ข้ายุ่งอยู่กับทํานาในตำหนักเย็น นิยาย บท 63

เดิมทีลู่ยุ๋นหลัวอยากพูดว่าภายภาคหน้าก็ยังสามารถเป็นสมบัติส่งต่อให้กับเหล่าบุตรและธิดาของเจ้าได้ แต่เมื่อได้เห็นแววตาอันเย็นเยียบของเหยากุ้ยเหริน นางก็รู้ดีที่จะเอาประโยคสุดท้ายกลืนลงคอไป

“สรุปได้ว่า ซื้อแล้วคุ้มค่ามาก ! อีกทั้งราคาก็ถูกมากแล้ว หากว่าเสด็จน้องรับไม่ได้กับราคาจริง ๆ งั้นเสด็จพี่ก็ทำได้แค่เพียงไปวังหลิวหยุนลองถามดู...”

คำพูดของลู่ยุ๋นหลัวนั้นชัดเจนแล้วว่าถ้าเจ้าไม่เอา นางก็จะขายให้กับหลันกุ้ยเหริน

ถึงเวลาหลันกุ้ยเหรินทำเป็น เจ้าทำไม่เป็น....

จะก่อให้เกิดผลลัพธ์แบบใด ตัวเองก็ลองชั่งน้ำหนักดู

“แม่นมเฉิน นำตำราเล่มนี้ไป พร้อมกับนำตำลึงมาให้เสด็จพี่ !”เหยากุ้ยเหรินมองลู่ยุ๋นหลัวด้วยสายตาเย็นชา

นางอาจไม่รู้ตัวได้ยินความหมายอื่นนอกจากสิ่งที่ลู่ยุ๋นหลัวกล่าว คิดไม่ถึงว่าลู่ยุ๋นหลัวจะเอาตำราขาด ๆ นี้มาเคาะบ้องไม้ไผ่ ! (เคาะบ้องไม้ไผ่ หมายถึง การขูดรีดทรัพย์ของผู้อื่น)!

ลู่ยุ๋นหลัวไม่ได้วางแผนร่วมมือกับนางเพื่อเผชิญหน้ากับหลันกุ้ยเหรินตั้งแต่แรก แต่ว่าเพื่อเงิน 5,000 ตำลึงแล้วลู่ยุ๋นหลัวจึงปากปราศรัยน้ำใจเชือดคอกับนางอยู่ถึงตอนนี้ นางดูแคลนลู่ยุ๋นหลัวต่ำเกินไป

แม่นมเฉินนำตั๋วเงินตำลึงออกมาให้อย่างรวดเร็ว

ลู่ยุ๋นหลัวเมื่อได้ตั๋วเงินตำลึงแล้วก็อดที่จะหุบยิ้มไม่ได้

เงินของสนมในตำหนักในหาง่ายกว่าที่คิดเอาไว้ เทียบกับการขายให้พวกขันทีแล้วทำเงินได้มากกว่าเยอะ !

แต่ว่าน่าเสียดาย ที่นายหญิงภายในตำหนักในนั้นน้อยเกินไป

นางได้แต่คิดว่าสักวันควรคะยั้นคะยอจี้อู๋เจวี๋ยควรให้เลือกนางสนมเพิ่มเข้ามาอีกสักหน่อยมั๊ย

ได้รับตำลึงแล้วเสร็จ ลู่ยุ๋นหลัวก็ขยับศีรษะเข้าไปใกล้ “เสด็จน้อง ที่ข้ายังมีของที่เหมือนกันอยู่อย่าง คู่กับตำราเล่มเมื่อกี้ แน่นอนว่าลงแรงน้อยแต่ได้ผลลัพธ์เยอะ ประสิทธิภาพดีกว่า”

เหยากุ้ยเหรินตอนนี้ไม่ได้อยากรู้เพียงนิดว่าของนั้นจะเป็นอะไร คิดไปคิดมานางก็อดไม่ได้ที่จะถาม “มันคืออะไร ?”

ลู่ยุ๋นหลัวกลับไม่พูดอะไร พร้อมสั่งให้นางข้าหลวงนำสี่สิ่งล้ำค่าในห้องหนังสือออกมา

หลังจากไล่เหล่านางข้าหลวงไป นางก็เริ่มวาดระบายบนกระดาษ

มีแค่ตำรากามสูตรมันจะไปได้อะไร ?

อย่างน้อยก็คู่กับชุดชั้นในบาดตาบาดใจถึงจะน่าสนใจ