หลี่จุ่นคุมกองทัพพิทักษ์อุดรจริงๆ แล้ว
ตอนนี้ทั้งจางฟ่าง หลิวเซิ่งและหลินชิงอยากเจอเขาก็ต้องแจ้งก่อนแล้ว
หากเทียบกับเมื่อก่อน นั่นเรียกว่าแตกต่างกันราวฟ้ากับดิน
แน่นอนว่าทั้งสามคนย่อมไม่สบอารมณ์อย่างถึงที่สุดอยู่แล้ว แต่ตอนนี้หลี่จุ่นเป็นผู้บัญชาการคนใหม่ คุมอำนาจทหารอยู่
ทัพใหญ่หนึ่งแสนนายของชายแดนทางตอนเหนือผนวกกับติ้งหย่วนจวินหนึ่งหมื่นนาย ฟังการจัดการของเขาเพียงผู้เดียว
เขาก็คือเจ้าพ่อของที่นี่!
แม้ในใจของทั้งสามคนจะไม่สบอารมณ์ ก็ไม่ยอมไม่ได้
หลี่จุ่นในตอนนี้ กำลังอยู่ภายใต้การปรนนิบัติของอาหยวน สวมเกราะด้านใน และชุดแต่งกายที่จอมทัพควรมี
ตอนนี้ยังไม่ได้ออกทำสงคราม ด้วยเหตุนี้เขาจึงสวมใส่ค่อนข้างเรียบง่าย
ทว่าได้เตรียมชุดเกราะโซ่ถักโดยเฉพาะวางเอาไว้ให้เขาบนชั้นวางชุดหนึ่งแล้ว นี่เป็นเกราะที่ทำขึ้นมาเสริมความแข็งแรงจากฐานเดิมของเกราะที่เหล่าทหารสวมใส่
สามารถต้านทานดาบกระบี่และลูกธนูทั่วไปได้
หลี่จุ่นมองเกราะสำหรับออกรบที่หนาและหนักเหล่านั้นทีหนึ่ง ก่อนจะเอ่ยขึ้นว่า
“จะใส่ชุดเกราะนี่ไม่ได้เด็ดขาดนะ หนาและหนักขนาดนี้ ส่งผลกับการต่อสู้มากขนาดไหน”
อาหยวนรีบเอ่ยขึ้นว่า “ท่านจอมทัพ มันสามารถป้องกันความปลอดภัยของท่านได้ ถึงจะหนาและหนักอย่างไร ท่านก็ต้องสวมใส่ ตอนนี้ท่านเป็นจอมทัพ บัญชาการทัพใหญ่ เป็นผู้นำในกองทัพ ความปลอดภัยของท่านสำคัญที่สุด”
ใบหน้าของหลี่จุ่นเต็มไปด้วยความหมดคำพูด ก่อนจะเอ่ยขึ้นว่า “นี่ก็มีเกราะด้านในแล้วไม่ใช่หรือ? อีกอย่าง ศัตรูจะไม่มาตีข้าเป็นพิเศษหรอกกระมัง?”
“ท่านอย่าพูดดีกว่า ในทัพใหญ่ของแคว้นเยียนนั่นมีกองกำลังที่พุ่งเป้าไปที่ผู้นำของศัตรูอยู่กองหนึ่ง พวกเขาน่ะ พุ่งเป้ามาที่จอมทัพอย่างท่านโดยเฉพาะ! ฉะนั้น หากยังคิดอยากจะมีชีวิตอยู่ ถึงเวลานั้นไม่ซ่อนตัวก็ต้องสวมมันเอาไว้”
จี้จงชิงเดินเข้ามาพลางหัวเราะฮ่าๆ ราวกับได้ยินบทสนทนาของทั้งสองคน
หลี่จุ่นตกตะลึงไปเล็กน้อย ก่อนจะเอ่ยขึ้นว่า “เจ้าหมายถึงกองกำลังพิเศษหรือ? เป็นแบบ ‘ปฏิบัติการเด็ดหัว’?”
เยี่ยมไปเลย!
โลกนี้มียุทธวิธีเช่นนี้แล้วหรือ?
จี้จงชิงอึ้ง ในชั่วพริบตาเดียวฟังไม่เข้าใจความหมายของหลี่จุ่น
หลี่จุ่นจึงพูดอธิบายว่า
“ที่เรียกว่ากองกำลังพิเศษก็คือการรวบรวมทหาร ที่มีความสามารถในการลุยเดี่ยวเป็นอย่างมากจำนวนหนึ่งมาอยู่ด้วยกัน แล้วฝึกให้พวกเขาชำนาญการสอดแนมศัตรู การต่อสู้ที่สมบุกสมบัน และปฏิบัติการเด็ดหัวเป็นต้น กองกำลังพิเศษที่ทำภารกิจคฤโหดที่ทหารธรรมดาทำไม่ได้”
“ปฏิบัติการเด็ดหัว?” จี้จงชิงฟังแล้วก็ประหลาดใจอยู่เล็กน้อย
หลี่จุ่นเอ่ยขึ้นชืดๆ ว่า “สองทัพต่อสู้กัน หากผู้นำตาย ก็เหมือนกับฝูงมังกรที่ไม่มีหัว ทัพใหญ่ก็จะว้าวุ่น นี่เรียกว่า ‘จับโจรเอาหัวโจก’ สำหรับข้าแล้วก็คือ ‘ปฏิบัติการเด็ดหัว’!”
“จับโจนเอาหัวโจก?!” ใบหน้าของจี้จงชิงเต็มไปด้วยความตกตะลึง
นี่คือยุทธวิธีแบบใหม่สินะ!
กลุ่มมังกรขาดหัว ก็กลุ่มมังกรขาดหัวสิ!
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: องค์ชาย(ไม่)เอาถ่าน
ขอบคุณมากนะคะ ที่ให้อ่านฟรี สนุกมากค่ะ สั่งซื้อกางเกงใน GQ ไป 3 ตัวแล้วค่ะ สนับสนุนโฆษณา ที่ได้อ่านค่ะ...
เดินเรื่องได้เต่ามากๆ...
หายเงียบเลยยยยรอตอนต่อไปนานแล้วนะะะะะเมื่อไหร่จะอัพเพิ่มมมมมมมมมมม...
มีชื่อภาษาอังกฤษของนิยายเรื่องนี้ไหมครับ...
อยากให้ อัพ ต่อครับ รอนะครับ...
ไม่อัพแล้วเหรอคะ...
ตอนที่203หาย...
ไม่ update มาหลายวันแล้วครับ...
เรื่องนี้สนุกมากครับ ติดตามแล้ว update ช้าและน้อยไปนะครับ แค่วันละ 2 chapter ขอแนะนำให้เพิ่เป็นวันละ 5 Chapter ครับ...
ตอน 203 หาย...