องค์ชาย(ไม่)เอาถ่าน นิยาย บท 344

ม่านรัตติกาลมาถึง

ท้องถนนเงียบสงัด ถนนที่ครึกครื้นรุ่งเรืองในแต่เดิม คืนนี้กลายเป็นเงียบเหงามาก

เจียงเยว่ฉานและโหลวฮวนฮวนกลับมาจากข้างนอก บอกสถานการณ์ หลี่จุ่นที่ใบหน้าอึมครึมที่สุดอยู่แล้วในทีแรก เวลานี้อึมครึมมากกว่าเดิม

ท้องถนนถูกเก็บกวาดหมดแล้ว!

ทว่าเขากลับพูดเสียงเย็น “ไม่ว่ายังไง วันนี้ก็ต้องออกจากเมืองให้ได้!”

ถ้าไม่ออกไป ต้องตายสถานเดียว!

เขาอาจจะไม่ตาย แต่คนของสมาคมเทียนตี้ต้องจบเห่แน่ เสิ่นจิงหงก็ยากจะพ้นเคราะห์เข้าซังเต ด้วยเหตุนี้ พวกเขาต้องไป!

“ได้!”

เจียงเยว่ฉานไม่พูดพร่ำทำเพลง เพราะนางต้องการพาหลี่จุ่นไปอยู่แล้ว

คนอื่น ๆ อย่างไรก็ได้ แต่หลี่จุ่นคือคนสำคัญ

หลี่จุ่นถาม “บอกหลี่เหวินจวินแล้วหรือ”

เจียงเยว่ฉานพยักหน้า แต่ยังกังวลเล็กน้อย

“ยังไงซะ หลี่เหวินจวินก็เป็นคนของราชวงศ์ เป็นองค์หญิงใหญ่...ท่านคิดว่านางจะเปิดประตูเมืองหรือเวลานี้”

หลี่จุ่นส่ายหน้า แสยะยิ้มพูด “ข้าไม่กล้ารับรอง ดังนั้นข้าจึงไม่เดิมพัน...และ ข้าจะไม่ออกไปจากทางประตูเมือง”

เจียงเยว่ฉานสีหน้าชะงักงัน โหลวฮวนฮวนกับเสิ่นจิงหงก็ตกใจด้วย

เจียงเยว่ฉานถาม “แล้วพวกเราจะไปจากทางไหน”

“ฮวนฮวนน่าจะรู้ พวกเราไปจากทางนั้นนั่นแหละ!” หลี่จุ่นพูดพลางหัวเราะเสียงเย็น มองโหลวฮวนฮวน

ที่เขาพูดย่อมหมายถึงสุสานหลวงใต้ดินในอุทยานหลวงนั้น ตามบันทึกของขันทีใหญ่คนนั้น เป็นสุสานจักรพรรดิคนหนึ่งของจีนโบราณ

ตอนนั้นหลี่เหวินจวินบอกว่าจะรายงานหลี่เจิ้ง แต่ก็ไม่เห็นทำอะไร ตอนหลังเขาส่งคนจับตาดูอย่างละเอียด พบว่าหลี่เหวินจวินไม่ได้บอกกับหลี่เจิ้ง แต่ปกปิดคุ้มกันเอาไว้

พี่หญิงท่านนี้ของเขา มีแผนกับเรื่องนี้

แต่ตอนนี้ มันกลับเป็นโอกาสของเขา

ดังนั้น เขาจึงจงใจใช้ฐานะของหวังหยางหมิงบอกว่าจะออกไปจากทางประตูเมืองตะวันออก ความจริงคือบอกออกโจมตีตก เขาต้องการไปทางสุสานหลวงต่างหาก!

ที่นั่น...มีอุโมงค์ทางลับเส้นหนึ่งที่ทะลุนอกเมือง!

มีแต่เขาที่รู้!

เพราะมีเข้าก็ต้องมีออก

โหลวฮวนฮวนมองหลี่จุ่นแวบหนึ่ง เข้าใจทันที นางรู้ว่าที่หลี่จุ่นพูดคือที่ไหน จึงกันไปอธิบายกับเจียงเยว่ฉานและเสิ่นจิงหงคร่าว ๆ

เจียงเยว่ฉานตกตะลึงเล็กน้อย “ที่แท้ที่นั่นยังมีทางลับออกนอกเมืองได้หรือ อย่างนี้นี่เอง”

หลี่จุ่นพยักหน้า “คืนนี้ยามไห้...เตรียมตัวออกเดินทาง!”

เมื่อครู่เขาเพิ่งให้ยอดฝีมือของสมาคมเทียนตี้ไปเตรียมการและสำรวจเส้นทาง รอให้ทางนั้นเรียบร้อยก็เดินทางได้

เจียงเยว่ฉานสองดรุณีไม่มีความเห็น

เสิ่นจิงหงกลับขมวดคิ้วนิด ๆ

ท่านพ่อเคยเตือนไว้ ไม่ว่ายังไงก็ห้ามให้หลี่จุ่นออกจากเมือง ถ้าออกไปต้องตายแน่ ถึงตอนนี้สถานการณ์อาจไม่ใช่แบบที่ท่านพ่อคิด แต่นอกเมืองมีอันตรายซุกซ่อนอยู่จริง ๆ หรือ

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: องค์ชาย(ไม่)เอาถ่าน