องค์ชาย(ไม่)เอาถ่าน นิยาย บท 1468

หวังฉวนเหวินจ้องไปที่ร่างที่ปรากฏขึ้นต่อหน้าเขาทีละคน

นับดูแล้ว มีราวสิบกว่าคน

เมื่อคนสุดท้ายมาถึง คนที่ยืนอยู่รอบ ๆ รวมถึงโหลวสืออีต่างพากันคุกเข่าลง

คงไม่ต้องขยายความ คนคนนี้ก็คือหัวหน้าของผู้พิทักษ์มังกร!

หวังฉวนเหวินมองอย่างละเอียดตั้งแต่หัวจรดเท้า ภายใต้แสงจันทร์แม้ว่าจะมองไม่ชัดมากนัก แต่หัวหน้าท่านนี้มีผมหงอกขาวราวหิมะโดยจัดทรงอย่างพิถีพิถัน

เขาสวมใส่ชุดผาวสีขาวแดง ดูสง่าน่าเกรงขามอย่างยิ่ง!

เขาเป็นคนชราท่านหนึ่ง แต่กลับมีจิตใจแข็งแรง กำลังวังชากระฉับกระเฉง!

หวังฉวนเหวินหรี่ตาลงขณะที่เขามองดู

“คนอื่น ๆ เล่า?”

หัวหน้าจ้องมองโหลวสืออี พร้อมถามด้วยน้ำเสียงนุ่มลึก

เสียงของเขาดูเจ้าเล่ห์เล็กน้อย ดูไปดูมาก็เหมือนขันทีที่กำลังปลอมตัวมา แต่ไม่ว่าเขาจะปลอมตัวอย่างไรก็ไม่สามารถปกปิดตัวตนได้ทั้งหมด

ขันทีก็ยังคงเป็นขันทีวันยันค่ำ!

“เรียนท่านหัวหน้า พวกเขายังคงต่อสู้พัลวันอยู่กับลัทธิเทียนซานขอรับ!” โหลวสืออีกล่าวด้วยความเคารพ

“เจ้านี่ไม่เลวเลย!”

เวลานี้เสียงอันเย็นยะเยือกดังขึ้นในท้องฟ้ายามค่ำคืน “พวกเขาตายหมดแล้ว!”

หุ่นสวยสง่าในชุดขาวที่ดูเหมือนเทพธิดาใต้แสงจันทร์ นั่งหย่อนใจเบา ๆ บนยอดไม้ฝั่งตรงข้าม

สูงส่งสง่างาม!

สีหน้าของทุกคนเปลี่ยนไปเล็กน้อย

หวังฉวนเหวินเองก็ตื่นตกใจเช่นกัน!

เจียงเยว่ฉาน!

“น่าสนใจดีนี่!”

เมื่อหัวหน้าผู้พิทักษ์มังกรเห็นเจียงเยว่ฉาน แทนที่จะตื่นตระหนก แต่เขากลับยิ้มออกมาแล้วพูดว่า

“เคยได้ยินคำร่ำลือมาว่าเจ้าลัทธิเจียงมีวรยุทธ์เหนือผู้ใดในโลกหล้า วันนี้ได้พบกันแล้ว ช่างโดดเด่นเป็นสง่าสมคำร่ำลือจริง ๆ !”

เจียงเยว่ฉานมีตัวโค้งอ่อนราวกับนกนางแอ่นและมีบุคลิกที่เยี่ยมยอด!

ฉากตรงหน้าช่างน่าทึ่ง!

อย่างไรก็ตาม นางขมวดคิ้วเล็กน้อย มองไปที่หัวหน้าผู้พิทักษ์มังกร ครุ่นคิดอยู่พักหนึ่งแล้วพูดว่า

“ข้าเคยเจอเจ้าครั้นยังเด็ก”

หัวหน้าผู้พิทักษ์มังกรพูดพร้อมรอยยิ้มว่า

“แน่นอนว่าเจ้าต้องเคยเจอข้า เพราะมีช่วงหนึ่งที่ข้าได้สอนวรยุทธ์ให้กับเจ้า”

หัวหน้าผู้พิทักษ์มังกรชะงักงัน จากนั้นก็หัวเราะฮ่า ๆ แล้วกล่าวว่า

“ไม่คิดเลยว่าเจ้าลัทธิเจียงไม่เพียงแต่มีวรยุทธ์อันเหนือชั้นเท่านั้น แต่ยังมีอารมณ์ขันอีกด้วย! แรงเจ้าลัทธิเจียงแค่คนเดียวจะเอาพวกเราอยู่งั้นหรือ?”

เจียงเยว่ฉานพยักหน้าแล้วพูดว่า “ใช่แล้ว”

สีหน้าของหัวหน้าผู้พิทักษ์มังกรดูอึมครึมขึ้นเรื่อย ๆ เขาจ้องมองไปที่เจียงเยว่ฉานที่อยู่บนยอดไม้ทันทีแล้วพูดด้วยน้ำเสียงเย็นยะเยือกว่า

“ถ้าเช่นนั้น ข้าก็ขอเรียนรู้วรยุทธ์จากเจ้าลัทธิเจียงหน่อยแล้วกัน!”

วินาทีต่อมา!

เทียนขุย หัวหน้าผู้พิทักษ์มังกรกระโจนขึ้นจากพื้น ร่างของเขาราวกับดาบ พุ่งไปยังเจียงเยว่ฉานทันที!

แค่เพียงมือเดียวที่ตบออกไป!

ตูม!

ทั้งสองแลกหมัดและฝ่ามือกันอยู่กลางอากาศ ช่วงเวลาเพียงพริบตาเดียว พวกเขาก็ปะทะฝีมือกันไปกว่าร้อยหนแล้ว

ดูพัวพันพัลวันกันเล็กน้อย!

หวังฉวนเหวินผ่านการต่อสู้กับผู้ที่มีวรยุทธ์อันแข็งแกร่งมามากมาย แต่นี่เป็นครั้งแรกที่เขาได้เห็นการต่อสู้อันน่าสะพรึงกลัวราวกับการดวลกันระหว่างเทพเจ้า!

เมื่อก่อนยอดฝีมือเหล่านั้นต่อสู้กันบนพื้น ทว่าสองคนนี้ต่อสู้กันกลางอากาศ!

ใครเห็นเป็นต้องอกสั่นขวัญแขวน!