หลินมั่วชำเลืองมองฟังอู้เต๋อ และยิ้มบางๆ “หัวหน้าตระกูลฟัง คุณนี่ไม่ทำให้ผมผิดหวังจริงๆ !”
“ถ้าเทียบกับคุณท่านตระกูลฟัง ไหนจะหัวหน้าตระกูลคนก่อนหน้านี้ คุณน่ะเหมาะสมที่จะดูแลตระกูลฟังมากกว่าเสียอีก!”
บนหน้าของฟังอู้เต๋อกลับมามีรอยยิ้มอีกครั้ง “ทุกสิ่งทุกอย่างที่ผมทำ ก็เพื่อจะกอบกู้ชื่อเสียงเกียรติยศของตระกูลฟังเท่านั้นแหละ!”
“ถึงวิธีการของผมมันจะสกปรกไปหน่อย แต่อย่างน้อยมันก็ได้ผล”
หลินมั่วหัวเราะเบาๆ “นี่ก็เป็นเหตุผลที่ผมอยากจะร่วมมือกับคุณเหมือนกัน”
“วิธีการของคุณสกปรกจริงๆ นะ แต่ก็ได้ผลจริงเหมือนกัน”
“แต่ว่าพวกนี้น่ะ ไม่ใช่ส่วนสำคัญหรอก”
“สิ่งที่สำคัญที่สุดก็คือ คุณจะต้องรักษาคำมั่นสัญญาต่างหาก!”
ฟังอู้เต๋อทำหน้าตาเคร่งขรึม “คุณหลิน ผมไม่ได้หัวเราะตอนพูดเลยนะ ทุกอย่างเป็นเรื่องจริงอยู่แล้ว!”
หลินมั่วอดหัวเราะขึ้นมาไม่ได้ “พูดมาขนาดนี้ งั้นตอนที่คุณหัวเราะแล้วพูดเนี่ย ก็เป็นคำโกหกหมดเลยน่ะสิ?”
ฟังอู้เต๋อหัวเราะร่า “ไม่ขนาดนั้น”
“แต่มันก็ไม่ง่ายเลยนะ ที่จะมีความจริงเพียงครึ่งเดียวจากสิบประโยคน่ะ”
หลินมั่วมองไปที่เขา “คุณนี่มันถ่อยจริงๆ !”
“แต่คนถ่อย ก็ดีกว่าพวกไม่จริงใจตั้งเยอะ!”
“เอาล่ะ เรื่องที่นี่ก็ฝากให้คุณจัดการละกัน”
“คราวหน้าถ้ามีเรื่องอะไรล่ะก็ ผมจะติดต่อคุณไป”
“แล้วก็ เรื่องคืนนี้ คุณรู้ใช่ไหมว่าจะพูดยังไงน่ะ”
ฟังอู้เต๋อพยักหน้าหงึกๆ “คุณหลิน ผมเองก็เป็นคนฉลาดพอสมควร”
“คุณไม่ต้องห่วงหรอก ไม่มีใครรู้เรื่องที่เราร่วมมือกันอย่างแน่นอน”
“โดยผิวเผิน ยังไงเราก็ยังเป็นศัตรูกันนั่นแหละ”
หลินมั่วพยักหน้าด้วยความพอใจ ก่อนเขาจะเดินไปพยุงสวี่ปั้นซย่าขึ้นมา
หลังจากนั้นไม่นาน ก็มีคนข้างนอกสองสามคนเดินเข้ามาเช่นกัน ซึ่งนั่นก็คือเหลาหู่และคนอื่นๆ
ท่านสามฟังวิ่งเข้ามาจากด้านนอกอย่างลุกลี้ลุกลนและกระซิบที่ข้างหูของฟังอู้เต๋อ “พี่ใหญ่ ตะ...ตระกูลฟังของเราถูกล้อมไว้หมดแล้ว”
ฟังอู้เต๋อมีสีหน้าเปลี่ยนไป เขามองลึกเข้าไปที่หลินมั่ว
ตอนนี้เขาเพิ่งจะรู้ว่า อันที่จริงเขาถูกหลินมั่วเดาแผนการทุกอย่างของตัวเองไว้หมดแล้ว
ตั้งแต่ตอนที่พวกหลินมั่วเข้ามา อันที่จริงตระกูลฟังตกเป็นฝ่ายผู้ถูกกระทำอย่างสมบูรณ์เรียบร้อยแล้ว
ถ้าหากวันนี้เขาไม่ตกลงเป็นพันธมิตรกับหลินมั่ว ตระกูลฟังตอนนี้จะมีชีวิตรอดออกไปได้กี่คนกันล่ะ?
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะหมอเทวดา
เซี่ยวซิงปัง ตายไปแล้วยังจะมาคุยได้อีก ตัวละครผิดนะ...
คือคนจีนมีนเป็นแบบนี้จริงๆใช่มั้ย ดูถูกคนอื่นเป็นนิจ หลงตัวเอง แล้วก็เห็นแก่ประโยชน์ส่วนตนเป็นที่ตั้ง ยิ่งอ่านยิ่งน่ารำคาญทั้งเรื่องทั้งเรื่องไม่มีห่าไรเลยพระเอกเกินให้คนดูถูกไปทั่ว พ่อแม่นางเอกก๋หน้าเงิน นางเอกก็นอกจากรักพระเอกแล้วไม่มีอะำรเลยนอกจากสร้างปัญหา เด่วคนนั้นจ้อง คนนี้ต้อง ให้พระเอกมาคอยกำจัด วนไปวนมา อ่านแค่สี่สิบตอนก็เอียนละ ไม่รู้จริงๆนิยายจีนมันเป็นแบบนี้ทุกเรื่องจนคิดว่านี่คือนิสัยจริงๆของคนจีนไปแล้วนะนี่...
อัพวันละ 20 ตอนเหมือนเดิมก้ดีนะแอด 🥺...
รอตอนใหม่นะครับ...
ยังรออยู่นะครับ...
ไม่อัพหลายวันแล้วครับแอดดดดด...
นิยายเรื่องนี้....อ่านไปไม่กี่ตอน...พ๊อตเรื่องสร้างพระเอกเป็นหมาตัวหนึ่ง...เท่านั้น...ไม่มีศักสรี อะไรเลย...โคตรโง่....ยอมให้คนอื่นกดขี่....หรือคนเขียนเองเป็นแบบนี้ครับ...งง...
นิยายไร้สาระของแท้...
นิยายน้ำเน่า...
นิยายขยะ คนแตงก็ขยะ...