สีหน้าของหลินมั่วเย็นชา ไม่ต้องสงสัยเลยว่าคนผู้นี้กำลังตามหาอาหม่านอยู่
แต่ทว่าดูจากท่าทางของเขาแล้ว เห็นได้ชัดว่าเขาต้องรีบจะไปฆ่าอาหม่านแน่ๆ
“คุณมีข้อมูลเด็กผู้หญิงคนนั้นไหม”
หลินมั่วถาม
ฟังอู้เต๋อพยักหน้า “ข้อมูลน่ะผมมี แต่ข้อมูลพวกนี้จะสามารถเปลี่ยนชีวิตของตระกูลฟังได้ไหมนะ?”
หลินมั่วมองไปที่เขาด้วยสายตาเย็นชา “คุณคิดว่าไงล่ะ?”
ฟังอู้เต๋อยิ้มอ่อน “คุณหลิน ที่ผมพูดเนี่ยก็เพื่อหาทางออกให้ตระกูลฟังนะ ไม่ใช่เพื่อตัวผมเองสักหน่อย”
“ผมน่ะตายได้ แต่ตระกูลฟังจะตายไม่ได้เด็ดขาด”
หลินมั่วจ้องมองไปที่เขาอยู่ครู่หนึ่ง “เอาข้อมูลมาให้ผมก่อนสิ”
ฟังอู้เต๋อก็ไม่ลังเลเช่นกัน และรีบยื่นข้อมูลปึกหนึ่งส่งให้หลินมั่ว
หลินมั่วเปิดข้อมูลขึ้นมาดู
ในเอกสารนั้นกล่าวถึงผู้หญิงคนหนึ่งจากเหมียวเจียง และเนื่องจากเธอคลอดเด็กสาวที่มีหนองพุพองไปทั้งตัว จึงถูกทารุณให้ทุกข์ทรมานอยู่ในชนเผ่า
ด้วยความจนปัญญา เธอจึงพาลูกสาวหนีจากเหมียวเจียงไปยังเมืองก่วงหยาง
และเมื่อสิบปีที่แล้ว ผู้หญิงคนนั้นเสียชีวิต ลูกสาวของเธอก็ถูกส่งไปยังสถานลี้ภัยชั่วคราว
แต่เพราะลูกสาวของเธอมีหนองพุพองขึ้นเต็มตัว จึงถูกผู้คนรังเกียจ เด็กสาวคนนั้นก็เลยหนีออกจากสถานลี้ภัยชั่วคราว แล้วหลังจากนั้นก็หายตัวไปอย่างไร้ร่องรอย
สถานการณ์ทั้งหมดนี้เป็นสถานการณ์เดียวกับอาหม่านทุกประการ
ไม่ต้องสงสัยเลยว่าจริงๆ แล้วอาหม่านมาจากเหมียวเจียง และนี่ ก็ยิ่งยืนยันการคาดเดาในใจของหลินมั่วเพิ่มขึ้นไปอีกเช่นกัน
หลินมั่วเก็บเอกสารเหล่านั้นอย่างข่มสติอารมณ์
ฟังอู้เต๋อยืนอยู่ตรงหน้าหลินมั่วด้วยความเคารพ “คุณหลิน เป็นหนี้ก็ต้องจ่าย เป็นคนร้ายก็ต้องชดใช้กรรม”
“เรื่องนี้ผมทำคนเดียว ผมขอยอมตายเพื่อเป็นการขอโทษ”
“แต่คนส่วนใหญ่ในตระกูลฟังไม่มีความผิดอะไร...”
หลินมั่วแทรกขึ้นตรงๆ “ฟังอู้เต๋อ ถ้าผมสามารถช่วยฟื้นฟูตระกูลฟังของคุณให้กลับมาแข็งแกร่งเหมือนเมื่อก่อน แล้วอยู่ในสามอันดับแรกของตระกูลหลักทั้งสิบได้ คุณจะยอมช่วยผมไหม!”
ฟังอู้เต๋อชะงักไปชั่วขณะ เขามองไปที่หลินมั่วด้วยความประหลาดใจ
เดิมทีเขาคิดว่าหลินมั่วจะต้องฆ่าเขา แต่นึกไม่ถึงเลยว่าหลินมั่วจะพูดเช่นนี้
นี่มันหมายความว่ายังไงกัน?
หลินมั่วต้องการจะให้ตระกูลฟังอยู่ภายใต้อำนาจของเขางั้นเหรอ?
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะหมอเทวดา
เซี่ยวซิงปัง ตายไปแล้วยังจะมาคุยได้อีก ตัวละครผิดนะ...
คือคนจีนมีนเป็นแบบนี้จริงๆใช่มั้ย ดูถูกคนอื่นเป็นนิจ หลงตัวเอง แล้วก็เห็นแก่ประโยชน์ส่วนตนเป็นที่ตั้ง ยิ่งอ่านยิ่งน่ารำคาญทั้งเรื่องทั้งเรื่องไม่มีห่าไรเลยพระเอกเกินให้คนดูถูกไปทั่ว พ่อแม่นางเอกก๋หน้าเงิน นางเอกก็นอกจากรักพระเอกแล้วไม่มีอะำรเลยนอกจากสร้างปัญหา เด่วคนนั้นจ้อง คนนี้ต้อง ให้พระเอกมาคอยกำจัด วนไปวนมา อ่านแค่สี่สิบตอนก็เอียนละ ไม่รู้จริงๆนิยายจีนมันเป็นแบบนี้ทุกเรื่องจนคิดว่านี่คือนิสัยจริงๆของคนจีนไปแล้วนะนี่...
อัพวันละ 20 ตอนเหมือนเดิมก้ดีนะแอด 🥺...
รอตอนใหม่นะครับ...
ยังรออยู่นะครับ...
ไม่อัพหลายวันแล้วครับแอดดดดด...
นิยายเรื่องนี้....อ่านไปไม่กี่ตอน...พ๊อตเรื่องสร้างพระเอกเป็นหมาตัวหนึ่ง...เท่านั้น...ไม่มีศักสรี อะไรเลย...โคตรโง่....ยอมให้คนอื่นกดขี่....หรือคนเขียนเองเป็นแบบนี้ครับ...งง...
นิยายไร้สาระของแท้...
นิยายน้ำเน่า...
นิยายขยะ คนแตงก็ขยะ...