หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 738

สวี่ตงเสวี่ยยิ้มเยาะ “พวกอ่อนต่อโลกก็จะแปลกใจแบบนี้ล่ะค่ะ”

“อาหารมื้อหนึ่งจ่ายสองหมื่นดอลลาร์สหรัฐแล้วทำไมหรือ”

“ดูพวกคุณแล้วเหมือนไม่ค่อยได้ไปเจอโลกภายนอกสักเท่าไหร่นะคะ!”

อู๋เฟยเฟยตกตะลึงค้างไปชั่วขณะ แล้วกัดฟันพูดขึ้น “เชอะ!”

“ฉันไม่เชื่อหรอก พวกนี้มันต้องปลอมแน่ๆ!”

“อาหารในเมนูจริงๆ แล้วไม่มีแน่นอน มันทำมาเพื่อโอ้อวดเท่านั้นเอง”

“วันนี้ฉันต้องสั่งเมนูพวกนี้ อีกประเดี๋ยวมาเสิร์ฟแล้วถ้ามันไม่ใช่ เชอะ ฉันจะรอดูว่าพวกคุณจะอธิบายยังไง!”

อู๋เฟยเฟยหยิบเมนูมาแล้วสั่งตามอำเภอใจ

ด้านอู๋ปิงก็หยุดโวยวายที่จะกินสเต็ก และสั่งอาหารอย่างบ้าคลั่ง อะไรแพงก็สั่งอย่างนั้น

เมื่อสั่งอาหารเรียบร้อย สายตาของอู๋เฟยเฟยและอู๋ปิงก็จับจ้องไปที่ประตู

สองคนนี้ท่าทางอย่างกับจะกินเลือดกินเนื้ออย่างนั้นแหละ

พวกเขาไม่ยอมรับว่าความเป็นอยู่ของคนในประเทศนั้นดีกว่าตนเสียอีก ดังนั้น วันนี้พวกเขาทั้งสองจะต้องเปิดโปงความเท็จที่เกิดขึ้นที่นี่ให้ได้

ผ่านไปไม่นาน บรรดาอาหารที่สั่งก็ถูกทยอยนำเข้ามาอย่างต่อเนื่อง

เมื่อเห็นอาหารเหล่านี้ สายตาของอู๋เฟยเฟยและอู๋ปิงก็ค้างอยู่อย่างนั้น

พวกเขาอยู่ต่างประเทศ ไม่ได้มีความรู้มากนัก แต่ก็พอรู้ว่าของพวกนี้เป็นของแท้ ไม่มีปลอมสักนิด

สวี่ตงเสวี่ยยิ้มเยาะ “เป็นยังไงคะ ต้องการจะเปิดโปงอะไรอีกไหม”

“มาๆ มาชิมฟัวกราฝรั่งเศสนี่ดีกว่า มันสดมากเลยนะ”

"แล้วก็ยังมีหอยเป๋าฮื้อออสเตรเลีย ทั้งหมดนี้ถูกขนส่งทางอากาศโดยตรงมาจากต่างประเทศเลยนะ"

“ซอสไข่ปลาน้ำทะเลลึก มาชิมดูสิ เมนูนี้คิดราคาเป็นกรัม รสชาติเป็นยังไงบ้าง”

อู๋ปิงและอู๋เฟยเฟยไม่สามารถพูดได้ในขณะนี้ เพราะปากของพวกเขาถูกจับจองพื้นที่โดยอาหารอร่อยไปเรียบร้อยแล้ว

แม้ว่าพวกเขาจะใช้ชีวิตอยู่ต่างประเทศหลายปี แต่ความจริง พวกเขาเคยกินของหรูหราพวกนี้แค่เพียงไม่กี่ครั้งเท่านั้น

อย่างเช่นในบางครั้ง เมื่อเพื่อนลูกคนรวยมีการจัดเลี้ยงแขก พวกเขาก็จะมีโอกาสได้ชิมอาหารเหล่านี้บ้าง แต่ก็มีเพียงจำนวนจำกัดเท่านั้น

ในสถานการณ์ที่อยากกินอะไรก็สั่งได้เลย และสามารถกินเท่าไหร่ก็ได้จนอิ่มได้อย่างตอนนี้ พวกเขายังไม่เคยเจอมาก่อนจริงๆ

อู๋เฟยเฟยกระวนกระวายใจ “จะทำยังไงดีล่ะ”

“ราคาหลายแสน ก็ประมาณสามสี่หมื่นดอลลาร์ พวกเราก็จ่ายไม่ไหวเหมือนกันนะ”

“ต้องคิดหาวิธี หรือไม่อีกสักพัก พวกเราหาข้ออ้าง แล้วพาพ่อแม่กลับก่อนดีกว่า”

อู๋ปิงพยักหน้า เขาคิดว่าวิธีนี้เป็นวิธีที่ดีที่สุด

ในขณะนั้น ฟังหลิงไม่ได้สังเกตเห็นความลุกลี้ลุกลนของลูกทั้งสอง

เธอมองไปที่หลินมั่วด้วยรอยยิ้ม “ปั้นซย่า คุณผู้ชายท่านนี้คือใครหรือจ๊ะ”

ในตอนที่สวี่ปั้นซย่าเดินเข้ามา เธอถูกอู๋เฟยเฟยพูดเหน็บแนมชุดใหญ่ จนลืมแนะนำหลินมั่วให้ทุกคนรู้จัก

เมื่อได้ยินเช่นนี้ เธอพูดอย่างภาคภูมิใจทันที "คุณน้าสาม เขาเป็นสามีของฉัน ชื่อหลินมั่วค่ะ!"

“เขาเป็นหมอในโรงพยาบาล!”

ฟังหลิงดันแว่นขึ้น และมองสำรวจหลินมั่วอีกครั้งด้วยสายตาดูแคลนอย่างเห็นได้ชัด

“หมอน่ะหรือ เป็นหมอประเทศนี้ เดือนๆ หนึ่งได้เงินเดือนเท่าไหร่หรือ”