ข้ายุ่งอยู่กับทํานาในตำหนักเย็น นิยาย บท 38

ผ่านไปครึ่งค่อนวันนางก็เพิ่งจะรู้ว่านี่ไม่ใช่องุ่น !

ดูยังไงมันก็คือองุ่นจนถึงขนาดรสชาติก็แถบจะไม่ต่างจากองุ่นเลย แต่กลับมาเขียนป้ายกำกับบอกว่าเป็นผลไม้สำหรับวิวัฒนาการแทนที่จะเป็นองุ่น ?

ไม่แปลกใจเลยที่เมื่อคืนนางจะเมาอาละวาดขนาดนั้น

ที่แท้ก็เป็นผลไม้สำหรับวิวัฒนาการ

ลู่ยุ๋นหลัวเดินไปรอบทั่วในมิติพิเศษนี้ นางก็พบอีกสิ่งที่ถูกอัพเกรดไปเหมือนกันนั่นก็คือแผ่นหินที่ใช้พยากรณ์อากาศซึ่งบัดนี้สามารถบอกสภาพอากาศที่จะเกิดขึ้นได้อีกถึง 45 วันข้างหน้า

อีกเรื่องคือธัญพืชที่ปลูกไปเมื่อสองวันก่อน วันนี้ก็สุกงอมพร้อมเก็บเกี่ยวแล้ว

นางจำได้ว่ากว่าจะสุกงอมก็ต้องใช้เวลาอย่างน้อย 10 วันขึ้นไป

แต่กลับกลายเป็นว่ามันใช้เวลาน้อยกว่าเดิมมาก

ยิ่งไปกว่านั้นนางยังพบอีกว่ามีผักชนิดใหม่ที่สามารถปลูกได้ซึ่งก็คือมะเขือเทศ !

ลู่ยุ๋นหลัวน้ำตาแถบไหลพรากเมื่อได้เห็นมะเขือเทศตรงหน้า

ในที่สุดนางก็จะได้กินไข่ผัดมะเขือเทศสะที !

นางพอใจเป็นอย่างมากกับการอัพเกรดมิติพิเศษในครั้งนี้

ถ้าไม่ใช่เพราะว่าอาการเมาสุราที่ควบคุมไม่ได้หลังจากทานผลไม้สำหรับวิวัฒนาการไป นางก็คงเต็มใจที่จะอัพเกรดมิติพิเศษนี้อยู่บ่อย ๆ

นางเริ่มนำมะเขือเทศที่สุกงอมดีแล้วและต้นกล้าอ่อนของต้นมะเขือเทศไปปลูกที่ด้านหลังตำหนักเย็น เพียงเท่านี้ก็สามารถทานมะเขือเทศต่อหน้าหยินซวางได้อย่างหมดข้อสงสัย

ตัดมาที่หยินซวางที่ขณะนี้กลับมาพร้อมกับนำตำลึงจากขันทีเฉิงกลับมาด้วยเป็นเงินทั้งหมด 2,500 ตำลึง

ได้ยินมาว่า ครั้นที่ขันทีเฉิงนำเหล้าดอกบัวสามกาไปถวายที่วังหลิวหยุนนั้น หลันกุ้ยเหรินก็พออกพอใจเป็นอย่างยิ่ง นอกจากตบรางวัลให้ 3,000 ตำลึงแล้วยังตบรางวัลเพิ่มให้อีกถึง 2,000 ตำลึงด้วยกัน

ซึ่งเงินกำนัลเหล่านั้นขันทีเฉิงไม่ได้ต้องการสักตำลึงเดียว อีกทั้งยังสั่งให้หยินซวางนำกลับมาด้วยทั้งหมด

“ขณะที่บ่าวเดินทางกลับมา บ่าวได้ยินมาว่าคืนนี้หลันกุ้ยเหรินได้เชิญองค์จักรพรรดิให้เสด็จมาที่วังหลิวหยุนเพื่อเสวยเหล้าดอกบัวเพคะ” หยินซวางพูดอย่างไม่พอใจ

เดิมทีนางก็หวังว่าองค์จักรพรรดิจะเสด็จมาหานายหญิงของนางคืนนี้อีกคืนซะอีก

ดูเหมือนว่าคืนนี้องค์จักรพรรดิก็คงต้องเสด็จประทับวังหลิวหยุนเป็นแน่ !