ณ ลานบ้านของตระกูลสวี่
ทุกคนในบ้านล้วนเหมือนซากศพที่เดินได้
หลังจากที่บริษัทถูกซื้อกิจการไป ครอบครัวของพวกเขาก็ถูกไล่ออกจากอุตสาหกรรมยาสวี่ซื่อ
ตอนนี้พวกเขามีสถานะเป็นเพียงแค่หุ้นส่วนเล็กๆ ของบริษัทเท่านั้น ไม่มีอำนาจควบคุมเหมือนแต่ก่อนแล้ว
ทันใดนั้นสวี่ฉังหย่วนก็วิ่งเข้ามาด้วยท่าทางตื่นเต้น
“คุณปู่ครับ ข่าวดีครับ ข่าวดีที่สุดในโลกเลยครับ!” สวี่ฉันหย่วนพูดด้วยความตื่นเต้น
“ในเวลาแบบนี้ยังมีข่าวดีอะไรอีก?”สวี่เจี้ยนผิงกล่าวด้วยสีหน้าผิดหวัง “อย่ารบกวนเวลาพักผ่อนของคุณปปู่สิ!”
สวี่ฉังหย่วนพูดด้วยความตื่นเต้น “พ่อ เรื่องดีจริงๆ เกิดเรื่องที่อุตสาหกรรมยาสวี่ซื่อแล้ว!”
“เกิดเรื่อง?”ทุกคนสะดุ้งตัวขึ้นมาทันที สวี่หย่งฉิ้งสีหน้าตื่นเต้น “เรื่องอะไร? ร้ายแรงไหม?”
สวี่ฉังหย่วนพูดอย่างตื่นเต้น “ก็มากพอที่จะทำให้สวี่ปั้นซย่าเข้าคุกได้!”
“บอกมา บอกมาเร็วสิ!” สวี่หย่งฉิ้งตื่นเต้นจนทนไม่ไหว
สวี่ฉังหย่วนกระแอมเบาๆ หนึ่งที “ในบริษัทผมมีสายสืบไว้คอยรายงานข่าว”
“สายสืบส่งข่าวมาบอกว่า ตอนนี้ตราประทับของสวี่ปั้นซย่าถูกสวี่เจี้ยนกงเอาไปแล้ว อีกทั้งเขาก็ยังใช้ชื่อของสวี่ปั้นซย่าโยกเงินบริษัทไป300ล้าน!”
“เห็นว่าเอาเงินไปลงทุนอสังหาริมทรัพย์กับคนที่ชื่อเถ้าแก่โจวนี่แหละ อีกทั้งเถ้าแก่โจวคนนั้นยังเป็นพวกต้มตุ๋นหลอกลวงอีกด้วย!”
สวี่หย่งฉิ้งรู้สึกมีความหวังขึ้นมาทันที “มีเรื่องแบบนี้ด้วยหรอเนี่ย?ฮ่าฮ่าฮ่า ใช้เงินบริษัทเพื่อประโยชน์ส่วนตัว ในฐานะที่เธอเป็นประธานบริษัทก็ต้องรับผิดชอบกับเรื่องที่เกิดขึ้น”
“ยิ่งไปกว่านั้นคนที่โยกเงินบริษัทออกไปกลับกลายเป็นคนใกล้ตัวของเธอเองเสียอีก เรื่องนี้เป็นเรื่องใหญ่เธออาจจะต้องติดคุกอย่างน้อยสิบปีแน่!”
“ไป พวกเราไปที่อุตสาหกรรมยาสวี่ซื่อเดี๋ยวนี้ พวกเรายังคงเป็นผู้ถือหุ้นบริษัทอยู่ฉะนั้นมีสิทธิ์ที่จะถามเรื่องการโยกเงินของบริษัทเหมือนกัน!”
ทุกคนในตระกูลสวี่ขึ้นรถด้วยอารมณ์ดุร้ายน่ากลัว บึ่งรถตรงไปที่อุตสาหกรรมยาสวี่ซื่อทันที
อีกด้านหนึ่ง หลินมั่วก็ได้รับข่าวจากเฉินเซิ่งหยวน
จากที่เฉินเซิ่งหยวนให้ตำแหน่งที่ตั้งมา เขาก็เจอบ้านพักของเถ้าแก่โจว
ผลสุดท้ายบ้านหลังนั้นก็เป็นบ้านเปล่า ไม่มีคนอาศัยอยู่แล้ว
ในตอนนั้นเองหลินมั่วก็ได้รับโทรศัพท์จากสวี่ปั้นซย่า
“หลินมั่วเกิดเรื่องแล้ว สวี่หย่งฉิ้ง...กำลังพาพวกผู้ถือหุ้นคนอื่นมาเอาเรื่องที่บริษัทแล้ว...”
