิตเอาไว้”
“หัวหน้าหลินคือผู้มีพระคุณของฉัน ฉันจะไม่รู้จักได้ไง”
ทุกคนพากันมึนงง ปินจื่อตาโตจนแทบจะถลนออกมา “ไม่จริงน่า”
“เขา…เขาเป็นหมอจริงๆ เหรอ”
“จะเป็นไปได้ไง เป็นไปได้ไง”
ผู้คนรอบด้านรู้สึกกระอักกระอ่วนยิ่งกว่าเขา โดยเฉพาะคนที่เอ่ยปากเสียดสีหลินมั่วเมื่อครู่ ตอนนี้กลับรู้สึกอายจนไม่กล้าเงยหน้าขึ้นมา
เมื่อนึกถึงคำพูดเมื่อครู่ สิ่งที่ปรากฏอยู่ตรงหน้าก็เหมือนกำลังตบหน้าเขาดังฉาด
แม่ของเสี่ยวอู่ก็เบิกตาโต
พวกเขาเชื่อว่าหลินมั่วทำงานที่โรงพยาบาล แต่เขาคิดว่าหลินมั่วคงทำงานอยู่เบื้องหลัง
เพราะว่าหลินมั่วไม่มีวุฒิการศึกษา ดังนั้นจึงไม่สามารถเป็นหมอได้
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะหมอเทวดา
เซี่ยวซิงปัง ตายไปแล้วยังจะมาคุยได้อีก ตัวละครผิดนะ...
คือคนจีนมีนเป็นแบบนี้จริงๆใช่มั้ย ดูถูกคนอื่นเป็นนิจ หลงตัวเอง แล้วก็เห็นแก่ประโยชน์ส่วนตนเป็นที่ตั้ง ยิ่งอ่านยิ่งน่ารำคาญทั้งเรื่องทั้งเรื่องไม่มีห่าไรเลยพระเอกเกินให้คนดูถูกไปทั่ว พ่อแม่นางเอกก๋หน้าเงิน นางเอกก็นอกจากรักพระเอกแล้วไม่มีอะำรเลยนอกจากสร้างปัญหา เด่วคนนั้นจ้อง คนนี้ต้อง ให้พระเอกมาคอยกำจัด วนไปวนมา อ่านแค่สี่สิบตอนก็เอียนละ ไม่รู้จริงๆนิยายจีนมันเป็นแบบนี้ทุกเรื่องจนคิดว่านี่คือนิสัยจริงๆของคนจีนไปแล้วนะนี่...
อัพวันละ 20 ตอนเหมือนเดิมก้ดีนะแอด 🥺...
รอตอนใหม่นะครับ...
ยังรออยู่นะครับ...
ไม่อัพหลายวันแล้วครับแอดดดดด...
นิยายเรื่องนี้....อ่านไปไม่กี่ตอน...พ๊อตเรื่องสร้างพระเอกเป็นหมาตัวหนึ่ง...เท่านั้น...ไม่มีศักสรี อะไรเลย...โคตรโง่....ยอมให้คนอื่นกดขี่....หรือคนเขียนเองเป็นแบบนี้ครับ...งง...
นิยายไร้สาระของแท้...
นิยายน้ำเน่า...
นิยายขยะ คนแตงก็ขยะ...