ใบหน้าของสวี่เจี้ยนกงดุดัน จ้องเขม็งไปที่สวี่ปั้นซย่าด้วยความโมโห
สวี่ปั้นซย่าถอยหลังไปสองสามก้าวด้วยความตกใจ
หลายปีก่อนสวี่เจี้ยนกงเป็นคนที่มีอารมณ์รุนแรงเป็นอย่างมาก บางครั้งก็เคยทุบตีพวกเธอสองพี่น้องเช่นกัน
ดังนั้น ลึกๆ ในใจของสวี่ปั้นซย่าก็ยังคงหวาดกลัวสวี่เจี้ยนกงอยู่เล็กน้อย
ถ้าสวี่เจี้ยนกงเดือดดาลขึ้นมาจริงๆ สวี่ปั้นซย่าก็ยังคงมีเงามืดในใจ
ทว่า สวี่ปั้นซย่าก็ยังคงไม่ยอมประนีประนอมใดๆ เธอกัดฟันและพูดว่า “พ่อ พ่อเลี้ยงฉันมา ฉันซาบซึ้งใจดี และฉันก็จะกตัญญูกับพ่อด้วย”
“แต่อย่างไรก็ตาม เรื่องงานกับความรักน่ะมันคนละเรื่องกัน”
“ที่บ้าน พ่อเป็นหัวหน้าครอบครัว”
“แต่พ่อจะมาก้าวก่ายเรื่องงานของฉันไม่ได้”
“ขอโทษนะ ฉัน...ฉันยกหุ้นให้พ่อไม่ได้หรอก!”
สวี่เจี้ยนกงปรี๊ดแตก ชี้ไปที่สวี่ปั้นซย่าพร้อมพูดว่า “แกพูดอีกทีซิ!”
“แกไม่ยกหุ้นให้ฉัน แล้วแกจะยกให้ใคร?”
“ยกให้ไอ้เวรนี่ใช่ไหม?”
สวี่เจี้ยนกงคว้าถ้วยชาบนโต๊ะขึ้นมาขณะพูดแล้วทุ่มลงไปทางหลินมั่วอย่างแรง
หลินมั่วขมวดคิ้วมุ่น แต่ก็หลบถ้วยชานั่นได้อย่างสบายๆ
สวี่ปั้นซย่าหน้าซีดด้วยความตกใจ รีบวิ่งไปกันข้างหน้าหลินมั่วเอาไว้
“พ่อ พ่อทำอะไร?”
“พะ...พ่อทำอะไรของพ่อน่ะ!”
“เรื่องบริษัทเป็นความรับผิดชอบของฉัน นี่มันเกี่ยวกับหลินมั่วตรงไหน?”
สวี่เจี้ยนกงชี้ไปที่หลินมั่วอย่างบันดาลโทสะ “ถ้าไม่ใช่เพราะมัน แกจะเปลี่ยนไปแบบนี้เหรอ?”
“แกลองดูเรื่องที่มันทำตอนนี้สิ ลูกเขยที่แต่งเข้าบ้าน เริ่มจะฮุบทรัพย์สมบัติของตระกูลเราแล้ว แกว่าฉันต้องทำยังไง?”
“แม้ว่า...แม้ว่าวันนี้ฉันจะต้องแลกด้วยชีวิต ฉันก็จะยอมตายไปพร้อมกับมัน!”
“ทรัพย์สินตระกูลสวี่ของฉัน จะให้ใครหน้าไหนเอาไปไม่ได้เด็ดขาด!”
สวี่เจี้ยนกงพูดแล้วก็แยกเขี้ยวยิงฟันพุ่งไปหาหลินมั่ว
สวี่ปั้นซย่าห้ามเขาเอาไว้อย่างสุดชีวิต ในขณะนั้นเอง ฟังฮุ่ยก็วิ่งเข้ามาจับสวี่ปั้นซย่าเอาไว้ เพื่อให้สวี่เจี้ยนกงเข้าไปจัดการหลินมั่ว
หลินมั่วขมวดคิ้วมุ่น ในใจของเขาเริ่มปะทุเล็กน้อยเช่นกัน
ทว่าลองคิดดูแล้วคนพวกนี้ก็คือพ่อแม่ของสวี่ปั้นซย่าเอง เขาจึงไม่สามารถตอบโต้ได้
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะหมอเทวดา
เซี่ยวซิงปัง ตายไปแล้วยังจะมาคุยได้อีก ตัวละครผิดนะ...
คือคนจีนมีนเป็นแบบนี้จริงๆใช่มั้ย ดูถูกคนอื่นเป็นนิจ หลงตัวเอง แล้วก็เห็นแก่ประโยชน์ส่วนตนเป็นที่ตั้ง ยิ่งอ่านยิ่งน่ารำคาญทั้งเรื่องทั้งเรื่องไม่มีห่าไรเลยพระเอกเกินให้คนดูถูกไปทั่ว พ่อแม่นางเอกก๋หน้าเงิน นางเอกก็นอกจากรักพระเอกแล้วไม่มีอะำรเลยนอกจากสร้างปัญหา เด่วคนนั้นจ้อง คนนี้ต้อง ให้พระเอกมาคอยกำจัด วนไปวนมา อ่านแค่สี่สิบตอนก็เอียนละ ไม่รู้จริงๆนิยายจีนมันเป็นแบบนี้ทุกเรื่องจนคิดว่านี่คือนิสัยจริงๆของคนจีนไปแล้วนะนี่...
อัพวันละ 20 ตอนเหมือนเดิมก้ดีนะแอด 🥺...
รอตอนใหม่นะครับ...
ยังรออยู่นะครับ...
ไม่อัพหลายวันแล้วครับแอดดดดด...
นิยายเรื่องนี้....อ่านไปไม่กี่ตอน...พ๊อตเรื่องสร้างพระเอกเป็นหมาตัวหนึ่ง...เท่านั้น...ไม่มีศักสรี อะไรเลย...โคตรโง่....ยอมให้คนอื่นกดขี่....หรือคนเขียนเองเป็นแบบนี้ครับ...งง...
นิยายไร้สาระของแท้...
นิยายน้ำเน่า...
นิยายขยะ คนแตงก็ขยะ...