หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 823

หลังจากที่ตะขาบออกมาร่างกายของเพื่อนสนิทซ่งจื่อหลานแล้ว เธอก็อ่อนแรงลงทันใด จากนั้นก็ทรุดตัวลงนอนนิ่งอยู่บนเตียง

ซ่งจื่อหลานตกใจกลัวจนต้องหลบด้านหลังหลินมั่วและกอดแขนเขาไว้แน่นไม่ยอมปล่อย

“ไม่ต้องกลัวกู่พิษตัวนี้ไม่อันตรายแล้ว”

ขณะที่หลินมั่วพูดเขาก็หยิบขวดโหลใบเล็กออกมา แล้วใส่ตะขาบเลือดลงไป

ซ่งจื่อหลานถอนหายใจด้วยความโล่งอก แต่ใบหน้าของเธอยังคงเต็มไปด้วยความตื่นตระหนก “คุณหลินมีคนเลี้ยงกู่พิษแถวนี้ ถ้าอย่างนั้น... ถ้าอย่างนั้นเราต้องรีบย้ายออกไปจากที่นี่โดยเร็วใช่ไหม”

“ที่นี่อยู่อาศัยไม่ได้แล้ว มันอันตรายเกินไป”

หลินมั่วตอบเธอ “ไม่ต้องกังวลนะครับ”

“อย่างที่ผมบอกไปว่า คนที่เลี้ยงตัวกู่พิษนี้ ไม่ได้ตั้งใจจะทำร้ายคน”

“สาเหตุที่เพื่อนสนิทของคุณถูกวางยา เพราะร่างกายของเธอเองไม่ใช่เพราะใครจงใจทำ”

“ไม่อย่างนั้น พวกคุณคงตายไปนานแล้ว”

“ผมเองก็เคยไปที่เขาเลี้ยงตัวกู่พิษด้วยก่อนหน้านี้น่าจะมีคนเคยผ่านที่ตรงนั้นมาแล้วแต่ไม่มีอะไรเกิดขึ้น”

"มีเพียงชายชราคนหนึ่งในหมู่บ้าน ที่เผลอเด็ดหญ้าที่ใช้เลี้ยงตัวกู่ และถูกพิษของหญ้านั้นเข้า จึงทำให้ร่างกายของเขาเกิดความผิดปกติเล็กน้อยบางอย่าง”

“สุขภาพของชายชราคนนั้น ไม่ใช่เพราะโดนวางยา แต่เพราะถูกพิษจากใบหญ้า”

หญ้าสามใบนั่นเอาไว้เลี้ยงตัวกู่ ซึ่งมันมีพิษ

ชายชราเด็ดใบหญ้าสามใบออกมา และต้องการนำกลับไปให้ชาวบ้านดูนั่นคือสาเหตุที่ทำให้เขาถูกยาพิษ

ซ่งจื่อหลานพูดอย่างกระวนกระวาย "แล้วเมื่อไหร่ร่างกายของเพื่อนของฉันจะหายดีหรือคะ"

“ถ้าร่างกายของเธอยังดึงดูดตัวกู่อย่างนี้ไปเรื่อยๆในอนาคต..บางทีเธออาจจะได้รับพิษกู่อีกครั้ง”

หลินมั่วกล่าวว่า "เพื่อนของคุณจะหายเป็นปรกติในอีกหนึ่งเดือนและถึงตอนนั้นก็จะไม่เป็นอะไรแล้ว"

"นอกจากนี้ ภายใต้สถานการณ์ปกติ สถานที่แห่งนี้จะไม่ได้พบเจอตัวกู่พิษเหล่านี้ได้ง่ายๆ หรอก”

"แต่คราวนี้มีคนเลี้ยงตัวกู่พิษซึ่งเป็นกรณีพิเศษ"

“คุณไม่ต้องกังวลในเมื่อผมอยู่ที่นี่ผมจะแก้ปัญหานี้อย่างละเอียดอย่างแน่นอน”

“คืนนี้ผมจะต้องจับคนคนนั้นออกมาให้ได้!”

ซ่งจื่อหลานประหลาดใจ "คุณ... คุณจะหาคนคนนั้นเจอหรือ"

หลินมั่วพยักหน้า “ตัวกู่พิษชนิดนี้ต้องได้รับอาหารทุกวัน"