ม่านรัตติกาลมาถึง
ท้องถนนเงียบสงัด ถนนที่ครึกครื้นรุ่งเรืองในแต่เดิม คืนนี้กลายเป็นเงียบเหงามาก
เจียงเยว่ฉานและโหลวฮวนฮวนกลับมาจากข้างนอก บอกสถานการณ์ หลี่จุ่นที่ใบหน้าอึมครึมที่สุดอยู่แล้วในทีแรก เวลานี้อึมครึมมากกว่าเดิม
ท้องถนนถูกเก็บกวาดหมดแล้ว!
ทว่าเขากลับพูดเสียงเย็น “ไม่ว่ายังไง วันนี้ก็ต้องออกจากเมืองให้ได้!”
ถ้าไม่ออกไป ต้องตายสถานเดียว!
เขาอาจจะไม่ตาย แต่คนของสมาคมเทียนตี้ต้องจบเห่แน่ เสิ่นจิงหงก็ยากจะพ้นเคราะห์เข้าซังเต ด้วยเหตุนี้ พวกเขาต้องไป!
“ได้!”
เจียงเยว่ฉานไม่พูดพร่ำทำเพลง เพราะนางต้องการพาหลี่จุ่นไปอยู่แล้ว
คนอื่น ๆ อย่างไรก็ได้ แต่หลี่จุ่นคือคนสำคัญ
หลี่จุ่นถาม “บอกหลี่เหวินจวินแล้วหรือ”
เจียงเยว่ฉานพยักหน้า แต่ยังกังวลเล็กน้อย
“ยังไงซะ หลี่เหวินจวินก็เป็นคนของราชวงศ์ เป็นองค์หญิงใหญ่...ท่านคิดว่านางจะเปิดประตูเมืองหรือเวลานี้”
หลี่จุ่นส่ายหน้า แสยะยิ้มพูด “ข้าไม่กล้ารับรอง ดังนั้นข้าจึงไม่เดิมพัน...และ ข้าจะไม่ออกไปจากทางประตูเมือง”
เจียงเยว่ฉานสีหน้าชะงักงัน โหลวฮวนฮวนกับเสิ่นจิงหงก็ตกใจด้วย
เจียงเยว่ฉานถาม “แล้วพวกเราจะไปจากทางไหน”
“ฮวนฮวนน่าจะรู้ พวกเราไปจากทางนั้นนั่นแหละ!” หลี่จุ่นพูดพลางหัวเราะเสียงเย็น มองโหลวฮวนฮวน
ที่เขาพูดย่อมหมายถึงสุสานหลวงใต้ดินในอุทยานหลวงนั้น ตามบันทึกของขันทีใหญ่คนนั้น เป็นสุสานจักรพรรดิคนหนึ่งของจีนโบราณ
ตอนนั้นหลี่เหวินจวินบอกว่าจะรายงานหลี่เจิ้ง แต่ก็ไม่เห็นทำอะไร ตอนหลังเขาส่งคนจับตาดูอย่างละเอียด พบว่าหลี่เหวินจวินไม่ได้บอกกับหลี่เจิ้ง แต่ปกปิดคุ้มกันเอาไว้
พี่หญิงท่านนี้ของเขา มีแผนกับเรื่องนี้
แต่ตอนนี้ มันกลับเป็นโอกาสของเขา
ดังนั้น เขาจึงจงใจใช้ฐานะของหวังหยางหมิงบอกว่าจะออกไปจากทางประตูเมืองตะวันออก ความจริงคือบอกออกโจมตีตก เขาต้องการไปทางสุสานหลวงต่างหาก!
ที่นั่น...มีอุโมงค์ทางลับเส้นหนึ่งที่ทะลุนอกเมือง!
มีแต่เขาที่รู้!
เพราะมีเข้าก็ต้องมีออก
โหลวฮวนฮวนมองหลี่จุ่นแวบหนึ่ง เข้าใจทันที นางรู้ว่าที่หลี่จุ่นพูดคือที่ไหน จึงกันไปอธิบายกับเจียงเยว่ฉานและเสิ่นจิงหงคร่าว ๆ
เจียงเยว่ฉานตกตะลึงเล็กน้อย “ที่แท้ที่นั่นยังมีทางลับออกนอกเมืองได้หรือ อย่างนี้นี่เอง”
หลี่จุ่นพยักหน้า “คืนนี้ยามไห้...เตรียมตัวออกเดินทาง!”
เมื่อครู่เขาเพิ่งให้ยอดฝีมือของสมาคมเทียนตี้ไปเตรียมการและสำรวจเส้นทาง รอให้ทางนั้นเรียบร้อยก็เดินทางได้
เจียงเยว่ฉานสองดรุณีไม่มีความเห็น
เสิ่นจิงหงกลับขมวดคิ้วนิด ๆ
ท่านพ่อเคยเตือนไว้ ไม่ว่ายังไงก็ห้ามให้หลี่จุ่นออกจากเมือง ถ้าออกไปต้องตายแน่ ถึงตอนนี้สถานการณ์อาจไม่ใช่แบบที่ท่านพ่อคิด แต่นอกเมืองมีอันตรายซุกซ่อนอยู่จริง ๆ หรือ
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: องค์ชาย(ไม่)เอาถ่าน
อยากอ่านต่อครับ ผู้เขียนไม่สบายหรือเปล่าครับ...
ขอบคุณมากนะคะ ที่ให้อ่านฟรี สนุกมากค่ะ สั่งซื้อกางเกงใน GQ ไป 3 ตัวแล้วค่ะ สนับสนุนโฆษณา ที่ได้อ่านค่ะ...
เดินเรื่องได้เต่ามากๆ...
หายเงียบเลยยยยรอตอนต่อไปนานแล้วนะะะะะเมื่อไหร่จะอัพเพิ่มมมมมมมมมมม...
มีชื่อภาษาอังกฤษของนิยายเรื่องนี้ไหมครับ...
อยากให้ อัพ ต่อครับ รอนะครับ...
ไม่อัพแล้วเหรอคะ...
ตอนที่203หาย...
ไม่ update มาหลายวันแล้วครับ...
เรื่องนี้สนุกมากครับ ติดตามแล้ว update ช้าและน้อยไปนะครับ แค่วันละ 2 chapter ขอแนะนำให้เพิ่เป็นวันละ 5 Chapter ครับ...