หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 824

สีหน้าของชายผู้นั้นพลันเปลี่ยน เขาหันกลับมาทันที จากนั้นก็สะบัดมือขวาและมีบางสิ่งที่มีลักษณะเป็นแถบยาวพุ่งออกมาราวกับสายฟ้าฟาด

มีชายคนหนึ่งยืนอยู่ไม่ไกลจากเขา นั่นก็คือหลินมั่ว

เมื่อเห็นสิ่งนี้ใกล้เข้ามา หลินมั่วก็ไม่ได้หลบ แต่กลับยื่นมือออกไปคว้ามันโดยตรง

สิ่งนั้นมีความชื้นและลื่น ซึ่งกำลังบิดตัวพันรอบข้อมือของหลินมั่ว

ในตอนนี้หลินมั่วมองเห็นได้อย่างชัดเจน ว่าสิ่งที่ชายคนนั้นขว้างมา ก็คืองูตัวเล็กสีแดงก่ำ

มือของหลินมั่วคว้าเข้าที่ลำตัวของงูตัวนั้นพอดีแต่ไม่ได้จับที่จุดอ่อนของมัน

งูตัวนั้นพันรอบข้อมือของหลินมั่ว มันอ้าปากและกัดไปที่แขนของเขา

หลินมั่วตอบสนองเร็วมาก เขารีบจับไปที่จุดอ่อนของงูด้วยมือซ้าย ส่งผลให้งูเป็นอัมพาตทันที

ในขณะนี้ชายคนนั้นก็หันศีรษะมา

เขาเป็นชายอายุสี่ถึงห้าสิบปี รูปร่างหน้าตาประหลาด และดวงตาดุดัน

หลินมั่วขมวดคิ้ว "นายเป็นใคร?"

“ทำไมถึงมาเลี้ยงตัวกู่ที่นี่”

ชายคนนั้นชำเลืองมองหลินมั่วด้วยความดูถูกเหยียดหยาม "เจ้าเด็กโง่ แกกล้ามาต่อกรกับผู้ใหญ่อย่างข้า แกกำลังรนหาที่ตาย!"

“แกรู้หรือไม่ว่าสิ่งที่แกกำลังถืออยู่ในมือ คืออสรพิษแดงที่ข้าชุบเลี้ยงมาหลายปี”

"พิษของมันไม่ได้อยู่ที่เขี้ยว แต่อยู่ที่ร่างกาย"

“ตั้งแต่วินาทีที่แกจับงูแดงตัวนั้นแกก็ไม่ต่างกับคนตาย!”

“ข้าไม่สนใจที่จะพูดกับคนตาย!"

หลินมั่วหัวเราะเยาะและทันใดนั้นเขาก็โยนงูแดงลงบนพื้น

“นายดู แล้วฉันเหมือนคนโดนพิษหรือไง”

สีหน้าของชายคนนั้นเปลี่ยนทันใด

ร่างกายของหลินมั่วเปี่ยมไปด้วยพลัง ท่าทีของเขาสงบนิ่ง แขนทั้งสองข้างก็ไม่เปลี่ยนสีใดๆ ไม่เหมือนคนที่ถูกพิษเลยสักนิด

นี่มันอะไรกัน

พิษของงูแดงนั้น เขารู้จักมันดีที่สุด ถ้าสัมผัสถูกมันแล้วจะต้องตายแน่นอน

แต่ชายหนุ่มที่อยู่ต่อหน้าเขาคนนี้ ฆ่างูแดงตายแล้วยังสบายดีมันเกิดอะไรขึ้น?

“แก...แกเป็นใครกันแน่”

“ทำไมต้องต่อต้านข้า”

ชายคนนั้นพูดด้วยสีหน้าดุร้าย

หลินมั่ว “ไม่ใช่ฉันที่ต่อต้านนาย แต่เป็นเพราะนายล้ำเส้นต่างหาก"