ข้ายุ่งอยู่กับทํานาในตำหนักเย็น นิยาย บท 106

หลังจากนั้นก็เริ่มค้นหาภายในมิติพิเศษอีกครั้งก็พบกับร่มน้ำมัน ตอนที่เตรียมตัวออกมานางได้เห็นเครื่องสำอางที่นางเองแต่ก่อนเป็นคนใช้

ล้วนเป็นชุดทดลองใช้ในปริมาณน้อยทั้งนั้น

เมื่อลองนับไปมาก็ประมาณราว ๆ 120 ชุดได้

เดิมทีวางแผนที่จะตั้งแผนกเสริมความงามในช่วงที่อากาศหนาว โดยเน้นไปที่การมาร์คหน้าและน้ำหอมเป็นหลัก จากนั้นก็จะจัดกิจกรรมการขายโดยเอาชุดทดลองใช้พวกนี้มอบให้เพื่อเป็นการประชาสัมพันธ์

ตอนนี้ดูเหมือนว่าอีกไม่นานก็คงจะเอามาใช้ประโยชน์ได้แล้ว

นางเดินไปรอบ ๆ บริเวณเรือนในสวน ที่ใกล้ที่สุดคือห้องโถงด้านข้างแห่งหนึ่งซึ่งคนรับใช้มักจะเก็บเครื่องมือพวกเขาเวลาดูแลเรือนในสวน

หลังจากที่นางเข้าไป นางก็พบรถเข็นไม้โดยบังเอิญอยู่หนึ่งคัน จากนั้นกเอาชุดทดลองใช้พวกนั้นทั้งหมดในมิติพิเศษออกมา

หลังจากทุกอย่างเสร็จสิ้นก็กลับไปที่นั่งในงานเลี้ยง

ขณะที่มาถึง การแสดงของท่านอ๋องเฉินและเซี่ยเหวินหลันก็จบลงแล้ว โดยได้รับเสียงปรบมือและความชื่นชมจากผู้ชมเป็นอย่างมาก

ลู่ยุ๋นหลัวเข็นรถเข็นไปที่นั่งของท่านอ๋องเฉิน เนื่องจากมีนางข้าหลวงและขันทีจำนวนมากเดินไปมาในระหว่างงานเลี้ยง ด้วยเหตุนี้จึงไม่มีใครสนใจสังเกตุเห็นลู่ยุ๋นหลัว

"ไปไหนมา" องค์ชายเฉินได้ไปนั่งลงบนที่นั่งตั้งนานแล้ว ถามพร้อมกับเหลือบมองลู่ยุ๋นหลัวที่มาจากด้านหลัง

"ออกไปเอาของบางอย่างมา" ลู่ยุ๋นหลัวเขย่าร่มน้ำมันในมือของนาง

ท่านอ๋องเฉินก็ไม่ได้ถามอะไรต่อว่าจะนำร่มมาทำอะไร เพียงแต่ยิ้มให้อย่างอ่อน ๆ เท่านั้น จากนั้นก็เทน้ำใส่ถ้วยเอามาให้ "ดื่มน้ำหน่อยเถอะ"

ลู่ยุ๋นหลัวก็กระหายน้ำเล็กน้อยจริง ๆ นางจึงไม่เกรงใจรับถ้วยน้ำมาและยกดื่มดังอึก อึก จนหมดภายในครั้งเดียว