หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 535

เติ้งจวินถามออกไปอย่างระมัดระวัง “คุณอาหวัง คุณรู้จักพ่อของผมด้วยเหรอครับ?”

หวังเฉิงกงชะงักไปเล็กน้อย ถามแบบนี้หมายความว่ายังไงกัน? ถ้าฉันไม่รู้จักพ่อของคุณ ถ้าเช่นนั้นคุณมาหาฉันทำไม? หรือว่าจะเป็นลูกชายของเพื่อนผู้หญิงของตัวเองงั้นหรือ?

พระเจ้า สถานการณ์แบบนี้มันน่ากระอักกระอ่วนเกินไปแล้ว

หลังจากลังเลอยู่ครู่หนึ่ง หวังเฉิงกงก็รีบพูดแก้ไขสถานการณ์ทันที "โอ้ ถ้า... เช่นนั้นแม่ของคุณเป็นอย่างไรบ้างล่ะ?"

เติ้งจวินยิ่งงงหนักกว่าเดิม แม้แต่พ่อแม่ของเขาก็รู้จักงั้นเหรอ?

“คุณอาหวัง แม้แต่คุณแม่ของผมคุณก็รู้จักด้วยเหรอครับ?”

เติ้งจวินถามด้วยความสงสัย

สถานการณ์น่าอึดอัดหนักกว่าเดิมหลายเท่า

หวังเฉิงกงงงเป็นไก่ตาแตกแล้ว ถ้าฉันไม่รู้จักพ่อของเขา และไม่รู้จักกับแม่ของเขา งั้นฉันควรรู้จะจักใครล่ะ? ฉันรู้จักปู่ของเขางั้นเหรอ?

นิ่งเงียบไปอยู่ครู่หนึ่ง จนหวังเฉิงกงทนต่อไปไม่ไหวจึงเอ่ยถามขึ้นมา “ประธานเติ้ง ถ้าเช่นนั้น...คุณมาที่บ้านผมทำไมเหรอครับ?”

เติ้งจวินรีบตอบกลับไปทันที “ออ ต้องขอโทษด้วยจริง ๆ ครับ ลืมบอกคุณไปเลย ผมเป็นเพื่อนของเสี่ยวอู่ พรุ่งนี้เสี่ยวอู่ก็จะแต่งงานแล้วใช่ไหมครับ ผมเลยเดาว่าที่บ้านของคุณคงจะยุ่งน่าดู ดังนั้นก็เลยจะมาช่วยนะครับ จริงสิ อาหวังครับ หลินมั่วกับเสี่ยวอู่ไม่ใช่ว่าควรมาถึงแล้วเหรอครับ? ทำไมถึงไม่เห็นพวกเขาเลย?”

เมื่อคำพูดเหล่านี้ถูกพูดออกมา ทำให้ทุกคนที่อยู่ในบ้านตกอยู่ในภวังค์ของความเงียบทันที หวังเฉิงกงและคนอื่นๆต่างพากันงงกันไปเป็นแถบๆ

หลังจากเงียบอยู่นาน หวังหลิงทนไม่ไหวจึงเอ่ยถาม “คุณ...คุณเป็นเพื่อนของเสี่ยวอู่จริงๆเหรอ?”

เติ้งจวินรีบพยักหน้าทันที “แน่นอนอยู่แล้ว พวกเราไม่ถือว่าเป็นเพื่อนกัน ตามหลักแล้วควรเรียกว่าเป็นพี่น้องแท้ๆเลยก็ว่าได้ สมัยตอนที่เรียนด้วยกัน พวกเราสามคนสนิทกันที่สุด ที่บ้านผมมีผมเป็นลูกคนเดียว ผมก็เลยทำเหมือนพวกเขาเป็นพี่เป็นน้องแท้ๆ”

ทุกคนภายในห้องต่างพากันมองหน้ากันอีกครั้ง ภายในใจของพวกเขารู้สึกตื่นตระหนกขึ้นมาแล้ว ใครจะไปคาดคิดว่า เสี่ยวอู่จะรู้จักคนใหญ่คนโตแบบนี้ด้วย?

หวังเฉิงกงสูดลมหายใจเข้าลึกๆ และถามออกไปอย่างระมัดระวัง “ประธานเติ้ง ขอสอบถามหน่อยว่าคุณทำธุรกิจทางด้านไหนเหรอครับ?”

ผู้อำนวยการโรงงานพูดพร้อมหัวเราะขึ้น “เฉิงกง คุณยังไม่รู้สินะ? ประธานเติ้ง คือประธานกรรมการบริษัทอุตสาหกรรมยาสวีซื่อ คุณเติ้งจวิน”

ทันทีที่คณะกรรมการเห็นสถานการณ์ที่เกิดขึ้น ก็รีบจัดแจงรถคันนี้ให้กับเติ้งจวินใช้ทันที ให้ถือเสียว่าเป็นรถประจำตำแหน่งของเขา

ในเมืองก่วงหยางแห่งนี้บริษัทที่อยากจะร่วมมือกับเติ้งจวินนั้นมีมากมายเหลือเกิน ยกตัวอย่างเช่นโรงงานของพวกหวังเฉิงกง ที่อยากจะร่วมมือกับบริษัทของเติ้งจวินมาโดยตลอด

แต่ว่าโรงงานของพวกเขาเล็กเกินไป แม้แต่ผู้จัดการแผนกที่อยู่ใต้บังคับบัญชาก็ยังไม่เคยพบเลย นับประสาอะไรที่จะได้เจอกับเติ้งจวิน

ดังนั้นพอผู้อำนวยการโรงงานได้ยินว่าเติ้งจวินมาถึงที่นี่ด้วยตัวเอง จึงรีบวิ่งลงมาต้อนรับด้วยตัวเองทันที

หากครั้งนี้สามารถกระชับความสัมพันธ์ได้ ก็สามารถเจรจาสัญญาสักฉบับกับบริษัทวัตถุดิบยาของสวี่ซื่อได้ง่ายๆสบายๆ เพียงเท่านี้ก็ทำให้โรงงานของพวกเขาร่ำรวยมีเงินเป็นกอบเป็นกำแล้ว

เพียงแต่ผู้อำนวยการโรงงานไม่รู้เลยว่า ตอนนี้ภายในใจของหวังเฉิงกงและคนอื่นๆกำลังหนาวเหน็บแค่ไหน

หากก่อนหน้านี้รู้ก่อนว่าเสี่ยวอู่รู้จักคนใหญ่คนโตอย่างเติ้งจวิน เมื่อกี้พวกเขาคงจะไม่มีทางทำแบบนั้นกับเสี่ยวอู่

ตอนนี้ในเวลานี้ สถานการณ์กระอักกระอ่วนเป็นอย่างมาก พวกเขาควรจะตอบคำถามนี้ยังไงดี?