ข้ายุ่งอยู่กับทํานาในตำหนักเย็น นิยาย บท 37

ปากเขาก็มีจะพูดให้ชัดหน่อยจะยากตรงไหน !

ขณะที่ลู่ยุ๋นหลัวนำจดหมายที่ได้รับมากลับไปที่ตำหนักเย็น ในหัวของนางก็ยังคงมีแต่ภาพของร่างของชายในชุดสีเงินอยู่ตลอดเวลา บางทีเจ้าของตำหนักเดิมกับท่านอ๋องเฉินอาจมีอะไรที่ไม่ง่ายอยู่เบื้องหลังอย่างแน่นอน

ปมหลักของปัญหาก็คงเป็นความทรงจำของนางที่นึกเท่าไหร่ก็นึกไม่ออกว่านางไปเกี่ยวข้องด้วยตั้งแต่เมื่อใด

ซึ่งนางก็คาดเดาไว้ว่า อาจเป็นเพราะตั้งแต่นางหลุดมิติเข้ามา ความทรงจำของนางอาจจะปะติดปะต่อกันไม่สมบูรณ์

โดยที่นางก็ไม่รู้ว่าความทรงจำที่ไม่สมบูรณ์นี้มันเกิดขึ้นหลังจากที่นางหลุดมิติเข้ามา หรือก่อนหลุดมิติเข้ามาแล้วลู่ยุ๋นหลัวตัวจริงก็เริ่มมีอาการความทรงจำขาดช่วงอยู่ก่อนแล้ว

เมื่อนางมาถึงตำหนักเย็น กลับไม่พบหยินซวางแม้ว่าจะหาทุกซอกหลืบของตำหนักแล้วก็ตาม

เมื่อนางพักดื่มน้ำเสร็จก็หยิบซองจดหมายออกมา

จดหมายฉบับนี้เป็นบิดาของเจ้าของร่างเดิมที่สั่งให้คนไปส่งให้กับท่านอ๋องเฉิน ซึ่งเนื้อหาภายในจะต้องมีความสำคัญเป็นอย่างมาก

นางค่อย ๆ เปิดจดหมายออกเพื่อเปิดอ่าน ภายในกลับพบประโยคสั้น ๆ เพียงแค่หนึ่งบรรทัด

“หนีไป ! ไปที่อาณาจักรซีฉิง เจ้าต้องรีบหนีไปที่อาณาจักรซีฉิง !

“หนีไป !”

สองคำนี้กำลังบอกเป็นนัยว่านางกำลังมีอันตรายอยู่เหรอ ?

แต่นางก็อยู่ตำหนักเย็นมาค่อนปีกว่าก็ไม่เห็นว่าจะมีอันตรายใด ๆ

หรือว่า ！

ทันใดนั้นนางก็นึกขึ้นมาได้ว่าลู่ยุ๋นหลัวตัวจริงหลังจากถูกให้มาพำนักที่ตำหนักเย็นเพียงไม่นาน ก็มีบัญชาให้งดการการส่งเสบียงน้ำและอาหาร ด้วยสถานการณ์แบบนั้นก็คงไม่แปลกที่ลู่ยุ๋นหลัวตัวจริงจะอดอาหารจนเสียชีวิต

ถ้าหากนางไม่บังเอิญหลุดมิติเข้ามา

ร่างที่นางใช้ชีวิตอยู่ขณะนี้ก็คงอดอาหารเสียชีวิตไปตั้งนานแล้ว !

ซึ่งในปัจจุบันนางก็ยงคงไม่รู้ถึงตัวตนของศัตรูที่หลบซ่อนในเงามืดว่าเป็นใคร

อีกเรื่องก็คือทำไมบิดาของเจ้าของเดิมถึงต้องการให้นางหนีไปที่อาณาจักรซีฉิง ?

แล้วยังจะเน้นย้ำถึงสองครั้งด้วยกัน !

ลู่ยุ๋นหลัวคิดอยู่นานกว่าครึ่งค่อนวันก็คงคิดไม่ตกกับเรื่องซับซ้อนเช่นนี้ นางก็คงได้แต่ทำไปคิดไปทีละขั้นได้เท่านั้น

ด้วยในสถานการณ์ปัจจุบัน เหตุเพราะนางดื่มจนเมาขาดสติจนปากโพล่งบอกแผนการทุกอย่างที่นางวางแผนมาเป็นอย่างดีจนล้มไม่เป็นท่า

ปัญหาไม่มีเงินตำลึงยังไม่เท่าไหร่ แล้วยังจะถูกองค์จักรพรรดิรู้ตัวตนที่แท้จริงอีก

นั่นทำให้แผนการออกจากวังของนางยากขึ้นไปอีกเท่าตัว