องค์ชาย(ไม่)เอาถ่าน นิยาย บท 519

ผ่านไปไม่นาน

ทัพใหญ่ของหลี่จุ่นก็เคลื่อนทัพกลับใต้ไปรวมกับทัพใหญ่ของจี้จงชิงพร้อมชัยชนะ

จี้จงชิงรีบขึ้นหน้ามา ประสานมือคารวะพลางเอ่ยขึ้นอย่างยิ้มร่า

“ท่านจอมทัพกรีธาทัพออกรบ สังหารศัตรูไปมากกว่าสี่หมื่นคน ทำให้จักรพรรดิแคว้นศัตรูกลัวจนทิ้งเมืองแล้วหนีไป ช่างเป็นวีรกรรมอันยิ่งใหญ่เกรียงไกรจริง ๆ!”

“ฝ่าบาทได้ยินวีรกรรมก่อนหน้านี้ของท่านจอมทัพ จึงให้คนส่งกวางตัวเป็น ๆ มาหนึ่งหมื่นตัวแล้ว ให้ท่านจอมทัพกับเหล่าทหารได้ร่วมกันฉลอง! ข้าขอยินดีกับท่านจอมทัพในที่นี้ด้วย! คิดว่าเมื่อผลลัพธ์ของการทำศึกในวันนี้แพร่กลับไปยังเมืองหลวง ฝ่าบาทจะยิ่งมีพระพักตร์มังกรดีใจเป็นแน่!”

ก่อนหน้านี้จงจื่อหนิงบอกเขาหมดแล้ว

ไม่พูดไม่ได้ จี้จงชิงยิ่งรู้สึกถึงความตกตะลึงอย่างไร้ที่เปรียบอีกครั้งตรงนั้นไปเลย!

ยามรุ่งอรุณก็ตีเมือง จากนั้นก็บุกเข้าไปในวังหลวง ทำเอาจักรพรรดิแคว้นเฟิงเฉวี่ยนกลัวจนหนีออกไป สังหารศัตรูไปสี่หมื่นคน...เรื่องนี้ ทำให้คนคาดไม่ถึงสุด ๆ!

อย่างน้อย หากให้เขาจี้จงชิงนำทัพ เกรงว่าแม้แต่ประตูเมืองของเขาก็ไม่ได้แตะ

ในใจเขาเลื่อมใสเป็นอย่างมาก

หลี่จุ่นผู้นี้ช่างเป็นบุคคนที่น่ากลัวที่สุดคนหนึ่งจริง ๆ!

มีความสามารถในการควบคุมด้านทหารเช่นนี้ ทั้งการวางแผนกลยุทธ์เช่นนี้ ช่างชวนให้คนชื่นชมและเลื่อมใสจริง ๆ!

ในวินาทีนี้ เมื่อได้ยินคำสรรเสริญเยินยอของจี้จงชิง หลี่จุ่นก็หรี่ตา พูดในใจว่าชายชราผู้นี้ราวกับประจบประแจงเป็นแล้ว

แต่ว่าสีหน้าของหลี่จุ่นไร้อารมณ์เล็กน้อย ก่อนจะเอ่ยขึ้นว่า

“อืม เช่นนั้นก็ต้องรบกวนท่านอัครมหาเสนาบดีจี้ช่วยขอบคุณฝ่าบาทที่พระราชทานรางวัลให้แทนข้าด้วย!”

“ได้ขอรับ!” จี้จงชิงยิ้ม

ในขณะนี้เอง เขาก็ชำเลืองมองทัวทัวที่สวมเครื่องแต่งกายนางกำนัลของราชวงศ์แคว้นเฟิงเฉวี่ยน ที่อยู่ข้าง ๆ อาหยวน สีหน้าตกตะลึงเล็กน้อย

เป็นอย่างที่คิดเอาไว้จริง ๆ หลี่จุ่นเจ้าหมอนี่หนีไม่พ้นเรื่องผู้หญิงจริง ๆ!

ไม่นึกเลยว่าแม้แต่นางกำนัลของคนอื่นก็ล่อลวงมาด้วย!

ในขณะนี้เอง!

ทัวทัวเองก็ลอบมองประเมินจี้จงชิงเช่นกัน

ชื่อเสียงอันยิ่งใหญ่ของจี้จงชิงในตำหนักใหญ่แห่งวังหลวงแคว้นเฟิงเฉวี่ยนในช่วงเวลานี้ เรียกได้ว่าน่าตกตะลึงราวกับลมพายุฝน

คนผู้นี้ชวนให้คนหวาดกลัวอย่างไร้ที่เปรียบ ทำให้กลุ่มขุนนางแทบจะกัดฟัน

ที่แท้ผู้ที่อยู่ตรงหน้านี้ก็คืออัครมหาเสนาบดีแห่งราชวงศ์อู่ที่ชื่อเสียงดังกระฉ่อนไปทั่วใต้หล้าผู้นั้นหรือ?

เป็นอย่างที่คิดเอาไว้จริง ๆ ท่าทางคิดลึกซึ้งและละเอียดรอบคอบนั่น ชวนให้คนเห็นแล้วก็ต้องหวาดกลัวสุด ๆ จริง ๆ

แต่ว่าทัวทัวมองออกว่าจี้จงชิงผู้นี้...ราวกับ ยอมอยู่ใต้อำนาจของหลี่จุ่นจอมทัพคนใหม่แห่งกองทัพพิทักษ์อุดรจริง ๆ!

ในใจนางเคร่งเครียด

นี่ดูท่าจะแย่อยู่นิดหน่อยนะ

ดูท่าการคาดการณ์ของนางจะถูกต้องจริง ๆ ด้วย!

ผู้ควบคุมชายแดนทางตอนเหนือที่แท้จริง ไม่ใช่จี้จงชิงที่คิดลึกซึ้งและละเอียดรอบคอบผู้นี้ แต่เป็นจอมทัพคนใหม่แห่งชายแดนทางตอนเหนือที่อายุไม่เกินสิบเจ็ดผู้นี้ต่างหาก!

ฉะนั้นเดิมทีพวกเขาล้วนผิดแล้ว ทุกคนล้วนผิดทั้งหมด...

ต้องส่งข่าวนี้กลับไปยังแคว้นเฟิงเฉวี่ยน ต้องเตือนซือหม่าชิงอวิ๋น กระทั่งแม้แต่โจวชิง!

ตอนที่ 519 ไทเฮาของพวกเจ้าอยู่ในกำมือของข้า! 1

ตอนที่ 519 ไทเฮาของพวกเจ้าอยู่ในกำมือของข้า! 2

ตอนที่ 519 ไทเฮาของพวกเจ้าอยู่ในกำมือของข้า! 3

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: องค์ชาย(ไม่)เอาถ่าน