หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 867

ก่อนที่ฟังหรงจะพูดจบ หลินมั่วก็คว้าข้อมือเขาและบิดอย่างแรง

ทุกคนได้ยินเพียงเสียงดังกร็อบ แล้วแขนของฟังหรงก็ห้อยลงมา

ฟังหรงร้องออกมาเหมือนหมูถูกเชือด!

เศรษฐีคนหนุ่มอื่นต่างผงะ

พวกเขาไม่เคยเห็นใครที่โหดเหี้ยมเช่นนี้มาก่อน!

“ฆ่ามัน! ฆ่ามัน!”

ฟังหรงแผดเสียงจนเสียงแหบแห้ง

พวกคนรวยคนอื่นเพิ่งจะกลับมามีสติ

ต่างคนต่างมองหน้ากันแล้วคว้าขวดเหล้าที่อยู่บนโต๊ะมาล้อมหลินมั่วอย่างดุดัน

หลินมั่วไม่ได้สนใจพวกเขาแต่อย่างใด ก่อนจะตรงไปทางสวี่ปั้นซย่า

ในขณะนั้นเอง เศรษฐีคนหนึ่งที่ยืนอยู่ด้านหลังหลินมั่ว ก็ยกขวดเหล้าขึ้นมาเตรียมจะลอบโจมตีหลินมั่ว

หลินมั่วไม่แม้แต่จะหันกลับไป และถีบเข้ายอดอกของเขาโดยตรง

ชายผู้ร่ำรวยคนนั้นก็กระเด็นไป กระแทกเข้ากับโทรทัศน์ ทำให้โทรทัศน์เครื่องใหญ่แตกเสียหาย เกิดเสียงโครมครามดังสนั่น

และเศรษฐีหนุ่มผู้นั้นก็ทรุดตัวลงกับพื้น แม้แต่จะลุกขึ้นยืนก็ยังไม่ไหว

คราวนี้เขาซี่โครงหักไปสามซี่!

เศรษฐีคนอื่นเมื่อเห็นเช่นนั้น ก็ตื่นตะลึงเล็กน้อย ไม่กล้าทำอะไรไปชั่วขณะ

หลินมั่วเดินไปข้างๆ สวี่ปั้นซย่า เขาคว้ามือที่อันสั่นเทาของสวี่ปั้นซย่าไว้และกระซิบว่า “คุณเป็นไงบ้าง? ไม่เป็นไรใช่ไหม?”

สวี่ปั้นซย่าที่ตื่นตะลึง เมื่อถูกหลินมั่วจับมือ เธอก็สงบลงเล็กน้อย

เธอกัดฟันและพยักหน้า พลางพูดเสียงกระซิบว่า “ระ...เรากับบ้านกันเถอะ!”

ชายผู้มั่งคั่งรายหนึ่งก็รีบกระโจนออกมา “ให้ตายเถอะ ทำร้ายคุณชายฟังของเราแล้วคิดจะหนีเหรอ”

“ฝันอยู่หรือเปล่า”

“ฉันบอกแกไว้เลยว่าวันนี้พวกแกหนีไม่รอดหรอก!”

พวกคนรวยคนอื่นๆ ร้องเสียงดัง แต่ทำเพียงส่งเสียงอยู่ไกลๆ ไม่กล้าเข้ามา

หลินมั่วหันหน้ามาปรายตามองไปที่พวกเขา สุดท้ายสายตาก็ไปหยุดอยู่ที่ฟังหรง

“ไม่ต้องห่วง ฉันไม่ได้จะออกไปจริงๆ สักหน่อย!”

ฟังหรงหงุดหงิดเป็นที่สุด และแผดเสียงดังลั่น “ได้ แกรอเดี๋ยว”

“พอคนตระกูลฟังมาแล้ว ต่อให้แกจะคุกเข่าก้มกราบยังไง มันก็ไม่มีประโยชน์หรอก!”

ฟังหรงพูดจบก็ควักโทรศัพท์ขึ้นมาโทรหาใครบางคนอย่างเดือดดาล

สวี่ปั้นซย่ายืนอยู่ข้างหลังหลินมั่ว และกระซิบว่า “หลินมั่ว ถะ...ถ้างั้นพวกเราจะออกไปยังไงล่ะ?”

“นี่มันแค่เรื่องเล็กน้อย ไม่จำเป็นต้อง...”

หลินมั่วส่ายหัว “ปั้นซย่า คุณเป็นภรรยาผมนะ”

“พวกมันกล้ารังแกคุณ นี่เป็นเรื่องใหญ่ที่สุดสำหรับผม!”

“วันนี้ผมจำเป็นต้องปกป้องคุณ!”

ฟังหรงวางโทรศัพท์ลง แล้วปรายตาไปมองหลินมั่ว “ไอ้หนู คนตระกูลฟังของฉันกำลังจะมาถึงที่นี่ในอีกไม่ช้า”

“ฮึ ตอนนี้ฉันจะให้โอกาสแก ให้ภรรยาแกถอดเสื้อผ้าแล้วมาดื่มกินกับพวกเราซะ เดี๋ยวฉันอาจจะไว้ชีวิตแกก็ได้...”

ก่อนที่เขาจะพูดจบประโยค จู่ๆ ภาพก็เบลอชั่วขณะ ไม่ทันที่เขาจะทำอะไร หลินมั่วก็ยืนอยู่ตรงหน้าเขาแล้ว

เขาอ้าปากกระอักเลือดออกมา ในนั้นมีฟันสีขาวปะปนอยู่ด้วย