หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 67

เมื่อรับประทานอาหารเสร็จ ก็ไม่ได้พูดคุยอะไรกันมากนัก

หรือจะพูดว่า เหยาตงตัวสั่นตลอดเวลา แม้แต่จะพูดจาก็ไม่มีสักประโยค

สวี่เจี้ยนกงและฟังฮุ่ยอยากจะคุยเรื่องการยกเลิกอายัดบัญชีกับเหยาตงตลอด แต่เหยาตงไม่พูดอะไรเลย เขาทั้งสองคนจึงไม่มีทางเลือก

ส่วนคุณชายจ้าวนั้น คุยกับแค่หลินมั่วตั้งแต่ต้นจนจบและไม่ได้สนใจเหยาตงมากนัก

สวี่เจี้ยนกงและฟังฮุ่ยรู้สึกโกรธแค้นเล็กน้อย ตอนแรกคิดว่าคุณชายจ้าวกับเหยาตงนั้นเป็นคนรู้จักเก่า และสามารถช่วยจัดการกับปัญหานี้ได้

ผลคือพูดไปก็เท่านั้น ไม่พูดสักประโยค อาหารมื้อนี้ยังมีความหมายอะไรอยู่หรือเปล่า

ในตอนท้ายของมื้ออาหาร คุณหญิงจ้าวจับมือของปั้นซย่าแล้วพูดด้วยรอยยิ้ม “ผู้หญิงคนนี้รูปงามจริงๆ หลินมั่ว คุณเจอภรรยาที่ดีแล้วล่ะ!”

หลินมั่วหัวเราะแหะๆ สวี่ปั้นซย่าใบหน้าแดงระเรื่อ “คุณป้าชมเกินไปแล้วนะคะ!”

“ความเสียใจที่ยิ่งใหญ่ที่สุดในชีวิตของฉันก็คือ ฉันไม่มีลูกสาวน่ะ” คุณหญิงจ้าวยิ้ม “งั้นก็ พี่สวี่ น้องฟัง จะเป็นไปได้ไหมถ้าจะเอาลูกสาวบ้านคุณมาเป็นลูกสาวบุญธรรมของฉัน”

สวี่เจี้ยนกงขมวดคิ้วมุ่น ฟังฮุ่ยยิ้มเยาะ “คุณพี่คะ ปั้นซย่าของเราเป็นถึงประธานของอุตสาหกรรมยาสวี่ซื่อ...”

สวี่ปั้นซย่ารีบชิงพูดทันที “คุณป้าคะ เป็นเกียรติของฉันที่ได้เป็นลูกสาวบุญธรรมของคุณป้า งั้นหลังจากนี้ฉันจะเรียกคุณป้าว่าแม่ทูนหัวนะคะ!”

“ฮ่าๆๆ...” คุณหญิงจ้าวใบหน้าเปี่ยมสุข ก่อนจะถอดกำไลหยกออกจากข้อมือของเธอ “ดีจัง ฉันก็มีลูกสาวกับเขาด้วย”

“กำไลหยกอันนี้ แม่ของฉันมอบให้เมื่อไม่กี่ปีก่อน และบอกว่าจะต้องส่งต่อให้ลูกสาวของฉัน”

“แต่น่าเสียดาย ที่ฉันไม่เคยมีลูกสาวเลย ฉันนึกว่าจะต้องฝังมันลงดินเสียอีก”

“แม่ ฉันมีแม่บุญธรรม นี่มันผิดอะไรล่ะ” สวี่ปั้นซย่าพูด “แม่บุญธรรมดีกับฉันจะตาย!”

ฟังฮุ่ยต่อว่า “ดีกะผีสิ! แล้วยังไม่ดูสารรูปตัวเองอีก เป็นถึงประธานสวี่แห่งอุตสาหกรรมยาสวี่ซื่อ ตัวมีมูลค่าหลายร้อยล้าน มันก็แค่อยากจะเอาเปรียบตระกูลเราเท่านั้นแหละ!”

สวี่เจี้ยนกงก็ฝากไว้ให้คิด “ปั้นซย่า ยังไงก็ตามตอนนี้แกก็เป็นประธานอยู่แล้ว แบ่งแยกให้ชัดเจนว่าจริงๆ แล้วคนเข้าหาแกเพื่อจุดประสงค์อะไร”

“แค่คนตระกูลนี้วิ่งมาตีเนียนกินฟรี ไม่มีอะไรทำก็มาเล่นพูดพล่อยๆ ลอยๆ คนแบบนี้จะมีมิตรภาพที่แน่นแฟ้นต่อกันได้เหรอ?”

สวี่ปั้นซย่ากลืนไม่เข้าคายไม่ออก “พ่อ คนตระกูลของแม่บุญธรรมดีมากๆ เลยนะ!”

“ตามใจ แกไม่ต้องพูดแล้ว!” ฟังฮุ่ยโมโห “หลินมั่ว นี่ก็เป็นแขกที่แกเชิญมาทานข้าวด้วยไม่ใช่เหรอ เรียบร้อยแล้วเหรอ บัญชียกเลิกการระงับแล้วหรือยัง”