องค์ชาย(ไม่)เอาถ่าน นิยาย บท 513

แม่ทัพใหญ่ท่านนี้ของกองทัพแคว้นเยียนก็คือลูกน้องมือดีคนหนึ่งของซือหม่าชิงอวิ๋นนั่นเอง

เขาแซ่พัน นามว่าเซิ่ง!

เคยถูกหยิบยกมาพูดถึงร่วมกับหวังเซิ่งแม่ทัพอันดับหนึ่งแห่งราชวงศ์อู่ และเป็นรองแม่ทัพมือหนึ่งของเจิ้นเป่ยอ๋อง ในบรรดาผู้หลักผู้ใหญ่ของสองแคว้น ทั้งสองไม่นับว่าแปลกหน้า

ในสายตาของคนธรรมดาอาจจะไม่เคยได้ยิน

หวังเซิ่งของราชวงศ์อู่ยังดี เพราะบัดนี้ถือว่าเป็นแม่ทัพใหญ่แห่งท้องถิ่นหนึ่ง ประจำพิทักษ์ด่านเฟิงเป่ย ชาวบ้านทั่วไปพอเคยได้ยินบ้าง!

แต่พันเซิ่งผู้นี้กลับทำงานอยู่ภายใต้ซือหม่าชิงอวิ๋น ชาวบ้านรู้จักน้อยนัก

พันเซิ่งแบ่งกำลังพลสองหมื่นนายไปดักซุ่มอยู่ที่ด่านเฮยเฟิง เตรียมจะโจมตีทัพใหญ่ของหลี่จุ่นอย่างหนัก ส่วนตัวเองกลับนำกำลังแปดพันนายมุ่งหน้าสู่ทางใต้ บุกโจมตีทัพหนุนของจี้จงชิง

“แม่ทัพพัน อีกฝ่ายมีแค่สามพันคนเอง พวกเรามีแปดพัน นี่มิใช่รังแกเขาหรอกหรือ”

“มิผิด! ทัพแคว้นเยียนเรากล้าหาญเชี่ยวชาญการรบ ข้าว่านะ ไม่ต้องสามพันคนหรอก แค่สองพันก็จัดการอีกฝ่ายได้แล้ว!”

ผู้ช่วยซ้ายขวาของพันเซิ่งเริ่มพูดตลกขบขัน หัวเราะสบายใจเฉิบ

พันเซิ่งก็มีสีหน้ามั่นใจเหมือนกัน เอ่ย

“ถูกต้อง แค่สามพันคน ไม่จำเป็นต้องใช้กำลังพลของเราแปดพันคนหรอก แต่มีอยู่คำพูดหนึ่ง ราชสิงห์ตะครุบกระต่ายยังออกแรงสุดกำลัง ข้าอยากเผด็จศึกโดยเร็ว ทุบความมั่นใจของทัพศัตรู!”

“ได้! ประเดี๋ยวข้าจะนำอยู่ข้างหน้าเอง!”

“ไม่ได้ ข้าจะอยู่แนวหน้า! ข้าจะให้ตาเฒ่าเจ้าเล่ห์จี้จงชิงได้เห็นฝีมือสักหน่อย!”

ผู้ช่วยทั้งสองต่างช่วงชิงวิวาทะ

พันเซิ่งสั่งให้ทัพใหญ่เดินหน้า ต้องการบุกโจมตีค่ายศัตรูอย่างเฉียบพลัน สังหารกำลังพลของอีกฝ่ายอย่างรวดเร็ว!

เขาหัวเราะเสียงดังเอ่ย “พี่น้องทั้งสองไม่ต้องแย่งกันแล้ว ไม่ต้องแย่งว่าใครก่อนใครหลัง พวกเราบุกเข้าไปด้วยกัน ขยี้พวกมันให้เละไปเลย!”

“ฮ่า ๆ ๆ! ดี!”

“ฆ่ามารดามัน!”

ชั่วขณะ ขวัญกำลังใจฮึกเหิม!

ทัพใหญ่ของพันเซิ่งยกขบวนบุกไปถึงเทือกเขาเฮยสงอย่างอึกทึกครึกโครม แต่แล้วจู่ ๆ ก็หยุดลง

หน่วยสอดแนมข้างหน้ามารายงานว่าทัพศัตรูไม่มีการเคลื่อนไหวอะไร

พันเซิ่งหัวร่อเดี๋ยวนั้น “ดี! พี่น้องทั้งหลาย ครั้งนี้พวกเราต้องได้ชัยชนะครั้งใหญ่ แก้แค้นเมื่อคราวก่อนได้แน่!”

พันเซิ่งรอบคอบมาก ดังนั้นจึงให้หน่วยสอดแนมไปดูลาดเลาอีก ยามนี้ยืนยันว่าอีกฝ่ายไม่มีการเคลื่อนไหว เช่นนั้นก็ไม่ต้องกังวลแล้ว

รีบไปฆ่าเสีย เอาชีวิตทหารสามพันของอีกฝ่ายให้หมด เช่นนั้นการออกศึกครานี้ก็จะชนะไปครึ่งหนึ่ง เอาไว้กลับถึงด่านเฮยเฟิงขัดขวางสังหารทัพใหญ่ที่กลับลงใต้ หากครั้งนี้กองทัพพิทักษ์อุดรไม่สูญเสียหนัก เช่นนั้นเขาพันเซิ่งก็อยู่เสียเปล่าแล้ว

เรื่องที่คราวก่อนถูกกองทัพพิทักษ์อุดรฉวยโอกาสบุกโจมตี เวลานี้แค้นนั้นยังกลืนไม่ลง คราวนี้สบโอกาสสักที จะปล่อยไปง่าย ๆ ได้อย่างไร

“ถ่ายทอดคำสั่งข้า หยุดพักเตรียมตัวครึ่งเค่อ จากนั้นก็ออกเดินทาง เด็ดหัวทัพศัตรู!” พันเซิ่งมั่นใจเหลือคณา

“ขอรับ!”

ผู้ช่วยซ้ายขวาเบื้องหลังสั่งการเดี๋ยวนั้น