หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 78

“ฉัน...” สวี่ปั้นซย่ากระหืดกระหอบ “พรุ่งนี้ฉันจะไปซื้อบ้าน พวกเราจะออกไปอยู่ข้างนอก!”

“เพ้อเจ้อ!” สวี่เจี้ยนกงตะคอก “เงินของบริษัทเป็นของตระกูลสวี่ทั้งหมด แกอย่าคิดว่าจะได้ใช้สักแดงเดียว!”

“ใช่แล้ว เอาตราประทับของบริษัทออกมา นับจากนี้เงินที่ออกจากบริษัททุกบาททุกสตางค์ ฉันจะเป็นคนอนุมัติเอง”

ฟังฮุ่ยเข้าไปในห้อง สวี่ปั้นซย่ารีบร้อนห้าม “ฉันคือประธานบริษัท จะมอบตราบริษัทให้กับแม่ได้อย่างไร”

ฟังฮุ่ยตอบกลับด้วยความโมโห “ปั้นซย่า แกอยากให้พอ่แกโมโหจนตายเลยใช่ไหม แกอยากจะให้ฉันกับพ่อแกตายต่อหน้าให้ได้เลยใช่ไหม”

สวี่เจี้ยนกงวิ่งเข้าไปหยิบมีดหั่นผักในครัวออกมา จ่อไปบนข้อมือของตนเอง “แกจะให้ไม่ให้ ถ้าแกไม่เอาตราบริษัทออกมา ฉันจะกรีดข้อมือให้แกดูเลย!”

สวี่ปั้นซย่าแทบจะเป็นบ้า ทำได้แค่นำตราประทับออกมาทั้งน้ำตา

หลินมั่วรู้สึกจนปัญญาถึงขีดสุด เขาสามารถปฏิบัติต่อคนนอกอย่างโหดเหี้ยมได้

แต่นี่คือพ่อแม่ของสวี่ปั้นซย่า เขาจะลงมือกับพวกเขาได้อย่างไรกัน

สวี่เจี้ยนกงรีบซ่อนตราประทับราวกับเขาได้รับของมีค่า เขาชี้มีดมาทางหลินมั่ว “รีบไสหัวไปซะ ไม่งั้นฉันจะฆ่าแก!”

สวี่ปั้นซย่าตวาด “ถ้าพ่อจะให้เขาไป ฉันก็จะไปกับเขาด้วย!”

สวี่เจี้ยนกงจี้มีดเข้าที่คอของตนเอง “ไปสิ! แกลองดูสิ!”

“แค่แกกล้าก้าวขาออกจากประตูบ้านเพียงก้าวเดียว ฉันก็จะตายให้แกดู!”

สวี่ปั้นซย่าร้อนรน “พ่อ...พ่อไม่มีเหตุผลเลย!”

สวี่เจี้ยนกงไม่สนใจเธอ แล้วชี้ไปทางหลินมั่ว “ไป! ไสหัวไป!”

หลินมั่วถอนหายใจ “ปั้นซย่า ไม่ต้องกังวล ผมจะกลับไปนอนที่โรงพยาบาล คุณดูแลตัวเองดีๆ ผมไม่เป็นไร”

หลินมั่วจากไปแล้ว น้ำตาของสวี่ปั้นซย่าก็ไหลออกมา เธอพูดด้วยความขุ่นเคือง “ฉันเกลียดพ่อแม่!”