ดวงตาของผู้อำนวยการเฉินที่อยู่ด้านหลังก็เบิกโพลงเช่นกัน เขาร้องขึ้นด้วยความประหลาดใจ “นี่...นี่มัน...เกิดอะไรขึ้น?”
ตอนนี้แขนของอาหม่านเรียบราวกับหยก ฝีและตุ่มน้ำตุ่มหนองที่เคยมีได้หายไปหมดแล้ว
ผิวของเธอเต็มไปด้วยความแวววาวแห่งชีวิตเหมือนผิวของเด็กทารก
นอกจากนี้ ผิวของเธอยังขาวมากซึ่งต่างกันคนละขั้วกับสภาพก่อนหน้านี้
ผู้อำนวยการเฉินและภรรยาต่างรู้สึกตกใจ
หลินมั่วทำให้พวกเขารู้ว่าคนไข้เป็นเด็กหญิง
ก่อนหน้านี้ กระทั่งเพศของเธอ พวกเขาก็ไม่สามารถระบุได้ จึงไม่มีทางคาดหมายได้เลยว่าผิวดั้งเดิมของเด็กสาวคนนี้จะดีมาก
หลินมั่วกล่าวว่า “อาการของเธอกำลังดีขึ้น”
“ตอนนี้ มีแค่แขนทั้งสองข้างที่ผิวหนังกลับมาเป็นปกติแล้ว”
“รออีกสักพัก ผิวหนังทั่วร่างกายของเธอก็จะกลับคืนสู่สภาพเดิมด้วยเหมือนกัน”
“ถึงเวลานั้น พวกคุณก็พาเธอออกไปได้”
คุณนายเฉินรู้สึกยินดีอย่างที่สุด “จริงหรือ”
“อาหม่าน...อาหม่านจะกลายเป็นคนสวยแล้วใช่ไหมจ๊ะ”
ความเขินอายผุดขึ้นในดวงตาของอาหม่าน เธอมองเหลือบมองหลินมั่วอย่างเงียบๆ
หลินมั่วหัวเราะเบาๆ “แน่นอน”
คุณนายเฉินดีใจมาก “ดีจังเลย!”
“อาหม่าน รอให้หนูหายดีแล้ว น้าจะพาหนูออกไปข้างนอก ไปซื้อเสื้อผ้า แล้วก็พาไปกินของอร่อยๆ ดีไหมจ๊ะ”
ผู้อำนวยการเฉินน้ำตาคลอ จู่ๆ เขาก็ถึงลูกสาวที่เสียชีวิตไปตั้งแต่ยังเด็กขึ้นมา
หลินมั่วโบกมือเชิญให้ผู้อำนวยการเฉินออกไปด้านนอกกับเขา
เมื่อเดินไปถึงสวนดอกไม้ ผู้อำนวยการเฉินกระซิบถาม “คุณหลิน มีเรื่องอะไรหรือครับ”
หลินมั่วตอบว่า “ผมอยากจะรบกวนคุณช่วยสืบข่าวให้ผมหน่อย”
ผู้อำนวยการเฉินรู้สึกประหลาดใจ เรื่องอะไร ทำไมถึงได้ลึกลับขนาดนั้น
“คุณหลิน เชิญสั่งมาได้เลย!” ผู้อำนวยการเฉินกล่าวทันที
หลินมั่วพูดต่อ “ผู้อำนวยการเฉิน คุณมีเครือข่ายค่อนข้างกว้างขวางในโรงพยาบาลใหญ่ๆ ในเมืองก่วงหยาง"
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะหมอเทวดา
เซี่ยวซิงปัง ตายไปแล้วยังจะมาคุยได้อีก ตัวละครผิดนะ...
คือคนจีนมีนเป็นแบบนี้จริงๆใช่มั้ย ดูถูกคนอื่นเป็นนิจ หลงตัวเอง แล้วก็เห็นแก่ประโยชน์ส่วนตนเป็นที่ตั้ง ยิ่งอ่านยิ่งน่ารำคาญทั้งเรื่องทั้งเรื่องไม่มีห่าไรเลยพระเอกเกินให้คนดูถูกไปทั่ว พ่อแม่นางเอกก๋หน้าเงิน นางเอกก็นอกจากรักพระเอกแล้วไม่มีอะำรเลยนอกจากสร้างปัญหา เด่วคนนั้นจ้อง คนนี้ต้อง ให้พระเอกมาคอยกำจัด วนไปวนมา อ่านแค่สี่สิบตอนก็เอียนละ ไม่รู้จริงๆนิยายจีนมันเป็นแบบนี้ทุกเรื่องจนคิดว่านี่คือนิสัยจริงๆของคนจีนไปแล้วนะนี่...
อัพวันละ 20 ตอนเหมือนเดิมก้ดีนะแอด 🥺...
รอตอนใหม่นะครับ...
ยังรออยู่นะครับ...
ไม่อัพหลายวันแล้วครับแอดดดดด...
นิยายเรื่องนี้....อ่านไปไม่กี่ตอน...พ๊อตเรื่องสร้างพระเอกเป็นหมาตัวหนึ่ง...เท่านั้น...ไม่มีศักสรี อะไรเลย...โคตรโง่....ยอมให้คนอื่นกดขี่....หรือคนเขียนเองเป็นแบบนี้ครับ...งง...
นิยายไร้สาระของแท้...
นิยายน้ำเน่า...
นิยายขยะ คนแตงก็ขยะ...