หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 669

ได้ยินคำพูดของหลินเจา หวงหย่งเหวินและคนอื่นๆ ที่อยู่ไกลต่างหัวเราะออกมา

เดิมทีพวกเขากังวลหลินเจาจะช่วยหลินมั่ว

ตอนนี้ดูเหมือนว่า หลินเจาล้วนแล้วดูถูกหลินมั่วขนาดนี้ อย่างนั้นพวกเขายังจะกลัวอะไรอีก

“ไอ้หน้าอ่อน ไม่ต้องทุ่มเทขนาดนี้หรอกมั้ง เกาะผู้หญิงกินมันไม่หอมเหรอ”

“ผู้อาวุโสหลี่ ลงมือเบาๆ หน่อยนะ อย่าต่อยหน้าของคนอื่นพังล่ะ เขาต้องอาศัยใบหน้ากินข้าว!”

“ฮ่าฮ่าฮ่า...”

ท่ามกลางเสียงหัวเราะของผู้คน หลินมั่วมายืนอยู่ตรงหน้าหลี่รั่วอู่แล้ว

เฮ่อเชียนเสวี่ยกังวลจนทำอะไรไม่ถูก “หลินมั่ว พี่อย่าไปสู้กับเขา”

“ก็แค่อาวุธอาคมชิ้นเดียวเอง กลับไปฉันช่วยพี่ซื้อ ฉันค้นหาทั่วประเทศ ล้วนแล้วช่วยพี่หา!”

“พี่อย่าไปฟังคำพูดของพวกเขา คนเหล่านี้จงใจยั่วยุพี่!”

หลินมั่วโบกมือให้เธอ มองหลี่รั่วอู่อย่างสงบ “เตือนคุณหนึ่งประโยค เก็บแรงไว้สามส่วน!”

สีหน้าของหลี่รั่วอู่เปลี่ยนเป็นเยือกเย็น ท่าทางของหลินมั่ว ทำให้เขารู้สึกว่าตัวเองถูกดูถูก

“มวยสิงอี้ตระกูลหลี่ของฉัน เคยมีคำพูดของการเก็บแรงที่ไหนกัน”

“รับหมัดของฉันหนึ่งหมัด แกยังสามารถยืนได้ ถือว่าแกชนะ!”

หลี่รั่วอู่ตะโกนด้วยความโกรธ โค้งตัวลงเล็กน้อย มือขวากำเป็นกำปั้น วางไว้ที่เอว

ต่อจากนั้น ขาขวาของเขายกขึ้น ก้าวไปข้างหน้าครึ่งก้าว

ขาขวาลงสู่พื้น กระทืบเท้าอย่างรุนแรง เสียงดังราวกับฟ้าร้อง สั่นไหวจนเวทีต่อสู้ล้วนแล้วกำลังสั่นสะเทือน

และในเวลาเดียวกันที่ขาขวาก้าวออกไป หมัดขวาของหลี่รั่วอู่ก็ต่อยออกไปอย่างรวดเร็วเช่นกัน ราวกับฟ้าร้อง ตรงไปที่หน้าอกของหลินมั่วโดยตรง!

หมัดครึ่งก้าวแหลกสลาย!

หมัดแหลกสลายดุจปล่อยศร พุ่งทะลวงทว่าเชื่องช้า

ฝีเท้าดั่งฟ้าคำราม ออกหมัดราวฟ้าทลาย

เคยมีปรมาจารย์มวยสิงอี้ ใช้หมัดครึ่งก้าวแหลกสลายครองโลก เพียงพอที่จะแสดงอานุภาพของกระบวนท่านี้

เพียงลูกเตะของหลี่รั่วอู่ที่ถีบออกไป เพียงพอที่จะทำให้ผู้คนนับไม่ถ้วนที่อยู่ในเหตุการณ์อกสั่นขวัญผวาแล้ว

หมัดนี้ต่อยออกไป ยังต้องพูดถึงอานุภาพของมันอีกเหรอ

หลินมั่วขมวดคิ้วเล็กน้อย หลี่รั่วอู่มีความคิดของการฆ่าเหรอ!

ระหว่างหนึ่งตารางนิ้ว ต่อยหมัดออกไป โจมตีหน้าอกของหลี่รั่วอู่โดยตรง

หลี่รั่วอู่เพียงแค่รู้สึกว่าตัวเองราวกับว่าถูกทุบด้วยค้อนหนัก บินออกไปอย่างควบคุมไม่ได้ ชนเข้ากับขอบเวทีต่อสู้ ชนจนเสาต้นนั้นหักออกเป็นสองท่อน

ทั่วทั้งสนามเกิดความโกลาหล!

ใครก็คิดไม่ถึง หลี่รั่วอู่จะพ่ายแพ้ให้กับหลินมั่วแบบนี้!

นอกจากนี้ การโจมตีของหลินมั่ว พลังน่ากลัวขนาดนั้นเลยเหรอ

หลี่รั่วอู่ลุกขึ้นยืนอย่างอิดออด พูดเสียงสั่น “มวยหย่งชุน!?”

หลินมั่วพยักหน้าเบาๆ

หลี่รั่วอู่ยังต้องการจะพูด ปากกลับกระอักเลือดสดออกมาโดยตรง

ร่างกายอ่อน ตัวค่อยๆ ทรุดลงกับพื้น ลุกไม่ขึ้นแล้ว

หลินมั่วเดินมาอยู่ต่อหน้าเขา มองเขาอย่างสงบ “ฉันบอกไปแล้ว ให้แกเก็บพลังไว้สามส่วน แต่แกไม่ยอม”

“ทั้งหมดนี้ แกเป็นคนหาเรื่องใส่ตัวเอง!”

“วันนี้ ฉันทำลายวิชาต่อสู้ของแก แกพอใจไหม”