หลินมั่วคาดไม่ถึงว่าสิ่งที่เขากังวลใจมากที่สุดได้เกิดขึ้นจนได้
“รอก่อน ฉันจะรีบกลับไปเดี๋ยวนี้!”
เขารีบกลับมาที่อุตสาหกรรมยาสวี่ซื่อ
ครั้งนี้ พนักงานรักษาความปลอดภัยไม่ได้มาขวางเขาไว้ เพราะตอนนี้ชั้นบนกำลังมีเรื่องกันอยู่
ขึ้นมาที่ชั้นบน ก็ได้ยินเสียงของสวี่เจี้ยนกงกำลังโต้เถียงกับคนอื่นดังมาแต่ไกล
“ทำไม ฉันเป็นพ่อแท้ๆ ของปั้นซย่า ปั้นซย่าเป็นประธานบริษัทนี้ บริษัทของลูกก็เหมือนบริษัทของพ่อทำไมฉันจะจัดการกับทรัพย์สินของบริษัทไม่ได้?”
“ฉันโยกเงิน300ล้านไปลงทุนมันก็เป็นเรื่องปกติ พอถึงตอนนั้นฉันได้ผลกำไรกลับคืนมา30กว่าล้าน หรือว่าพวกแกไม่คิดที่จะแบ่งเงินเลย?”
“พวกแกไม่มีปัญหาที่จะหาเงิน ฉันหาเงินมาให้พวกแกยังไม่รู้จักสำนึกบุญคุณฉันอีก?”
หลินมั่วค่อยขยับเข้าไปใกล้ๆ ก็เห็นบรรดาคนในตระกูลสวี่มากันหมด
ไม่ใช่เพียงแค่นั้น ยังมีพวกผู้ถือหุ้นรายย่อยคนอื่นต่างก็มาเอาเรื่องเหมือนกัน
สวี่ปั้นซย่าถูกทุกคนรุมล้อม นัยน์ตาแดงก่ำ ในฐานะประธานบริษัทเธอจึงถูกกดดันมากที่สุด
ผู้ชายคนหนึ่งพูดขึ้นมาว่า “สวี่เจี้ยนกง แกเลิกพูดไร้สาระได้แล้ว!”
“ไม่ว่าแกกับปั้นซย่าจะเป็นอะไรกัน แกก็ไม่มีสิทธิ์ไปยุ่งกับทรัพย์สินของบริษัท”
“แกเอาเงินของบริษัทไปใช้ส่วนตัว แบบนี้มันผิดกฎหมาย!”
“แกรอตำรวจมาจับแกได้เลย!”
สวี่เจี้ยนกงตื่นตระหนกเล็กหน่อยก่อนที่จะพูดต่อ “ฉัน...ฉันไม่ได้เป็นคนเอาเงินบริษัทไปใช้ส่วนตัว!”
“หื้ม?” สวี่หย่งฉิ้งยิ้มเยาะ “นี่แกจะบอกว่า สวี่ปั้นซย่าเป็นคนสั่งให้แกทำไงสิ?”
“ประธานสวี่ คุณจะยอมรับขอกล่าวหานี้ไหม?”
ฟังฮุ่ยพูดอย่างกังวลใจ “ปั้นซย่า ช่วยพ่อแกด้วยนะเขาทำทั้นหมดก็เพื่อตัวแกเองนะ!”
สีหน้าสวี่ปั้นซย่าเปลี่ยนไป ถ้าหากเธอยอมรับผิดไปเธอก็ต้องแบกรับเงิน300ล้านนี่ไว้ด้วย
ในฐานะประธานบริษัทถูกโกงเงินไป300ล้าน แบบนี้เธอก็ต้องติดคุกนะสิ!”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะหมอเทวดา
เรื่องนี้วนเวียนอยู่กับตระกูลพ่อตาแม่ยายจนน่ารำคาญแถมยังมีน้องเมียกะคู่เขยผสมโรงด้วยอีก ไม่ไปไหนเสียที...
ทั้งหมดมีกี่ตอนครับ อยากให้ Update เพิ่มบทให้มากกว่านี้...
อัพเดตวันไหนคับ...
นิยายมีสามพันตอน เมื่อไหร่จะ update ครบครับเนี่ย...
อัพเดทวันไหนครับ...