ได้ยินคำพูดของหลินเจา หวงหย่งเหวินและคนอื่นๆ ที่อยู่ไกลต่างหัวเราะออกมา
เดิมทีพวกเขากังวลหลินเจาจะช่วยหลินมั่ว
ตอนนี้ดูเหมือนว่า หลินเจาล้วนแล้วดูถูกหลินมั่วขนาดนี้ อย่างนั้นพวกเขายังจะกลัวอะไรอีก
“ไอ้หน้าอ่อน ไม่ต้องทุ่มเทขนาดนี้หรอกมั้ง เกาะผู้หญิงกินมันไม่หอมเหรอ”
“ผู้อาวุโสหลี่ ลงมือเบาๆ หน่อยนะ อย่าต่อยหน้าของคนอื่นพังล่ะ เขาต้องอาศัยใบหน้ากินข้าว!”
“ฮ่าฮ่าฮ่า...”
ท่ามกลางเสียงหัวเราะของผู้คน หลินมั่วมายืนอยู่ตรงหน้าหลี่รั่วอู่แล้ว
เฮ่อเชียนเสวี่ยกังวลจนทำอะไรไม่ถูก “หลินมั่ว พี่อย่าไปสู้กับเขา”
“ก็แค่อาวุธอาคมชิ้นเดียวเอง กลับไปฉันช่วยพี่ซื้อ ฉันค้นหาทั่วประเทศ ล้วนแล้วช่วยพี่หา!”
“พี่อย่าไปฟังคำพูดของพวกเขา คนเหล่านี้จงใจยั่วยุพี่!”
หลินมั่วโบกมือให้เธอ มองหลี่รั่วอู่อย่างสงบ “เตือนคุณหนึ่งประโยค เก็บแรงไว้สามส่วน!”
สีหน้าของหลี่รั่วอู่เปลี่ยนเป็นเยือกเย็น ท่าทางของหลินมั่ว ทำให้เขารู้สึกว่าตัวเองถูกดูถูก
“มวยสิงอี้ตระกูลหลี่ของฉัน เคยมีคำพูดของการเก็บแรงที่ไหนกัน”
“รับหมัดของฉันหนึ่งหมัด แกยังสามารถยืนได้ ถือว่าแกชนะ!”
หลี่รั่วอู่ตะโกนด้วยความโกรธ โค้งตัวลงเล็กน้อย มือขวากำเป็นกำปั้น วางไว้ที่เอว
ต่อจากนั้น ขาขวาของเขายกขึ้น ก้าวไปข้างหน้าครึ่งก้าว
ขาขวาลงสู่พื้น กระทืบเท้าอย่างรุนแรง เสียงดังราวกับฟ้าร้อง สั่นไหวจนเวทีต่อสู้ล้วนแล้วกำลังสั่นสะเทือน
และในเวลาเดียวกันที่ขาขวาก้าวออกไป หมัดขวาของหลี่รั่วอู่ก็ต่อยออกไปอย่างรวดเร็วเช่นกัน ราวกับฟ้าร้อง ตรงไปที่หน้าอกของหลินมั่วโดยตรง!
หมัดครึ่งก้าวแหลกสลาย!
หมัดแหลกสลายดุจปล่อยศร พุ่งทะลวงทว่าเชื่องช้า
ฝีเท้าดั่งฟ้าคำราม ออกหมัดราวฟ้าทลาย
เคยมีปรมาจารย์มวยสิงอี้ ใช้หมัดครึ่งก้าวแหลกสลายครองโลก เพียงพอที่จะแสดงอานุภาพของกระบวนท่านี้
เพียงลูกเตะของหลี่รั่วอู่ที่ถีบออกไป เพียงพอที่จะทำให้ผู้คนนับไม่ถ้วนที่อยู่ในเหตุการณ์อกสั่นขวัญผวาแล้ว
หมัดนี้ต่อยออกไป ยังต้องพูดถึงอานุภาพของมันอีกเหรอ
หลินมั่วขมวดคิ้วเล็กน้อย หลี่รั่วอู่มีความคิดของการฆ่าเหรอ!
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะหมอเทวดา
เซี่ยวซิงปัง ตายไปแล้วยังจะมาคุยได้อีก ตัวละครผิดนะ...
คือคนจีนมีนเป็นแบบนี้จริงๆใช่มั้ย ดูถูกคนอื่นเป็นนิจ หลงตัวเอง แล้วก็เห็นแก่ประโยชน์ส่วนตนเป็นที่ตั้ง ยิ่งอ่านยิ่งน่ารำคาญทั้งเรื่องทั้งเรื่องไม่มีห่าไรเลยพระเอกเกินให้คนดูถูกไปทั่ว พ่อแม่นางเอกก๋หน้าเงิน นางเอกก็นอกจากรักพระเอกแล้วไม่มีอะำรเลยนอกจากสร้างปัญหา เด่วคนนั้นจ้อง คนนี้ต้อง ให้พระเอกมาคอยกำจัด วนไปวนมา อ่านแค่สี่สิบตอนก็เอียนละ ไม่รู้จริงๆนิยายจีนมันเป็นแบบนี้ทุกเรื่องจนคิดว่านี่คือนิสัยจริงๆของคนจีนไปแล้วนะนี่...
อัพวันละ 20 ตอนเหมือนเดิมก้ดีนะแอด 🥺...
รอตอนใหม่นะครับ...
ยังรออยู่นะครับ...
ไม่อัพหลายวันแล้วครับแอดดดดด...
นิยายเรื่องนี้....อ่านไปไม่กี่ตอน...พ๊อตเรื่องสร้างพระเอกเป็นหมาตัวหนึ่ง...เท่านั้น...ไม่มีศักสรี อะไรเลย...โคตรโง่....ยอมให้คนอื่นกดขี่....หรือคนเขียนเองเป็นแบบนี้ครับ...งง...
นิยายไร้สาระของแท้...
นิยายน้ำเน่า...
นิยายขยะ คนแตงก็ขยะ...