หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 739

หลินมั่วตอบอย่างตรงไปตรงมา “อ๋อ เงินเดือนของผมอยู่ประมาณเดือนละห้าหกพันครับ”

“บางเดือนรวมโบนัสอะไรก็ได้ประมาณเจ็ดพัน”

อู๋เฟยเฟยตาโต “เจ็ดพันหรือ”

“ยังไม่ถึงหนึ่งหมื่นดอลลาร์เลย”

“พระเจ้า เป็นหมอในประเทศ จนขนาดนี้เลยหรือ”

ฟังหลิงโบกมือ “เฮ้อ เฟยเฟย อย่าพูดจาไร้สาระ”

“เงินเดือนเท่านี้ในประเทศ ก็ถือว่าสูงแล้ว”

“ตอนที่แม่อยู่ที่นี่ เดือนๆ หนึ่งได้แค่สี่ห้าร้อยเท่านั้น”

อู๋เฟยเฟยเบ้ปาก จากนั้นก็หันไปกระซิบกระซาบกับอู๋ปิง “เห็นไหม ฉันบอกแล้ว”

“เงินเดือนพวกเขาแค่นั้น ต้องเก็บกี่สิบปี ถึงจะได้มากินอาหารที่นี่”

“พวกเขาจะต้องตั้งใจให้เราจ่ายแน่ๆ ตอนนี้ต้องพูดอะไรสักอย่างเพื่อพาพ่อกับแม่กลับก่อน!”

อู๋ปิงพยักหน้า เขาเห็นด้วยอย่างแรง

ฟังหลิงมองหลินมั่วหัวจรดเท้า เห็นได้ชัดว่าเธอดูแคลนหลินมั่วยิ่งขึ้นไปอีก

“พ่อหนุ่ม เงินเดือนนิดหน่อยแค่นี้ ไม่น่าพอนะ”

“หลานสาวของฉันสวยขนาดนี้ ถ้าได้ไปอยู่ต่างประเทศ ไม่รู้ว่าจะมีเศรษฐีสักกี่คนหลงเสน่ห์เธอ”

“รายได้ของคุณแค่นี้ คุณไม่รู้สึกผิดต่อหลานสาวฉันบ้างหรือ”

สวี่ปั้นซย่ารีบพูดขึ้น “น้าสามคะ จริงๆ แล้วหลินมั่วยังมีรายได้อย่างอื่นอีก...”

ฟังหลิงโบกมือ “ยังไงน่ะ คุณยังทำงานพาร์ทไทม์ด้วยหรือ”

“ถึงแม้จะทำงานพาร์ทไทม์ จะได้สักเท่าไหร่น่ะ”

“เฮ้อ ฮุ่ย เธอนี่ไม่รู้เรื่องเลย”

“ทำไมไม่ให้ความสำคัญกับการแต่งงานของลูกสาวเลย”

“ให้ใครก็ได้มาแต่งงานกับปั้นซย่าโดยไม่ดูคุณสมบัติอะไรเลยหรือ”

“เธอดึงรั้งความก้าวหน้าทั้งชีวิตของลูกสาวเลยนะ”

ฟังฮุ่ยมีสีหน้าเก้ๆ กังๆ และขณะนั้นเอง สวี่ตงเสวี่ยก็รีบพูดขึ้นว่า “น้าสาม มันไม่ได้เป็นอย่างที่คุณคิดนะคะ”

“จริงๆ แล้ว หลินมั่วแต่งเข้าครอบครัวสวี่ของเรา”

“มาเป็นลูกเขยที่แต่งเข้าบ้านฝ่ายหญิง เข้าใจไหมคะ”

สวี่ตงเสวี่ยคนนี้ ไม่ชอบใจหลินมั่วมาโดยตลอด

ก่อนหน้านี้เธอไม่กล้าพูดอะไร แต่ตอนนี้เธอถือโอกาสนี้พูดจาเหน็บแนมหลินมั่วเสียเลย