ข้ายุ่งอยู่กับทํานาในตำหนักเย็น นิยาย บท 54

แม่นมอาวุโสฮันครุ่นคิดอยู่ครู่ก็กล่าวออกมา “ในเมื่อร่างกายของนายหญิงทรงประชวร วันนี้จึงไม่เป็นการดีที่จะอนุญาตให้ปรณนิบัติ บ่าวขอลากลับไปทูลบังคมกล่าวรายงาน หวังว่านายหญิงจะทรงหายประชวรโดยเร็ววัน”

เมื่อพูดจบ นางก็นำขบวนรับเสด็จมากกว่าสามสิบคนพร้อมยกเกี้ยวประทับอันว่างเปล่ากลับไป

“ในที่สุดก็ไปได้สักที !” ลู่ยุ๋นหลัวถอนหายใจออกมา พร้อมกับกระแอมในลำคอให้เสียงกลับมาชัดดังเดิม เนื่องจากการไอขั้นรุนแรงเมื่อสักครู่ คอขอนางจึงรู้สึกไม่ค่อยสบายนัก

นางตบไหล่หยินซวาด้วยใบหน้าตื้นตันใจ “เมื่อกี้เจ้าแสดงได้ไม่เลว” นางกลับหลังเดินเข้าประตูใหญ่ของตำหนักกลับเข้าไป ปล่อยให้หยินซวางเหลือคราบน้ำตาไว้ที่ใบหน้า

นายหญิงหยุดไอแล้ว ?

ยังบอกอีกว่านางแสดงได้ดี ?

นายหญิงแกล้งป่วยงั้นเหรอ ?

ผ่านไปนานราวกับครึ่งวันหยินซวางหยินซวางเพิ่งจะรู้ตัว 

หู้ว...เย้....

โชคดีจริง ๆ !

นายหญิงไม่มีอาการประชวรช่างน่ายินดีจริง ๆ เมื่อกี้นางกลัวแทบตาย !

“เดี๋ยวก่อนเพค่ะ นายหญิงเมื่อสักครู่ไอจนกระอักออกมาเป็นเลือดเมื่อสักครู่ได้ยังไงเพค่ะ ?” หยินซวางเช็ดคราบน้ำตาบนใบหน้าพร้อมกับเดินตามนายหญิงเข้าตำหนักไป อาการกระอักเลือดออกมาเมื่อสักครู่นั้นน่าสะพรึงกลัวเป็นอย่างยิ่ง

“นั่นนะเหรอ มันคือซอสมะเขือเทศที่ข้าให้เจ้าต้มเมื่อสองวันก่อนยังไงหละ”

“ซอสมะเขือเทศ ? มันจะเหมือนมากเกินไปหน่อยมั๊ยเพค่ะ นายหญิงสามารถคิดออกมาได้ช่างเก่งกาจสามารถ...” หยินซวางนางเริ่มยกย่องเยินยอนางหญิงของนางอีกครั้งในสิ่งที่ไม่เคยทำมาก่อน

จี้อู๋เจวี๋ยที่บัดนี้ที่ประทับอยู่ที่ตำหนักซู่ซินรับการกราบบังคับทูลรายงานอยู่ขณะนั้นก็อดไม่ได้ที่จะเลิกคิ้วสงสัยขึ้นมา

อาการประชวรหนัก ไอจนถึงขั้นกระอักออกมาเป็นเลือด

สิ่งที่ได้รับการรายงานมาทั้งหมดล้วนรุนแรงทั้งสิ้น

“องค์จักรพรรดิ ฝ่าบาทจะทรงเลือกแผ่นไม้ใหม่อีกครั้งมั๊ยพะยะค่ะ ?” ขันทีหลู่ยกกระดานไม้ไปข้างพระวรกายองค์จักรพรรดิพร้อมทูลถาม