หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 809

สรุปบท ตอนที่ 809 สวรรค์มีตา: หัตถ์เทวะหมอเทวดา

สรุปตอน ตอนที่ 809 สวรรค์มีตา – จากเรื่อง หัตถ์เทวะหมอเทวดา โดย พลอย

ตอน ตอนที่ 809 สวรรค์มีตา ของนิยายสัจนิยมเรื่องดัง หัตถ์เทวะหมอเทวดา โดยนักเขียน พลอย เต็มไปด้วยจุดเปลี่ยนสำคัญในเรื่องราว ไม่ว่าจะเป็นการเปิดเผยปม ตัวละครตัดสินใจครั้งสำคัญ หรือฉากที่ชวนให้ลุ้นระทึก เหมาะอย่างยิ่งสำหรับผู้อ่านที่ติดตามเนื้อหาอย่างต่อเนื่อง

ตู้เจี้ยนปังและผู้อำนวยการเฉินต่างก็พยักหน้า

ยิ่งไปกว่านั้น คนทั้งสองต่างรู้สึกศรัทธาในตัวของหลินมั่วอย่างเปี่ยมล้น

นี่คือคุณลักษณ์ของยอดคนที่แท้จริง!

แตกต่างกับพวกหลอกลวงที่เอาแต่โอ้อวดไปทั่วอย่างสิ้นเชิง!

หลินมั่วหยิบเข็มเงินออกมาแล้วเดินไปรอบๆ เตียง ทันใดนั้นเขาก็สะบัดมือออกไป เข็มเงินเจ็ดเล่มปักเข้าที่ศีรษะและไหล่ของเธออย่างแม่นยำ

ผู้อำนวยการเฉินตะลึงตาค้าง

ยังไม่ต้องพูดถึงเรื่องอื่น ลำพังแค่วิธีการและความแม่นยำในการแทงเข็มเพียงอย่างเดียวก็น่าตื่นตะลึงแล้ว

ตู้เจี้ยนปังเอ่ยเตือนอย่างระมัดระวัง “คุณหลิน เธอบาดเจ็บที่กระดูกสันหลังนะ...”

หลินมั่วพยักหน้า “ผมรู้”

“แต่กระดูกสันหลังที่ไม่ได้เชื่อมต่อกันมานานหลายปี ได้มีกระดูกงอกผิดรูปแทงขึ้นมาแล้ว”

“ถ้าบังคับให้ต่อกันโดยตรง เธอจะทนความเจ็บปวดแบบนั้นไม่ได้”

“ผมต้องตัดความรู้สึกเจ็บปวดของเธอออกไปก่อน แบบนี้ถึงจะช่วยเชื่อมกระดูกสันหลังให้เธอได้”

ขณะที่เขาพูด หลินมั่วก็แทงเข็มสีเงินลงบนลำคอของหญิงสาว แล้วเอ่ยถามขึ้นว่า “เจ็บไหม”

หญิงสาวส่ายศีรษะ เธอไม่หลงเหลือความรู้สึกอะไรอีกแล้ว

ผู้อำนวยการเฉินอดไม่ได้ที่จะอุทานออกมา “มีแบบนี้ด้วยเหรอ”

“ใช้...ใช้ยาสลบจะไม่สะดวกกว่าหรือ”

หลินมั่วส่ายหัว “ยาสลบไม่ได้”

“หากใช้ยาสลบ การไหลเวียนของเลือดก็จะช้าลง”

“การเชื่อมต่อกระดูกสันหลัง จำเป็นต้องให้การไหลเวียนของเลือดเป็นไปด้วยดี เพื่อให้กระดูกสันหลังส่วนนั้นงอกออกมาอย่างรวดเร็ว ถึงจะรักษาได้”

“ยาสลบจะส่งผลกระทบต่อการรักษา”

ผู้อำนวยการเฉินเข้าใจได้ในทันที พลางพูดอย่างตื่นเต้น “คุณหลิน วิธีการของคุณช่างน่าอัศจรรย์จริงๆ”

ตู้เจี้ยนปังไม่เข้าใจอะไรเลย แต่เมื่อได้ยินน้ำเสียงของผู้อำนวยการเฉิน ในใจของเขาก็เต็มไปด้วยความรู้สึกตื่นเต้น

เขารู้ หลินมั่วไม่ใช่มนุษย์ธรรมดาทั่วไป!

หลินมั่วพลิกร่างของหญิงสาว แล้วเอื้อมมือไปกดกระดูกสันหลังของเธอหลายครั้งเพื่อยืนยันตำแหน่ง

หลินมั่วดึงเข็มเงินออกจากร่างของหญิงสาวแล้วพูดว่า “มาลองกันหน่อย ดูว่าเธอจะขยับนิ้วได้หรือเปล่า!”

ตู้เจี้ยนปังและผู้อำนวยการเฉินมองด้วยดวงตาที่เบิกกว้าง

นอกจากส่วนลำคอขึ้นไปแล้ว ส่วนอื่นๆ ของหญิงสาวผู้นี้ต่างก็ขยับไม่ได้มานานแล้ว

แล้วตอนนี้ หลินมั่วขอให้เธอขยับนิ้ว จะเป็นไปได้หรือ

ฉับพลันนั้น ใบหน้าของเธอแดงก่ำ ราวกับเธอได้ออกแรงอย่างหนัก

ผู้อำนวยการเฉินและตู้เจี้ยนปังต่างก็จ้องมองที่มือของเธอ

ไม่นานนัก ท่ามกลางสายตาตกตะลึงของคนทั้งสอง มือของหญิงสาวก็ยกขึ้นเล็กน้อย นิ้วของเธอก็ขยับถึงสองสามครั้งด้วยเช่นกัน

ตู้เจี้ยนปังและผู้อำนวยการเฉินตกตะลึง

ผ่านไปครู่หนึ่ง ตู้เจี้ยนปังก็ร้องไห้โฮออกมา “เชี่ยนเชี่ยน เชี่ยนเชี่ยน ในที่สุดลูกก็ไม่เป็นไร”

“อ่า...ชาตินี้พ่อไม่เคยคิดมาก่อนเลยว่าลูกจะดีขึ้นมาได้”

“สวรรค์ ในที่สุดสวรรค์ก็มีตา...”

ประวัติการอ่าน

No history.

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะหมอเทวดา