ข้ายุ่งอยู่กับทํานาในตำหนักเย็น นิยาย บท 80

พอลู่ยุ๋นหลัวได้ยิน สายตาก็ส่องแววประกายในทันใด “องค์จักรพรรดิคืนนี้เสด็จมาไม่ได้แล้ว ?”

นางข้าหลวงคิดอยู่ครู่ถึงสิ่งที่องค์จักรพรรดิทรงต้องการที่จะสื่อว่าคงหมายความเช่นนี้ นางจึงพยักหน้ารับคำกลับไป

“งั้นข้ากลับตำหนักเย็นได้เลยมั๊ย ?” ลู่ยุ่นหลัวถามออกไปด้วยสีหน้าที่มีความหวัง

นางข้าหลวงหลู่เวยกลับส่ายหัว พร้อมกับพูดขัดความคิดที่เพิ่งจะแบ่งบานความหวังของนางให้ดับลง “กราบทูลนายหญิง องค์จักรพรรดิทรงหมายถึงให้บ่าวและเหล่าข้าราชบรพารดูแลท่านให้ดีเพคะ”

ลู่ยุ๋นหลัวก็มีสีหน้าผิดหวังในทันใด

กลับตำหนักเย็นก็ไม่ได้ แล้วยังจะให้นางอยู่เผชิญหน้ากับห้องมากมายที่ว่างเปล่าคนเดียวยิ่งน่าเบื่อเข้าไปใหญ่ ตอนนี้เวลาก็น่าจะประมานช่วงดึกแปดเก้านาฬิกา หากนางนอนแผ่บนเตียงตอนนี้ใครมันจะไปหลับลง ?

อยู่ดีดีนางก็เหลือบสายตาไปมองบนตัวขอบนางข้าหลวงหลู่เวย

หลู่เวยเมื่อถูกจ้องมองก็รู้สึกไม่เป็นตัวของตัวเองจึงถามอย่างลังเลกลับไป “นายหญิงเพคะ ท่านจะมีรับสั่งอื่นใดอีกรึไม่เพคะ ?”

ลู่ยุ๋นหลัวยิ้มเราะออกมาอย่างสดใส “แน่นอนว่ามี !”

ภายใต้ท้องฟ้าที่มืดสนิท ภายในห้องทรงตำราก็มีกลุ่มควันจากเตากำยานลอยคลุ้งอยู่

แม่ทัพทหารองครักษ์เย่เฟิงก็ได้หาวออกมาเป็นครั้งที่ 18 แล้ว “องค์จักรพรรดิ ตอนนี้เวลาก็ถือว่าดึกมากแล้ว พรุ่งนี้ฝ่าบาทก็ยังคงต้องทรงประชุมแต่เช้า หากฝ่าบาทบรรทมดึกเช่นนี้ จะมีปัญหาต่อพระวรกายพะยะค่ะ”

จี้อู๋เจวี๋ยทรงมองไปที่เขาอยู่ครู่ก่อนจะตรัส “นี่เจ้าเกลียดข้าที่เรียกเจ้าเข้ามาในวังรึ ?”

“ฝ่าบาท ข้าน้อยมิบังอาจ !”

แม่ทัพทหารองครักษ์เย่เฟิงผู้นี้ได้ติดตามจี้อู๋เจวี๋ยตั้งแต่ยังทรงเยาว์วัย ตอนที่จี้อู๋เจวี๋ยยังทรงเป็นมกุฎราชกุมารนั้นเขาได้ถูกจี้อู๋เจวี๋ยส่งไปยังค่ายทหารทุรกันดารให้เผชิญตามยถากรรม

สองปีให้หลังเขาถึงจะคลานออกมาจากนรกบนดินแห่งนั้นได้

หลังจากจี้อู๋เจวี๋ยขึ้นครองราชย์ เขาก็ได้รับความไว้วางใจและได้รับหน้าที่ที่สำคัญจนเป็นแม่ทัพทหารองครักษ์ดูแลทหารองครักษ์ทั้งหมด 50,000 นายในกำมือเพื่อคอยดูแลความสงบสุขในเมืองหลวงแห่งนี้

“เจ้าแพ้อีกแล้ว”

จี้อู๋เจวี๋ยทรงเริ่มจัดเก็บหมากในกระดานพร้อมกับตั้งกระดานใหม่

เย่เฟิงตอนนี้สีหน้าเริ่มที่จะอดรนทนไม่ได้ซึ่งเขาเองก็ไม่รู้ว่าองค์จักรพรรดิจะทรงเล่นหมากกระดานนี้ไปอีกนานเท่าไหร่

จริง ๆ แล้วตัวเขานั้นหลับไปตั้งนานแล้ว จนกระทั่งผู้ใต้บังคับบัญชามาแจ้งว่าองค์จักรพรรดิให้เข้าเฝ้าในวัง

ตอนนั้นเองเขาก็คิดว่ามีเรื่องอะไรเกิดขึ้น แต่ก็คิดไม่ถึงว่าองค์จักรพรรดิจะทรงสั่งให้เขาเข้ามาในวังกระทันหันเพื่อหาคนทรงเล่นหมากด้วย !