ข้ายุ่งอยู่กับทํานาในตำหนักเย็น นิยาย บท 49

“บ่าวเป็นเป็นเพียงแค่คนนำมาเรียบเรียงพะยะค่ะ” ลู่ยุ๋นหลัวไม่กล้าที่จะยกความดีความชอบนั่นไว้ “หากองค์จักรพรรดิทรงมีเวลาว่างก็ทรงตำราค่อย ๆ อ่านพะยะค่ะ ส่วนนี่คือต้มถั่วเขียวที่บ่าวทำมาถวาย ไว้ดับกระหายและคลายร้อนในอากาศช่วงนี้ได้พะยะค่ะ”  

นางจัดเตรียมต้มถั่วเขียวเสร็จพร้อมรับประทานไว้ที่โต๊ะ และเริ่มเตรียมถอยจากไป “หากไม่มีเรื่องใดอื่นอีก บ่าวผู้นี้ขอทูลลากลับพะยะค่ะ ?”

“เจ้าไปได้” จี้อู๋เจวี๋ยไม่แม้แต่จะเงยหน้ามองนาง เขาเปิดตำราหน้าแรกที่ลู่ยุ๋นหลัวถวายมาให้ หน้าแรกเขียนไว้ว่า “อาณาจักรที่ดีนั้นควรกำจัดทั้ง 5 สิ่งภัยอันตรายทิ้ง โดยภัยแล้งที่ว่าเป็น 1 ใน 5 ของภัยอันตรายต่ออาณาจักร หากรับมือและจัดการไม่ดีแล้ว สามารถก่อให้เกิดการถดถอยของเศรษฐกิจและความวุ่นวายในสังคม ตลอดจนการล่มสลายของาณาจักร การป้องกันภัยแล้วที่จะกล่าวต่อจากนี้ เป็นกระบวนการที่ต้องอาศัยระยะเวลา...”

“บ่าวกราบบังคมทูลลา”

ลู่ยุ๋นหลัวเดินออกจากตำหนักซู่ซินอย่างมีความสุขเปี่ยมล้น

วันนี้โชคของนางถือว่าไม่เลว

รับเงินสามพันตำลึงและออกมาจากตำหนักซู่ซินได้อย่างราบรื่น คิดไปคิดมาชายคนนั้นก็ไม่ได้ดูน่ารำคาญอะไรสักเท่าไหร่

ลู่ยุ๋นหลัวอารมณ์สุขล้นพลางเดินไปยังกองพระราชฐานชั้นใน เพราะจากนี้ไปจะต้องให้แม่นมหัวหน้าฝ่ายดูแลกิจการภายในที่ดูแลรายชื่อเข้าออกพระราชวังนั้นเพิ่มรายชื่อให้นางสองคนอย่างลับ ๆ ก็เป็นอันสมบูรณ์

ลู่ยุ๋นหลัวออกไปเพียงไม่นานเฉาจงฉวนก็กลับมาพอดี

“กราบบังคมทูลองค์จักรพรรดิ ทุกอย่างจัดการเสร็จเรียบร้อยดีแล้วพะยะค่ะ” เฉาจงฉวนจัดการธุระให้อย่างรวดเร็วและมีประสิทธิภาพ

ตัวเฉาจงฉวนเองที่ทรงถูกองค์จักรพรรดิไม่สนใจใยดีใดเป็นเวลากว่าสองวัน จึงไม่ใช่เรื่องง่ายที่เมื่อองค์จักรพรรดิทรงรับสั่งให้เขาจัดการธุระให้ มีหรือที่เขาจะไม่เต็มใจจัดการให้อย่างเรียบร้อยและรวดเร็ว

“อืม”

จี้อู๋เจวี๋ยตอบปัดส่งพลางพลิกกระดาษตำราในมือเขาไปยังหน้าถัดไป

เขาพบว่าเนื้อหาและข้อคิดเห็นส่วนใหญ่เป็นสิ่งที่เขาไม่เคยได้ยินมาก่อน

ตัวอย่างเช่นการเกิดทะเลทรายคำนี้เขาก็เพิ่งได้รู้จักเป็นครั้งแรก

เขายกกาเพื่อที่จะเทต้มถั่วเขียวลงในถ้วยแต่ก็กลับพบว่าภายในกานั้นไม่เหลืออะไรอีกแล้ว เฉาจงฉวนเมื่อเห็นเช่นนั้นก็รีบสั่งนางข้าหลวงโดยทันที “เจ้าไปรีบไปชงชาให้องค์จักรพรรดิกาใหม่โดยด่วน”