ผ่านไปไม่นาน
ทัพใหญ่ของหลี่จุ่นก็เคลื่อนทัพกลับใต้ไปรวมกับทัพใหญ่ของจี้จงชิงพร้อมชัยชนะ
จี้จงชิงรีบขึ้นหน้ามา ประสานมือคารวะพลางเอ่ยขึ้นอย่างยิ้มร่า
“ท่านจอมทัพกรีธาทัพออกรบ สังหารศัตรูไปมากกว่าสี่หมื่นคน ทำให้จักรพรรดิแคว้นศัตรูกลัวจนทิ้งเมืองแล้วหนีไป ช่างเป็นวีรกรรมอันยิ่งใหญ่เกรียงไกรจริง ๆ!”
“ฝ่าบาทได้ยินวีรกรรมก่อนหน้านี้ของท่านจอมทัพ จึงให้คนส่งกวางตัวเป็น ๆ มาหนึ่งหมื่นตัวแล้ว ให้ท่านจอมทัพกับเหล่าทหารได้ร่วมกันฉลอง! ข้าขอยินดีกับท่านจอมทัพในที่นี้ด้วย! คิดว่าเมื่อผลลัพธ์ของการทำศึกในวันนี้แพร่กลับไปยังเมืองหลวง ฝ่าบาทจะยิ่งมีพระพักตร์มังกรดีใจเป็นแน่!”
ก่อนหน้านี้จงจื่อหนิงบอกเขาหมดแล้ว
ไม่พูดไม่ได้ จี้จงชิงยิ่งรู้สึกถึงความตกตะลึงอย่างไร้ที่เปรียบอีกครั้งตรงนั้นไปเลย!
ยามรุ่งอรุณก็ตีเมือง จากนั้นก็บุกเข้าไปในวังหลวง ทำเอาจักรพรรดิแคว้นเฟิงเฉวี่ยนกลัวจนหนีออกไป สังหารศัตรูไปสี่หมื่นคน...เรื่องนี้ ทำให้คนคาดไม่ถึงสุด ๆ!
อย่างน้อย หากให้เขาจี้จงชิงนำทัพ เกรงว่าแม้แต่ประตูเมืองของเขาก็ไม่ได้แตะ
ในใจเขาเลื่อมใสเป็นอย่างมาก
หลี่จุ่นผู้นี้ช่างเป็นบุคคนที่น่ากลัวที่สุดคนหนึ่งจริง ๆ!
มีความสามารถในการควบคุมด้านทหารเช่นนี้ ทั้งการวางแผนกลยุทธ์เช่นนี้ ช่างชวนให้คนชื่นชมและเลื่อมใสจริง ๆ!
ในวินาทีนี้ เมื่อได้ยินคำสรรเสริญเยินยอของจี้จงชิง หลี่จุ่นก็หรี่ตา พูดในใจว่าชายชราผู้นี้ราวกับประจบประแจงเป็นแล้ว
แต่ว่าสีหน้าของหลี่จุ่นไร้อารมณ์เล็กน้อย ก่อนจะเอ่ยขึ้นว่า
“อืม เช่นนั้นก็ต้องรบกวนท่านอัครมหาเสนาบดีจี้ช่วยขอบคุณฝ่าบาทที่พระราชทานรางวัลให้แทนข้าด้วย!”
“ได้ขอรับ!” จี้จงชิงยิ้ม
ในขณะนี้เอง เขาก็ชำเลืองมองทัวทัวที่สวมเครื่องแต่งกายนางกำนัลของราชวงศ์แคว้นเฟิงเฉวี่ยน ที่อยู่ข้าง ๆ อาหยวน สีหน้าตกตะลึงเล็กน้อย
เป็นอย่างที่คิดเอาไว้จริง ๆ หลี่จุ่นเจ้าหมอนี่หนีไม่พ้นเรื่องผู้หญิงจริง ๆ!
ไม่นึกเลยว่าแม้แต่นางกำนัลของคนอื่นก็ล่อลวงมาด้วย!
ในขณะนี้เอง!
ทัวทัวเองก็ลอบมองประเมินจี้จงชิงเช่นกัน
ชื่อเสียงอันยิ่งใหญ่ของจี้จงชิงในตำหนักใหญ่แห่งวังหลวงแคว้นเฟิงเฉวี่ยนในช่วงเวลานี้ เรียกได้ว่าน่าตกตะลึงราวกับลมพายุฝน
คนผู้นี้ชวนให้คนหวาดกลัวอย่างไร้ที่เปรียบ ทำให้กลุ่มขุนนางแทบจะกัดฟัน
ที่แท้ผู้ที่อยู่ตรงหน้านี้ก็คืออัครมหาเสนาบดีแห่งราชวงศ์อู่ที่ชื่อเสียงดังกระฉ่อนไปทั่วใต้หล้าผู้นั้นหรือ?
เป็นอย่างที่คิดเอาไว้จริง ๆ ท่าทางคิดลึกซึ้งและละเอียดรอบคอบนั่น ชวนให้คนเห็นแล้วก็ต้องหวาดกลัวสุด ๆ จริง ๆ
แต่ว่าทัวทัวมองออกว่าจี้จงชิงผู้นี้...ราวกับ ยอมอยู่ใต้อำนาจของหลี่จุ่นจอมทัพคนใหม่แห่งกองทัพพิทักษ์อุดรจริง ๆ!
ในใจนางเคร่งเครียด
นี่ดูท่าจะแย่อยู่นิดหน่อยนะ
ดูท่าการคาดการณ์ของนางจะถูกต้องจริง ๆ ด้วย!
ผู้ควบคุมชายแดนทางตอนเหนือที่แท้จริง ไม่ใช่จี้จงชิงที่คิดลึกซึ้งและละเอียดรอบคอบผู้นี้ แต่เป็นจอมทัพคนใหม่แห่งชายแดนทางตอนเหนือที่อายุไม่เกินสิบเจ็ดผู้นี้ต่างหาก!
ฉะนั้นเดิมทีพวกเขาล้วนผิดแล้ว ทุกคนล้วนผิดทั้งหมด...
ต้องส่งข่าวนี้กลับไปยังแคว้นเฟิงเฉวี่ยน ต้องเตือนซือหม่าชิงอวิ๋น กระทั่งแม้แต่โจวชิง!
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: องค์ชาย(ไม่)เอาถ่าน
ขอบคุณมากนะคะ ที่ให้อ่านฟรี สนุกมากค่ะ สั่งซื้อกางเกงใน GQ ไป 3 ตัวแล้วค่ะ สนับสนุนโฆษณา ที่ได้อ่านค่ะ...
เดินเรื่องได้เต่ามากๆ...
หายเงียบเลยยยยรอตอนต่อไปนานแล้วนะะะะะเมื่อไหร่จะอัพเพิ่มมมมมมมมมมม...
มีชื่อภาษาอังกฤษของนิยายเรื่องนี้ไหมครับ...
อยากให้ อัพ ต่อครับ รอนะครับ...
ไม่อัพแล้วเหรอคะ...
ตอนที่203หาย...
ไม่ update มาหลายวันแล้วครับ...
เรื่องนี้สนุกมากครับ ติดตามแล้ว update ช้าและน้อยไปนะครับ แค่วันละ 2 chapter ขอแนะนำให้เพิ่เป็นวันละ 5 Chapter ครับ...
ตอน 203 หาย...